لیبرالیسم فرهنگی: فردگرایی (قسمت سوم)
لیبرالیسم فرهنگی
فردگرایی
(قسمت سوم)
فردگرایی، در اومانیسم و انسان مداری- که هسته اصلی فرهنگ لیبرالی را تشکیل می دهد- ریشه دارد. در این تفکر، فرد انسانی در عمل به خواسته ها و آرزوهای خود، به حدی آزاد است که قانون های اخلاقی نیز به سازگاری با آرزوها و اعمال او ملزم خواهند بود.
فرد و آزادی عمل فرد که برخاسته از تمناها و هوس های نامحدود او هستند، بر همه چیز اولویت دارند. آنچه فرد خوب می داند و می خواهد، مشروع و او در عمل بدان آزاد می باشد. فرد در لیبرالیسم بر جامعه مقدم است و مصالح اجتماعی نمی توانند محدود کننده آزادی های فردی باشند. فورستر، لیبرال معروف، در ارتباط با حق تقدم فرد بر جامعه می گوید:
«من به مردم اعتقاد ندارم، به فرد اعتقاد دارم. فرد موهبتی است الهی و من به هر دیدگاهی که او را تحقیر کند، بی اعتمادم»
بر اساس نقد فردگرایی لیبرالیستی شهید بهشتی، در فردگرایی اومانیستی لیبرالیسم، انسان از مبدا هستی جدا و خود جایگزین خدا می شود، ارتباط فرد با وحی قطع و در راه رشد و حرکت او مانع ایجاد می گردد. آزادی فردی مورد تاکید لیبرالیسم، قدرت بینش او را نسبت به موانع و سدهایی که طاغوت ها، برای آنها ایجاد می کنند، از بین می برد و پیروی از هواهای نفسانی، به سقوط او منجر خواهد شد.
سیر مطالعاتی پیشنهادی:
مطالب پیشنهادی:
تکنوپولی: تسلیم فرهنگی به تکنولوژی
آمریکا شناسی: تبعیض نژادی در آمریکا
آمریکا شناسی: آمریکا آنگونه که هست
آمریکا شناسی: توتالیتاریسم لیبرال در آمریکا (قسمت اول)
آمریکا شناسی: توتالیتاریسم لیبرال در آمریکا (قسمت دوم)
آمریکا شناسی: دموکراسی در آمریکا: مالکیت و آزادی بیان در آمریکا
مولفه های اجتناب ناپذیر مدرنیته
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)
