بودیسم، هندوئیسم، یهودیّت و مسیحیت
تشابهات و مشترکات بودیسم و هندوئیسم با یهودیّت و مسیحیّت تحریف شده (قسمت اول)
.
.
اتحاد غرب و بودیسم، به ویژه لامائیسم، تنها در عرصه سیاست نیست و از نظر فکری هم، یهودیت ماده گرا با مسیحیت پولسی امروز و عرفان های شرقی و بودایی، اشتراکات بسیاری دارند که آنها را بر می شماریم:
.
1:: در یهودیت و فرهنگ خرافی مسیحیت، سحر و پیشگویی بسیار رایج است و مشهورترین جادوگران دوران پست مدرنیته، یعنی دیوید کاپرفیلد، یوری گِلِر، مکس ماون، ریکی جِی، شاری لویس، ریموند تِلِر، هری هودینی و دیوید بلاین به یهودی بودنشان معترفند. «قرآن» بارها درباره پرداختن منفی بنی اسرائیل به سحر اشاره کرده است. بودای تبّتی هم با سحر و جادو و کهانت پیش گویی درآمیخته است، به گونه ای که گروهی، «تبّت» را کشوری گرفتار خرافه های قرون وسطا و کشور دیوپرستان می دانند و گروهی نیز آن را کشوری عرفانی، معنوی و جادویی می شناسند.
.
.
2:: اشتراک دیگر، تاکید بر توتم پرستی است. توتم، نشانی است که از قبیله، حمایت می کند و گاهی تصویر آن را روی پرچم کشورها و قبیله ها می توان دید. در میان یهودیان و خانواده های زرسالار مسیحی، نمادهای خانوادگی یا علم نشانه های دودمانی، بسیار معروف است. بیشتر این نمادها، به شکل سپری با شکل های ویژه است که نام نیاکان یا نام خانوادگی روی آن حک شده است و حیوان هایی چون شیر، گوزن، اسب، تک شاخ، گرگ و الاغ به همراه کشتی، خیمه، درخت زیتون و مهر گیاه، صفحه ای نمادین پدید آورده است. بسیاری از دانشگاه ها و باشگاه ها و شرکت های غربی هم در طرح نشانه های خود از این سبک نمادین پیروی می کنند. این نشان های خانوادگی، در کتاب مقدس و تاریخ ریشه دارند؛ برای نمونه، سبط یهودا که مادّه گراترین قبیله بنی اسرائیل بود و بر دیگر قبیله ها چیره گشت و صهیونیست ها، راه آنها را ادامه می دهند، رنگ لاجوردی و نیلی و شیر خفته یا شیر غرّان و در حال حمله ای است که نماد یهودا، چهارمین پسر حضرت یعقوب (ع) است. بر پایه پیشگویی پدر:
.
«برادرانش او را ستایش خواهند کرد و او دشمنانش را منهدم خواهد کرد و عصای سلطنت از او دور نخواهد شد تا «شیلو» که همه قوم ها او را اطاعت می کنند، بیاید»
در میان لامائیست های تبت نیز این توتم ها و نمادهای قبیلگی، فراوان یافت می شود. در میان بودائیان، حیوان ها به ویژه، توتم به شمار می آیند و از احترام ویژه ای برخوردارند؛ همانطور که در آیین هم خانواده های بودا یعنی هندوئیسم، گاو، موش، ماهی، لاک پشت و گراز و موجودی نیمه آدم نیمه شیر و ... جلوه های ویشنو، خدای نگه دارنده اند و آنها را توتم می نامند.
.
.
.
3:: اندیشه های نفی معاد اخروی و آخرت مادی و اعتقاد به بهشت و دوزخ زمینی، در میان گروه های گوناگون یهودی و بودایی مشترک است. بحث تناسخ و توالد پی در پی در این جهان و پاداش دیدن هر فرد در زندگی بعدی، در میان بودائیان و هندوها به این بحث بسیار نزدیک است.
.
.
4:: عرفان منهای وجود خدا یا چند خدا و توتم در میان بودائیان و هندوها رواج دارد که در میان هندوان تاکید بر ریاضت است و در میان بوداییان تاکید بر مراقبه و تمرکز. عرفان یهودی یا کابالیسم، متاثر از خدایگان مصر باستان و فرهنگ هلنیستی است. عرفان بودایی بر محور دارما یا زنجیره عللی که از جهل آغاز و به رنج ختم می شود، استوار است که سایه ی موهوم خود را بر بشر افکنده است. آنها بر این باورند که:
.
«عارف کسی است که با رعایت هشت راه رهایی، حقیقت پوچ جهان را بفهمد و به فراشناخت یا پرگیا برسد.
.
بوداییان و یهودیان می خواهند متافیزیکی زمینی برای انسان تعریف کنند و در کابالیسم، بحث آفرینش و دو خدا را کاملاً متاثر از مادّه گرایان و بت پرستان مطرح می کنند»
5:: قدرت اندک خدا و سست بودن اندیشه پروردگار در یهودیت و قدرت بسیار اهریمن و انسان در برابر خدا و تاکید بر اومانیسم، بی ارتباط با وثنیّت و بت پرستی نیست. در بودیسم هم، برخی آن را متافیزیکی منهای خدا به تصویر کشیده اند، آدمی بدون نیاز به پیامبران و خدایان و با تکیه بر هوشیاری و نیروهای درونی خود، می تواند پیشرفت کند و به آرامش برسد و از رنج های جهان رها شود. به دلیل نزدیکی دیدگاه غرب با مبانی اومانیستی و دئیستی (خدای بازنشسته یا طبیعت خودکار) انان بودیسم را پذیرفته اند. در سه گانه ماتریکس که ترکیبی از آرمان های آخرالزمانی یهودی- صهیونی، اندیشه های تمرکز و رهایی و حقیقت یابی بودیستی بود، اندیشه های دئیستی نیز ترویج می شد؛ چرا که انسان، پروردگار دستگاه هوشمندی بود که این ماشین شریر، پس از رسیدن به درجه ای از فهم، آفریدگار خود را به کنار نهاده و با نظم درونی، خود را کنترل می کند و حتی بر خدای خود هم چیره می شود؛
6:: به باور ما و بسیاری افراد دیگر، مسیحیت از آغاز، یهودی شد و پولس دانشمند یهودی سنگدل، آن را تحریف کرد. بودیسم هم که در واکنش به سخت گیری های برهمنان، پدید آمد، آیینی به دور از شریعت و وحی است و شبیه مسیحیت پولسی شده است. اساساً راحت تر می توان مردمِ بی دین را تغییر داد و در راستای فرهنگ مصرف گرایی و مادی غربی تربیت کرد و به راحتی می توان ارزش ها و سنت ها و فرهنگ هایی را که ریشه در خرد و وحی ندارند یا می اندیشند بی هویت اند، عوض کرد و شهروندی فرمانبردار، در این دهکده جهانی ساخت؛ مثل ژاپن که اکنون مانند ایالتی از آمریکاست.
.
7:: رسانه های غربی همیشه کوشیده اند مسیحیت را با قرائت های دنیا پرستانه ی یهودی و لائیک، دینی فردی نشان دهند. اندیشه هایی چون سکولاریسم و فردگرایی و نفی حکومت وحیانی، در مسیحیت امروزی، بسیار شبیه هندوئیسم و بودیسم است که در این دو آیین، خدا و معاد و پیامبری، بسیار کم رنگ و پریشان است. شبیه چنین فرهنگ سکولاری، در رهبانیت تحریف شده مسیحی، تجلی یافته است.
8:: جبر گرایی و تقدیر گرایی و پذیرش شرایط محیطی که در میان مسیحیان و یهودیان طرفداران بسیاری دارد، به گونه ای که در دین های جدید وجود دارد. مکتب سمارتو برهمن را یکی از مفسران معروف کتاب اوپاینشاد به نام شانکارا پدید آورد. ماهاریشی ماهش هم که مبلغان متافیزیک سکولار و اومانیست به شمار می آید، روش فرار از رنج های دنیای ماشین زده کنونی را هوشیاریِ خلاق نام می نهد و می گوید:
«اصطلاح هوشیاری خلاق، ظرفیت ذاتی آدمی را در تحمل پیشرفت توجیه می کند»
سردمداران جهان سلطه، به بودیسم و هندوئیسم به عنوان روش های معنوی و خنثی توجه کرده اند. آنها امیدوارند که این دو آیین، پاسخی برای افسردگی و خستگی انسان از مدرنیته داشته باشند. معنویتی که آرامش و سازگاری با محیط و شرایط موجود و بی تفاوتی و مبارزه ی مسالمت جویانه را سفارش می کند. و تنها به دنبال آرامش فردی و رهایی از رنج است، نه تغییر جامعه و اصلاح نظام های فاسد و مبارزه و تلاش گروهی.
9:: در بودیسم، رسیدن به نیروانا از اهمیت فراوانی برخوردار است. در هندوئیسم و آیین پیش از آن، که سنت های برهمایی است، رسیدن به خاموشی و آرامش موکشا یعنی رهایی از کارما اهمیت دارد. به نظر هندوها، اگر انسان با ریاضت، به معرفت حقیقت هستی برسد و از مایا و توهم بودن جهان و استقلال از برهمن (خدای اصلی هندوان) نجات یابد، چرخه زندگی او هم از کارما (انجام وظایف زندگی و آیینی، چون قربانی و نذرها و خواندن سرودهای مذهبی) خارج می شود و روح فردی جیوه به روح کلی آتمن مبدل شده و به برهمن می پیوندد و دیگر، چرخه توالید و تناسخ و حلول پایان می پذیرد.
وقتی به اندیشه های ساختار شکن و نسبی گرای برخی فلاسفه ی پست مدرن می رسیم، شباهت هایی با معنویت نماهای جدید می بینیم. این اندیشه ها، بر وهمی بودن این جهان تاکید دارند و نوعی شک و موهم گرایی و موهوم انگاری هستی را گسترش می دهند. نخستین هدف پروژه یهودی- صهیونیستی ماتریکس، گسترش شک گرایی و پوچ گرایی و در نتیجه، گسترش سلطه صهیونیسم بود.
.
منبع: فرج نژاد، محمد حسین. اسطوره های صهیونیستی در سینما. نشر هلال، چاپ اول، 1388 ص 181
.
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)
