بیداری اسلامی و طرح عالم دینی | افول تمدن غرب: جوهر افول یابنده تمدن غرب

بیداری اسلامی و طرح عالم دینی: افول تمدن غرب: جوهر افول یابنده تمدن غرب: شکوه تکنولوژی، وسایل مدرن، به رخ کشیدن قدرت نظامی غرب، بازی های رسانه ای، تسخیر سیارات و کرات آسمانی، تبلیغات گسترده و ژست های سیاسی و فرهنگی هم نمی تواند در تزلزلی که در عالم غرب افتاده است، چیزی را کم یا اضافه کند و این، بهترین نشانه است برای تولد عالم دینی که جهان به درستی در انتظار آن است.

علوم انسانی غرب و پیش فرض های سکولار و ایدئولوژیک آن

«علوم انسانی غرب» و پیش فرض های سکولار و ایدئولوژیک آن

آزادی صوری مردم، آزادی واقعی سرمایه دار

 

فاشیسم و سوسیالیسم البته از دل لیبرالیسم بیرون آمده و انشعاب هایی اعتراضی علیه نظام «لیبرال سرمایه داری» بوده اند با این دعوی که نظام لیبرال سرمایه داری نمی تواند بنیاد سیاست و روش توزیع قدرت را به درستی طراحی کند. سوسیالیست ها با یک ادبیات و فاشیست ها با ادبیات دیگری مدعی شدند که مشکل نظام سرمایه داری لیبرال را حل می کنند.

پروتستانتیزم، پیوریتانیسم و مسیحیت یهودی و صهیونیستی

پروتستانتیزم، پیوریتانیسم و مسیحیت صهیونیستی

 پروتستانتیزم، روشنگری و نهانگرائی (میستی سیزم) عبرانی

 

پروتستانتیزم و روشنگری مفاهیمی هستند که بی‌گمان با آنها به حد کافی آشنایی داریم و بر تأثیرات بی‌چون و چرای بر جای مانده از این دو واقعه بزرگ نیز آگاهیم. می‌دانیم که این دو واقعه بزرگ دو مرحله از یک روند بوده و تمامی باورها و اندیشه‌های انسان غربی -یا به عبارت دیگر بخش‌های قابل توجهی از انسان‌های دیگر جوامع- را در ارتباط با دنیا، جهان و زندگی از بنیاد تغییر داده و در پی ایجاد یک دنیای غیردینی بوده‌اند. همراه با ایجاد این دنیای غیردینی انسان را نیز از «بندگی و ستایش خالق خود» به مثابه وظیفه فطری و اصلی او باز داشته به ستایش و پرستش خود واداشته است و باز می‌دانیم که این دو واقعه، باور به «گذرا و بی‌ارزش بودن دنیا» را از میان برداشته و به جای آن باور «پاینده، ابدی و بی‌نهایت ارزشمند بودن دنیا» را قرار داده است.

غرب شناسی: آمریکا شناسی: فراز و فرود قدرت در امریکا: انعکاس بحران اقتصادی در آمریکا: قسمت دوم

غرب شناسی

آمریکا شناسی

فراز و فرود قدرت در امریکا

انعکاس بحران اقتصادی در آمریکا

قسمت دوم

 

به دنبال ورشکستگی های اخیر امریکا، بانک ها و موسسه های مالی وال استریت حدود یک تریلیون دلار خسارت دیده است، ولی صدمه اصلی را مردم امریکا دیده اند.

 

امریکا که همیشه از خصوصی کردن و دخالت نکردن در امور مالی صحبت کرده است، امروز با دولتی و ملی کردن بانک ها و موسسه های بزرگ مالی و با اختصاص 700 میلیارد دلار پول از بیت المال مردم و مالیات دهندگان و شهروندان امریکایی، به نجات بانک ها و بنگاه های ورشکسته می رود.

 

یک انتقاد بزرگ به تصمیم کمک 700 میلیارد دلاری دولت امریکا- که در طول تاریخ جمهوری این کشور بی سابقه بوده- این است که کمک و همکاری دولت متوجه شرکت ها و سهامداران است، نه شهروندان و افرادی که توانایی پرداخت رهن خانه خود را نداشته و یا در جریان اخیر ورشکستگی، تمام دارایی و پس انداز بازنشستگی آنها بر باد رفته است. بحران اقتصادی امروز امریکا در مقایسه با بحران بزرگ اقتصادی دهه 1930م.- که دنیا را نیز فرا گرفت- تنها مالی و بانکی نیست، بلکه ابعاد سیاسی، نظامی و اجتماعی نیز دارد.

 

مطالب مرتبط:

امریکا شناسی: بحران اقتصادی در آمریکا قسمت اول

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)

جریان شناسی: جریان شناسی سیاسی فرهنگی ایران: جریان شبه مذهبی: سازمان مجاهدین خلق (منافقین) (قسمت دوم)

جریان شناسی

جریان شناسی سیاسی فرهنگی ایران

جریان شبه مذهبی: سازمان مجاهدین خلق (منافقین)

(قسمت دوم)

 

از مهمترین دلایل شکست سازمان مجاهدین خلق (منافقین)، عدم پایگاه و مقبولیت مردمی، برملا شدن ماهیت ایدئولوژی مارکسیستی، فساد اخلاقی رهبران سازمان، اختلافات داخلی و تصفیه های خونین درون سازمانی و انشعاب های پیاپی و گوناگون، وابستگی به قدرتهای غربی، عدم همکاری نیروهای اسلامی با سازمان و ... بود. که از سال 1355 دیگر عملا سازمانی وجود نداشت. سازماندهی جدید سازمان مجاهدین خلق با آزادی اعضای زندانی آغاز شد. مسعود رجوی و همسرش اشرف و موسی خیابانی جزو آخرین گروه زندانیان سیاسی بودند که در آخر دی 1357 آزاد شدند.

 

شهادت هزاران تن از مردم و مسئولان ایران و برپایی حادثه عظیم انفجار حزب جمهوری اسلامی و شهادت 72 تن از یاران انقلاب و به ویژه آیت الله بهشتی، انفجار دفتر ریاست جمهوری، جاسوسی و حضور در ارتش عراق در جنگ تحمیلی، طراحی عملیات هایی چون فروغ جاویدان، چلچراغ برای براندازی نظام جمهوری اسلامی، گوشه ای از اقدامات خصمانه و خیانت بار آنها بوده است.

 

سیر مطالعاتی پیشنهادی:

سیر مطالعاتی جریان شناسی

سیر مطالعاتی عرفان های نوظهور

سیر مطالعاتی تاریخ غرب

 

مطالب پیشنهادی:

جریان شناسی: جریان شناسی سیاسی فرهنگی ایران: جریان شبه مذهبی: سازمان مجاهدین خلق (منافقین) (قسمت اول)

جیش العدل در ایران، داعش در عراق: مقایسه عقاید و اهداف

چرا بلوک کشورهای مخالف موجودیت رژیم صهیونیستی شکل نمی گیرد؟

مسیحیت در خدمت سیاست غرب

تروریسم حکومت ترس و مرگ

آمریکا شناسی: احزاب سیاسی آمریکا: علل افول احزاب سیاسی آمریکا

عرفان های نوظهور و فرقه های کاذب: خداشناسی غلط و روابط نامشروع جنسی

نفوذ: جناح گرایی راهی برای نفوذ (قسمت اول)

نفوذ: جناح گرایی راهی برای نفوذ (قسمت دوم)

میرزا ملکم خان را بیشتر بشناسید: میرزا ملکم خان های زمان ما چه کسانی هستند؟

رسالت و نبوت در نظر آخوند زاده

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)

غرب شناسی: ناتوی فرهنگی: خاستگاه ها و علل روی آوردن نظام سلطه به ناتوی فرهنگی (قسمت اول)

غرب شناسی

ناتوی فرهنگی

خاستگاه ها و علل روی آوردن نظام سلطه به ناتوی فرهنگی

(قسمت اول)

 

طراحی راهبردهای تهاجم چندگانه «نظامی، تسلیحاتی» (تهاجم سخت) و «اقتصادی، سیاسی، اطلاعاتی» (تهاجم نیمه سخت) و «فرهنگی» (تهاجم نرم) در مواجه با جهان و به ویژه مسلمانان همواره در دستور کار نظام سلطه قرار داشته است. با این تفاوت که گاهی در برهه های تاریخی خاص مانند دوران جنگ سرد وجه راهبرد تهاجم سخت بر سایر وجوه برتری داشته است و گاهی با رشد آگاهی در بین ملت ها و گرایش به اسلام و نگرانی نظام سلطه از قدرت اسلام در منطقه غرب آسیا، به ناچار نومحافظه کاران امریکا راهبرد خود را با رویکرد توامان «نظامی و فرهنگی» طراحی کردند و به مرحله اجرا گذاشتند.

 

هر قدر بیداری اسلامی در جهان و به خصوص در میان مسلمانان تقویت شده است، آنان تلاش نموده اند تهاجم نرم و فرهنگی را توسعه و تعمیق بخشند و لبه تیغ راهبردهای خود را (ناتو) از بعد سخت به بعد نرم (ناتوی فرهنگی) تغییر جهت گیری دهند.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)

غرب شناسی: دنیای مدرن غرب بعد از جنگ جهانی دوم: دانشگاه ها، واردات نوین

غرب شناسی

دنیای مدرن غرب بعد از جنگ جهانی دوم

دانشگاه ها، واردات نوین

 

تخصص های جدید دنیای مدرن، باعث توسعه کمی و کیفی مراکز تخصصی آموزشی و دانشگاه ها شد. جالب آنکه دانشگاه ها بیشتر در کشورهای جهان سوم رشد کردند و کشورهای سوسیالیستی هم کمترین اقبال را داشتند.

 

نتیجه اجتماعی ورود دانشگاه ها به این کشورها این بود که هر کس مدرک معتبری داشت، جایگاه اجتماعی مهمتری هم داشت. دانشگاه ها به دلیل ماهیت غربی به گونه ای بودند که خود به خود باعث تبعیض علمی بین کشورهای اروپایی- امریکایی با کشورهای دیگر دنیا شد.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)

غرب شناسی: چرا سرمایه‌داران ممکن است دیگر پاداش سرمایه‌داری را نیابند ؟

غرب شناسی

چرا سرمایه‌داران ممکن است دیگر پاداش سرمایه‌داری را نیابند ؟

 

جامعه‌شناس برجسته آمریکایی و منتقد نظام سرمایه‌داری، در آخرین پژوهش خود که حاصل عمر او به شمار می‌رود و برای نخستین بار توسط «عصر اندیشه» به فارسی ترجمه شده است. فروپاشی نظام سرمایه‌داری را تئوریزه و بدیل‌های آتی آن را معرفی می‌کند. به باور والرشتاین، نظام سرمایه‌داری طی 500 سال حضورش، برای تحقق بخشیدن به ویژگی ذاتی‌اش یعنی انباشت مداوم و بی‌پایان سرمایه، ناگزیر از دست زدن به اعمالی بوده که بحران ساختاری آن را رقم زده است، بحرانی که عاقبت‌الامر به سقوط این نظام حداکثر تا سال 2050 می‌انجامد و لاجرم پایان هژمونی آمریکا را سبب خواهد شد. با استدلال‌های والرشتاین چنین می‌نماید که مرگ سرمایه‌داری حتمی است و برای حفظ این نظام دیگر کار از کار گذشته است. با این وصف، آینده‌ای با نظامی جدید در راه است و بی‌شک از آن کسانی خواهد بود که از هم اکنون در تدارک آنند.

 

به طور خلاصه، نظام نوین جهانی که در آن زندگی می‌کنیم قابل تداوم نیست، زیرا از تعادل بسیار دور شده است و دیگر به سرمایه‌داران اجازه نمی‌دهد به انباشت بی‌پایان سرمایه بپردازند. طبقات محروم، دیگر اعتقاد ندارند که تاریخ با آنهاست یا نوادگان‌شان لزوماً جهان را به میراث خواهند برد. در نتیجه، ما در حال زندگی در بحرانی ساختاری هستیم که در آن مبارزه‌ای بر سر نظام بعدی در میان است. اگر چه پیامد، غیرقابل پیش‌بینی است، اما می‌توانیم مطمئن باشیم که یکی از طرف‌‌ها در دهه‌های آتی پیروز خواهد شد و نظام جهانیِ (یا مجموعه نظام‌های جهانیِ) نسبتاً با ثبات جدیدی، استقرار می‌یابد. تمام کاری که از ما ساخته است تلاش برای تجزیه و تحلیلِ انتخاب‌های تاریخی، دست زدن به انتخاب اخلاقی درباره پیامد مرجح و ارزیابی تاکتیک‌های سیاسی بهینه برای رسیدن به هدف است. تاریخ، بی‌طرف است. همه ممکن است در باره اینکه چگونه باید عمل کنیم به اشتباه داوری کنیم. از آنجا که پیامد، ذاتاً و نه به طور عارضی، غیرقابل پیش‌بینی است، در بهترین حالت شانس 50-50 برای رسیدن به آن نوع از نظام جهانی که ترجیح می‌دهیم داریم، اما همین 50-50 هم شانس زیادی است.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک مستقیم مجاز است)

غرب شناسی: امریکا شناسی: ظهور امپریالیسم امریکا

غرب شناسی

امریکا شناسی

ظهور امپریالیسم امریکا

 

بعد از جنگ جهانی دوم، کشورهای اروپایی و ژاپن خسارت های مادی و جانی و فرهنگی زیادی دیدند. آلمان که به ویرانه ای تبدیل شده بود، به دو بخش شرقی- تحت حاکمیت کمونیست ها- و غربی- تحت حاکمیت لیبرال ها (به رهبری امریکا)- تقسیم شد. بعد از تمام شدن جنگ جهانی دوم، کشورهای جهان به 3 دسته تقسیم شدند. ایالات متحده امریکا و اتحاد شوروی، دو ابر قدرت پیروز جنگ، برای خود دو بلوک قدرت درست کردند و رهبری بلوک غرب و شرق را بر عهده گرفتند. از طرف دیگر بیشتر سرزمین ها و مناطق تحت استعمار کشورهای اروپایی که استقلال خود را به دست آورده و جهان سوم نامیده می شدند، به صحنه منازعه و رقابت دو ابرقدرت شوروی و امریکا تبدیل شدند، چون هر کدام از دو قدرت شرق و غرب می خواستند کشورهای بیشتری را به بلوک قدرت خود اضافه کنند.

 

بعد از جنگ جهانی، امریکا فاتح جنگ شد. چون به دلیل دوری سرزمین امریکا از عرصه جنگ، خسارات و تلفاتی را تحمل نکرده (در حالی که کشورهای اروپایی به خاطر جنگ به صورت ویرانه در آمده بودند) و حضور نظامی و تسلیحاتی اش هم باعث برتری این کشور در جنگ شده بود و هم چنین صنایع نظامی و تسلیحاتی این کشور رشد کرده بود. از طرف دیگر بعد از اتمام جنگ دوم جهانی و در قالب طرح مارشال، امریکا با اعطای کمک های اقتصادی و رداخت وام به کشورهای اروپایی بلوک غرب این کشورها را در مسیر سازندگی بعد از جنگ، به خودش وابسته کرد. تلفات امریکا در جنگ دوم جهانی کمتر از تلفات اتحاد جماهیر شوروی (یعنی 20 میلیون کشته) بود و همین امر موضع امریکا را در برابر رقیب جدیدش یعنی شوروی تقویت کرد.

 

موضع ایالات متحده امریکا چنان قوی بود که امریکایی ها نظام سیاسی و اقتصادی جهانی را مطابق مشخصات مورد نظر خود را طراحی کرده  و مقر دائمی سازمان نوبنیاد ملل متحد را (که جایگزین جامعه ملل شده بود) در نیویورک قرار دادند؛ اقدامی که تسلط دائمی امریکا را بر تصمیم ها و فعالیت های این سازمان در پی داشت.

 

در بین پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد هم که قدرتمند ترین بخش سازمان بود، امریکا علاوه بر رای خود، معمولا می توانست روی رای بریتانیا و فرانسه حساب کند. به همین ترتیب، صندوق بین المللی پل (که برای موازنه در پرداخت های بین المللی تاسیس شده بود) و بانک جهانی (وظیفه پرداخت وام به کشورهای نیازمند را داشت) منطبق با سیستم های مالی مورد نظر اقتصاد امریکا شکل گرفتند. این دو نهاد هر چند که ماهیتی بین المللی داشتند، اما عملا زیر نفوذ ایالات متحده امریکا قرار گرفتند.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)

غرب شناسی: امریکا شناسی: واقعیت دموکراسی در امریکا

غرب شناسی

امریکا شناسی

واقعیت دموکراسی در امریکا

.

.

.

این روزها وقتی دولتمردان و نخبگان سیاسی غرب، به ویژه امریکایی ها، از ترویج دموکراسی صحبت می کنند، منظورشان جریان پولیارکی یا الیگارشی است، مفهومی که متفکران و نخبگان علمی و سیاسی غرب آن را قوت داده و در دایره سیاست گذاری متداول کردند. پولیارکی و الیگارشی به سیستم یا نظامی اطلاق می شود که در آن، گروه معدودی حکومت کرده و مشارکت و تصمیم گیری توده وار مردمی را عده کوچکی از رهبران- که در نتیجه رقابت حساب شده انتخاباتی و در چارچوب مشخص تعیین شده اند- مدیریت می کنند. بر اساس این نظریه دموکراسی، پلورالیسم یا کثرت گرایی و تنوع مشارکت در نظام سیاسی، در توجه و جواب گویی نخبگان منتخب سیاسی به خواسته های مردم نهفته است. دو بعد اصلی این مشارکت و کثرت گرایی، با این نظریه، در منازعه و بحث و فراگیری و اشتمال سیاسی پایه گذاری شده است و احزاب سیاسی مسلط، مدیریت آن را با زیرساخت رسانه های مسلط به عهده داشته و راهنمایی می کنند.

.

با این تعریف، دموکراسی و مردم سالاری در امریکا به محیط و دایره سیاسی محدود بوده و به دور اموری مانند روش انتخاباتی، نامزدی کاندیداها، همایش های حزبی، جمع آوری پول و حمایت مالی، صندوق آرا، کمیته ها، کمیسیون ها و تبلیغات انتخاباتی چرخ می زند.

.

در دموکراسی عمومی و کلاسیک غرب، اکثریت حاکمیت داشت و مصالح طبقات مختلف در نظر گرفته می شد، در حالی که در دموکراسی تغییر داد شده امروزی امریکا و اروپا، اکثریت جای خود را به اقلیت داده، اقلیتی که با استیلاگری ادعا دارد که توافق اکثریت و عموم مردم را به وسیله جریان تحصیل کرده است. این الگوی جریانی و نه متنی و حقیقی است که سیاست های خارجی غرب و امریکا، آن را برای کشورهای دیگر از جمله دنیای اسلام در نظر گرفته اند. اما گذشته، منافع سیاسی، اقتصادی و فرهنگی امریکا با حمایت از استبداد، دیکتاتوری و حکومت های فردی، حفظ می شد و ملت ساختن و دولت ساختن در چارچوب دولت های ملی  و تجدد گرا مورد توجه بود. استراتژی کنونی اقتضا می کند که این اهداف در لوای جامعه مدنی مورد نظر صورت پذیرد.

.

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)