غرب شناسی: غرب و اومانیسم

غرب و اومانیسم

.

اومانیسم- غرب محوری- تمدن مدرن- استیلا و سلطه

.

اومانیسم از مشخصات فکری و فلسفی استکبار غربی است. در تفکر امانیستی، غرب اصالت را به انسان می دهد. در برابر مذهب اصالت حق، مذهب امانیسم به انسان اصالت می دهد نه به حق.

.

امانیسم یعنی اعتقاد به اصالت بشر، در برابر اعتقاد به اصالت خدا؛ یعنی بشری کردن همه امور به جای خدایی کردن آنها. در این فکر، انسان خودش و حکم خودش را جایگزین احکام الهی و دینی می کند.

.

اومانیسم- انسان محوری- استیلا و سلطه- اراده معطوف به قدرت

.

امانیسم مذهب اصالت الانسانی است. تفکری که پس از رویگردانی از مسیحیت بنیاد فرهنگ و تمدن غربی را ساخته است.

.

مواردی که اشاره شد، لایه به لایه جریان استکباری حاکم بر غرب را نشان می دهد. در وجوه بیرونی (سیاست و اقتصاد) متکی بر اصالت قدرت و اصالت سود است و در لایه میانی متکی به نفس اماره و در ساحت فکر و درون، متکی به انسان محوری و امانیسم است.

.

.

اومانیسم- غرب محوری- انسان محوری- اراده معطوف به قدرت- استیلا و سلطه

.

انسان مداری یا امانیسم عین الحاد است و انسان غربی ما به ازای خارجی اراده معطوف به قدرت.

جریان استکباری در سیر تدریجی خود انسان غربی را به اراده ای تبدیل کرده که فقط طالب قدرت است و به سمت قدرت حرکت می کند.

.

اگر بخواهیم تعریفی از انسان دینی بدهیم می گوییم انسان مذهبی (حقیقی و واقعی) انسانی است که تبدیل به اراده تابع حق شده است. او در حق ذوب شده است. مفهوم تام انسان معطوف به حق امام زمان، علیه السلام، است. یعنی ایشان یکپارچه اراده ای هستند که حق در او متجلی شده است. حق از او است، حق با او است، حق در او است.

.

اومانیسم- انسان محوری- استیلا و سلطه- اراده معطوف به قدرت

.

در ادعیه و زیارات خطاب به ائمه معصومین، علیه السلام، می خوانیم که «الحق معکم و فیکم و منکم». حق جزو لاینفک اوست و حق از او جدا نمی شود. مانند لباس بر تن او نرفته است که چون لباس از او کنده شود، حق از سوی او صادر می شود. (باذن الله) حق با او شناخته می شود یعنی جزو لاینفک حیات اوست. و جدا از حیات او نیست و به همین معنا می گوییم حجت خدا عین اراده معطوف به حق است و هیچ اراده در او راه ندارد. خالص، حق است (باذن الله) بعد از خدا و باذن خدا، اما در مقابل، در قطب شیطانی و استکبار ورزی، خالص، شیطنت است و هیچ چیز اضافه ای در او نیست. اضافه حق در او نیست و سراپا استکبار است. همان که تام و تمام در شیطان اشکار است و بعد از شیطان، در بنی اسرائیل آشکار می شود و الان در همراهان و اعوان بنی اسرائیل هویدا شده است.

.

هر چه انسان به غرب نزدیک تر می شود اراده معطوف به قدرت بیشتر در او بروز می کند. یکی از دلایل دشمنی غرب با جهان اسلام و تشیع خوی استکباری اوست  این خوی استکباری در، متکی بودن غرب به اومانیسم در تفکر، متکی بودن به امارگی نفس در اخلاق، متکی بودن به اصالت سود در اقتصاد و متکی بودن به اصالت قدرت در سیاست، است. در نتیجه، قدرت طلبی و استکبار ورزی در روح و جان فرهنگ و تمدن غربی حاکم است.

.

اومانیسم- انسان محوری- اراده معطوف به قدرت- استیلا و سلطه

.

اگر این مفهوم را خوب درک کنیم که خوی فرهنگ غربی خوی استکباری است تردیدی باقی نمی ماند که آن جریان مسلمان شدنی نیست. اگر همه امتیازات را به او بدهیم او ما را آرام نخواهد گذاشت. به همین دلیل شناسایی غرب یک وجه اساسی مطالعات فرهنگی است. در هر حیطه ای که بخواهیم وارد شویم. چه در موضوع فلسطین و اسراییل چه در موضوع آخرالزمان و شناسایی اما زمان علیه السلام.

.

از آنجا که استکبار غربی در فکر و اخلاق متجاوز، تمامیت خواه و کین جوست، مجسمه ضد حق و تجسم موجودی ضد انسانی است. در این وضع، یا همه را برای خود و مستحیل در خود می خواهد یا آن را از میان بر می دارد. نباید فریب صورت پررنگ و لعاب اروپا را خورد.

.

.

اومانیسم- انسان محوری- غرب محوری- تمدن مدرن- اراده معطوف به قدرت

.

غرب همه را شکسته، افتاده و زبون و بنده می خواهد و دیگر هیچ. در این وضع، شرق اسلامی چه امانی و امنیتی در برابر او دارد؟

شناسایی وجه نظری و فکری حاکم بر جریان فرهنگی و مادی غرب این مجال را ایجاد می کند تا دریافته شود جان مایه استکباری علی رغم مصادیق گوناگونش درتاریخ و در میان اقوام مختلف، به صورت تام و تمام در غرب معاصر و به عبارت دیگر تاریخ معاصر و رو به افول غربی متجلی شده است و سایر اعمال در حوزه های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مظاهر این روح و جان مایه اند.

.

اتکای غرب به مذهب امانیسم، او را مستغنی از هر گونه اندیشه قدسی و معنوی ساخته و استعداد ظاهر ساختن عموم مظاهر استکبار را برای او فراهم آورده است.

اومانیسم- انسان محوری- استیلا و سلطه- اراده معطوف به قدرت- غ

.

منبع: شفیعی سروستانی، اسماعیل. مثلث مقدس: «راز عداوت غرب با اسلام و مسلمانان». نشر هلال، چاپ پنجم، 1388، ص 37

.

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)