غرب شناسی: مسیحیت صهیونیستی: مسیح باز مصلوب (قسمت هشتم)

غرب شناسی

مسیحیت صهیونیستی: مسیح باز مصلوب (قسمت هشتم)

 

 

شاید تعجب آور باشد که گرایشی در بین بعضی از مسیحیان به وجود آمده که سعی می کنند در خدمت گذاری به آرمان های صهیونیسم از یهودی ها هم پیشی بگیرد. مسیحیان صهیونیست، مجموعه گروه هایی بودند که  سعی می کردند با تکیه بر مشترکات اعتقادی ظاهری بین یهودیت و مسیحیت یک طرز تلقی کلی برای انتخاب راهبرد های سیاسی مربوط با آخرالزمان، مفهوم خیر و شر، اسلام، سرزمین های مقدس و ... پیدا کنند. امروزه این راهبرد ها مستقیما در اختیار نو محافظه کاران امریکایی قرار دارد.

 

البته از لحاظ تاریخی نباید از پیدایش این اتفاق در امریکا تعجب کرد. هویت امریکای جدید از همان اول با یهودیت  آمیخته بود. به خاطر حضور فعال پروتستان ها در امریکا و با توجه به این که آنها مثل کلیسای کاتولیک، خصلت انحصار طلبانه نداشتند، فره های مختلف مسیحی در امریکا به وجود آمد. بسیاری از این فرقه ها (که همگی فعال و بعضا دارای شبکه های رادیویی و تلویزیونی بودند) کم کم به سمت مباحث آخرالزمان گرایش پیدا کردند و به دنبال این بودند که نشانه های آخرالزمان را پیدا کرده و بر اساس آن اظهار نظر سیاسی کنند. این فرقه ها بعد از تشکیل رژیم صهیونیستی، این اتفاق را از نشانه های آخرالزمان و دلیلی برای لزوم آمادگی جهت جنگ آخرالزمان دانستند. بعضی از آنها اعلام کردند که یهودی های اسرائیل، متحد آنها برای نبرد نهایی خیر و شر در فلسطین هستند. بدیهی است که منظور آنها از شر، مسلمانان بودند. آنها خاطرات جنگ های صلیبی را از یاد نبرده بودند و به همین خاطر می خواستند این بار در جنگ صلیبی جدید، برای همیشه مسلمانان را ریشه کن کرده و سرزمین های مقدس را در چنگ داشته باشند.

 

در دهه 60 و 70 اولین زمان بروز جدی مسیحیت صهیونیستی است. در این زمان فرقه های فوق الذکر که بعضا هزاره گرا بودند، با برگذاری کنفرانس هایی نظرات خود را اعلام کردند. هزاره گرایان معتقد بودند که در پایان هر هزاره، مسیح برای نجات بشر ظهور میکند و در پایان این هزاره هم مسیح برای نبرد با شر و جنگ بزرگ آخرالزمان ظهور می کند. در نتیجه این تفکر مقالات، داستان ها و فیلم های زیادی تولید شد و پیشگویی های نوستراداموس (پیشگوی هلندی که پیشگویی هایی به نظم از او باقی مانده است)، شهرت جهانی پیدا کرد.

 

 

در همین دهه ها کم کم روسای جمهور امریکا (به ویژه جمهوری خواهان) هم در این مواضع با مسیحی های صهیونیست، هم راه شدند. جیمی کارتر از نخستین کسانی بود که در سخنرانی های خود آشکارا رابطه امریکا با اسرائیل را فراتر از یک دوستی و سرنوشت هر دو را در راستای تحقق پیشگویی های کتاب مقدس دانست. در دهه هشتاد، با توجه به موفقیت ارتش اسرائیل در شکست اعراب در روز عید کیپور، این گروه ها با تبلیغات زیادی سعی کردند آن را علامت مشیت الهی برای پیروزی خیر در برابر شر نشان دهند. ریگان رئیس جمهور دیگر امریکا (جدی ترین حامی عراق در جنگ 8 ساله با ایران)، با ذکر نام آرماگدون (دره ای در فلسطین که طبق پیشگویی های کتاب مقدس محل جنگ نهایی خیر و شر است)، از همه می خواهد تا طبق نظر کتاب مقدس برای این جنگ آماده شوند. او در واقع اتحاد اسرائیل و امریکا را یک اتحاد دینی، برای مقابله با دشمن مشترک تفسیر می کرد. ریگان دقیقا یک صهیونیست بود و آرمان بازگشت به سرزمین موعود (فلسطین) را مثل مسیحیان صهیونیست دیگر، مکررا بیان می کرد.

 

البته شواهد تبلیغاتی غرب از جمله در سینما هم تا حدود زیادی تایید کننده خواست حاکمان این کشور برای آماده شدن جهت یک جنگ بزرگ است. جنگی که در یک طرف مسلیمن و در طرف دیگر غربی ها به رهبری امریکا قرار دارند.

 

علی رغم تبلیغات روز افزون مسیحیان برای اسرائیل و جنگ آخرالزمان، کشیش های این فرقه ها هیچ نوع گرایش معنوی که در مذاهب دیگر هست ندارند. حتی بعضی از آنها مثل جیمی بیکر و جیمی سویگرت به جرم مفاسد اخلاقی برکنار شدند. در واقع از علل عدم توفیق این گروه ها در بین توده های مردم هم همین است. در حالی که فوج عظیم تبلیغات منفی در امریکا علیه اسلام وجود دارد، روز به روز بر پیروان اسلام اضافه می شود؛ طوری که بعضی معتقدند در آینده، اسلام دین اول امریکا خواهد بود. اما با این حال مسیحیت صهیونیستی به عنوان مجموعه فرقه های رادیکال و بنیادگرا، در بین سیاستمداران امریکا نفوذ و محبوبیت زیادی دارند. اتحاد مسیحیان صهیونیست بنیادگرا با سیاستمداران امریکایی باعث شد در دهه های اخیر گرایشی تندرو بین بعضی از سیاستمداران به وجود بیاید، طوری که حتی در یکی از نشریات امریکایی لقب کنایه آمیز «حزب الله» به آنها داده شد. این گروه در ادامه کار خود به خاندان بوش رسیدند و اصطلاحا به نومحافظه کاران مشهور شدند. با توجه به سخرانی های بوش پدر و پسر به نظر می رسد، دلیل اصلی حمله امریکا و تصرف عراق را که هیچ توجیه مناسب اقتصادی و سیاسی نداشت، باید در دستورالعمل های مسیحیت صهیونیستی برای وصول سریع تر به پیشگویی ها و جنگ آخرالزمان دانست.

 

شاید این شبه پیش بیاید که چطور ممکن است در کشوری که در اوج مدرنیسم قرار دارد و قلب عالم سکولار است، بر اساس دیانت تصمیمات سیاسی گرفته شود. باید دقت داشت که این دیانت جدید بر اساس معنویت و نگاه دینی ساخته نشده، بلکه محصول دنیا طلبی های سرمایه داران صهیونیست و سیاستمداران سلطه جویی است که اساسا هیچ وقت به رضایت خداوند نیندیشیده اند. روش های زندگی، نگاه به حیات و عالم و آدم و ... همه سکولار هستند و هیچ آبشخور دینی ندارند. نظام موجود همان نظام لیبرال- سرمایه دارای قبلی است و با نفی هرگونه نگاه دینی و معنوی ادامه پیدا می کند. سخن اینجاست که، با توجه به گسترش روز افزون گرایش به دین، معنویت و آرمان طلبی در جوانان، مسیحیت صهیونیستی، سعی می کند با نگاه گزینشی به بخش هایی از کتاب مقدس و تفسیر آن در راستای سیاست های صهیونیسم بین الملل، اتحادی بین مسیحیان (که اکثریت جمعیت جهان را تشکیل می دهند) با صهیونیست های غاصب سرزمین های اشغالی، برای نابودی اسلام و آزادی ایجاد کنند.

 

سیاست های اخیر که در بالا ذکر شد در واتیکان هم بی تاثیر نبود. پاپ ژان پل دوم، برای اولین بار مشروعیت رژیم صهیونیستی را پذیرفت و برای کشته شدگان یهودی جنگ های صلیبی طلب آمرزش کرد. پاپ جدید هم بعد از به قدرت رسیدن، آشکارا حمله به اسلام و دفاع از هولوکاست را در دستور کار قرار داد.

 

منبع: روایت تفکر، فرهنگ و تمدن از آغاز تا کنون جلد پنجم: در جهت عکس حرکت کن، از اعتراض های مدرن تا کنون. دفتر نشر معارف، چاپ دوم، 1391، ص 130

 

کلمات کلیدی: اسرافیل، غرب، غرب شناسی، امریکا، امریکا شناسی، مسیحیت صهیونیستی، مسیحیت یهودی، مسیحیت اصولگرا، مسیحیان صهیونیسم، مسیحیان نومحافظه کار، نومحافظه کاران امریکا، مسیحیت سیاسی، یهودیت و مسیحیت،آرمان ها و اهداف صهیونیسم، اعتقادات یهودیان و صهیونیست ها، آخرالزمان، جنگ آخرالزمان، سرزمین های مقدس، اسلام، اسلام یهودیت و مسیحیت، یهودیان امریکا، پروتستانتیسم، کلیسای کاتولیک، فرقه های مسیحی و یهودی، رژیم صهیونیستی، اسرائیل، فلسطین، قدس، جنگ های صلیبی، هزاره گرایی، حضرت عیسی مسیح (ع)، ظهور مسیح، پیشگویی های نوستراداموس، پیشگویی های تورات، ریاست جمهوری امریکا، حزب جمهوری خواه امریکا، حزب دموکرات امریکا، جیمی کارتر، روابط امریکا و اسرائیل، کتاب مقدس، ارتش اسرائیل، عید کیپور، ریگان، آرماگدون، نبرد آرماگدون، جنگ ایران و عراق، صهیونیسم، کشیش های مسیحی، سکولاریسم، هولوکاست، حزب الله

 

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک مستقیم مجاز است)