شرق و غرب و اسلام | تبادل فرهنگی و تهاجم فرهنگی: چرا ما اکنون قرابت بیشتری با معارف غربی احساس می کنیم و چرا در حافظه و فتوای باطن ما لس آنجلس و نیوجرسی نزدیک تر از کلکته و دهلی است، در حالی که ما از نظر مسافت به این مناطق نزدیک تریم؟ به خصوص آن زمان که پاکستان حائل نبود و ما همسایه ی هندوستان محسوب می شدیم، چه چیزی مانع و حاجب ما می شد؟ از طرف دیگر می بینیم که غربی ها اخیرا به اسلام توجه کرده اند. چه چیزی این قرابت و نیاز را ایجاد کرده است؟
غرب شناسی | مسئله شناخت در تاریخ فرهنگی تمدن ها | مراحل فرهنگی تمدن غرب: معروف است که غرب فیلسوف دارد و شرق پیامبر. این مسأله را باید به طور جدی مدنظر ما باشید. اگر گزاره ی شناخت را هسته ی مرکزی فرهنگ و تمدن بدانیم به طور مشخص ابتدای حرکت هر قوم را باید باید بر این بگذاریم که برهوتی از مفاهیم بوده است هیچ چیز از مفاهیم آن جا و در هیچ قومی پیدا نمی کنیم. این که چرا غربی ها عقل گرا هستند و شرقی ها روح گرا باید به محیط جغرافیایی یونانی ها و ترکیه های در غرب آسیای صغیر برگشت. آنجا محیطی است که نوع تعقل را القا می کند اما رمز و راز محیط هند و همچنین چین و تبت امروز و شرق ایران شرایط را مناسب روح گرایی و باطن گرایی می کرده است.
تمدن اسلامی و تمدن غرب | جنگ تمدن ها و انقلاب اسلامی| شکل گیری فرهنگ و تمدن اسلامی: ما به عنوان بخشی از تمدن اسلامی که اتفاقا انقلاب اسلامی را هم در کارنامه خود داریم، در حال زندگی کردن با گذشته و عقبه تمدن اسلامی هستیم و در وضعیت فعلی آن زندگی می کنیم. با عنایت به این نکته که ما نمی توانیم ریشه های خودمان را از بستر فرهنگ و تمدن اسلامی ببریم و ساقه خودمان را در بستر فرهنگ و تمدن غربی آبیاری کنیم، می خواهیم بستر مناسب فرهنگ و تمدن اسلامی را احیا کنیم تا ریشه های ما از آن آب بنوشند (نه از تمدن غرب) و دوباره درخت کهن سال تمدن اسلامی پربرگ و بار شود. قبول دارید که ابتدا باید علل خمودگی فعلی فرهنگ و تمدن اسلامی را به طور دقیق آسیب شناسی کنیم ؟
تمدن اسلامی | تمدن غرب و تمدن اسلامی | گفت و گوی تمدن ها یا جنگ تمدن ها: در این قسمت، باید نسبت تمدن اسلامی را با تمدن غربی بسنجیم. قسمت اول، مربوط به خودمان می شود و این قسمت دوم، مربوط به رابطه تمدن اسلامی و غرب است. دو تئوری جنگ تمدن ها و گفت و گوی تمدن ها که از بعضی جهات، به هم شبیه و از بعضی جهات متناقض یکدیگرند، بسترهایی است که می توان نسبت تمدن اسلامی و تمدن غربی را در آنها سنجید. البته باید قبل از هر بحثی، به یک مسئله جواب داد، و آن اینکه ابتدا، باید دید طراحان و وضع کنندگان این دو تئوری، یعنی هانتینگتون از آن سو و آقای خاتمی از این سو، اصلا می پذیرند که در این طرف، تمدنی مساوی تمدن غرب وجود دارد که حالا این دو تمدن بنشینند با هم گفت و گو کنند.
دوره رنسانس | ایتالیا در دوره رنسانس تحت تاثیر فرهنگ سکولار و اومانیست غرب مدرن: تاریخ غرب مدرن (به خصوص دوره رنسانس) در سال ها و دهه های 1300 میلادی در شهرهای ایتالیایی رم و فلورانس و ونیز و جنووا است که برای نخستین بار ظاهر می گردد. در سال های آغازین قرن چهاردهم بازرگانان ایتالیایی بر تجارت از لندن به قسطنطنیه مسلط می شوند. از دل همین حرکت بازرگانان ایتالیایی در آغاز عالم غرب مدرن (دوره رنسانس) است که «سرمایه داری تجاری سکولار- اومانیستی» ویژه دوره رنسانس پدیدار می گردد.
بیداری اسلامی و طرح عالم دینی: افول تمدن غرب: جوهر افول یابنده تمدن غرب: شکوه تکنولوژی، وسایل مدرن، به رخ کشیدن قدرت نظامی غرب، بازی های رسانه ای، تسخیر سیارات و کرات آسمانی، تبلیغات گسترده و ژست های سیاسی و فرهنگی هم نمی تواند در تزلزلی که در عالم غرب افتاده است، چیزی را کم یا اضافه کند و این، بهترین نشانه است برای تولد عالم دینی که جهان به درستی در انتظار آن است.
مسیحیت
پیدایش دین مسیحیت و حضرت عیسی (ع) و انجیل های چهارگانه و کتاب مقدس
در مقاله پیش رو موضوعات زیر مورد بررسی قرار می گیرند:
- چگونگی پیدایش مسیحیت و دین مسیحی و زندگی حضرت عیسی (ع)
- نقش یهودیان و یهودیت در شکل گیری و تحریف مسیحیت
- نحوه و چگونگی تدوین و نگارش انجیل ها به خصوص انجیل متی، انجیل لوقا، انجیل یوحنا و انجیل مرقس
- کتاب مقدس: کتاب مقدس یهودیان و کتاب مقدس مسیحیان: عهد قدیم (عهد عتیق) و عهد جدید، تورات و انجیل
غرب و غرب شناسی
حضرت عیسی (ع) و مسیحیت تئوس و تئوسانتریک یا مسیحیت نیست انگارانه و نیهیلیست غرب
غرب قرون وسطی، ماهیتی دینی نداشت، ماهیت تئوسانتریک داشت. بر عالم غرب قرون وسطی، نیست انگاری (نیهیلیسم) تئوسانتریک حاکم بود و در واقع این عالم در ذیل تئوس (و محوریت و مرکزیت و دائر مدار تئوس) ظهور و فعلیت و استمرار و بقا یافت و سرانجام نیز نابود گردید. تئوس، خدا یا حقیقتی قدسی نیست، تئوس صورتی و نحوی از انحاء ظهور و تحقق طاغوت است که نقاب دروغین خدایی بر چهره زده است اما باطنی شیطانی و طاغوتی دارد و تئوسانتریسم نیز صورتی از صور طاغوت مداری و ولایت طاغوت است.
دوره رنسانس در غرب و ظهور غرب مدرن و تاثیر اومانیسم و مدرنیسم بر رنسانس
دوره رنسانس (کور رنسانس) سرآغاز عالم غرب مدرن است. غرب مدرن به مثابه یک عالم تاریخی با دوره رنسانس آغاز می شود. به عبارت دیگر، دوره رنسانس کور تولد عالم مدرن است. دوره رنسانس از اواسط قرن چهاردهم میلادی آغاز می شود و تا دهه دوم قرن شانزدهم ادامه پیدا می کند. به عبارت دیگر می توان آغاز و پایان کور رنسانس (دوره رنسانس) را اینگونه اعتبار کرد: آغاز دوره رنسانس (حدود 1340 میلادی) و پایان دوره رنسانس (سال 1517 میلادی).
ادیبان و شاعران و فیلسوفان مدرنیست، تحت لوای جنبش ادبی اومانیستی، در واقع میراث فرهنگ و ادبیات و تفکر غرب باستان را در افق مدرنیته و در ذیل روح عالم غرب مردن (یعنی اومانیسم یا همان اصالت نفس اماره بشری) بازخوانی کردند. جان و جوهر فرهنگ و هنر و ادبیات و تفکر رنسانس و دوره رنسانس، اومانیسم یعنی سیطره نفس اماری بشر است. بنابراین در دوران تاریخی ای که دوره رنسانس نامیده می شود، میراث ادب و فرهنگ غرب باستان در افق مدرنیته و اومانیسم بازخوانی می شود و بدینسان تفکر و فرهنگ و هنر رنسانس و دوره رنسانس به مثابه اولین صورت ظهور تفکر و فرهنگ و ادبیات و هنر عالم مدرن فعلیت پیدا می کند.
غرب شناسی
غرب سده های میانه و قرون وسطی. غرب تئوسانتریک
تئوس و تئوسانتریسم و کاسموسانتریسم
تئوس یا تئوی غرب قرون وسطی با خدای حقیق و اصیل دینی تفاوت دارد. اگر چه در عالم غرب قرون وسطی، تئو یا تئوس را خدا تلقی می کردند و می نامیدند، اما آنچه در غرب سده های میانه و در مسیحیت تحت عنوان تئوس یا خدا عنوان می شد، معادل مفهوم و معنای خدای دین توحیدی نبود. در واقع در غرب مسیحی، تحت عنوان خدا یا تئوس نوعی مفهوم و تلقی مشرکانه عنوان می شد.
در عالم غرب قرون وسطی، خدا (مفهوم و معنای اصیل و توحیدی خدا که قرآن به ما می شناساند) در معنای اصیل دینی آن، مدار و محور و دائر مدار نبود، بلکه به جای آن، نوعی مفهوم مشرکانه طاغوتی تحت عنوان تئوس یا خدا دائر مدار امور بود و مسیحیت نیز در واقع، تئوسانتریک و تئومدار بود، نه خدا مدار (در معنای اصیل دینیِ توحیدی آن).
