غرب شناسی: اسرائیل شناسی: فلسطین و اسرائیل

غرب شناسی: اسرائیل شناسی: فلسطین و اسرائیل

 

 

عثمانی در جنگ جهانی طرف آلمان بود، یعنی رو به روی انگلیس و متحدانش. پس انگلیس هر شورشی در کشور عثمانی را تشویق می کرد. «شریف حسین» در عربستان به وسیله جاسوس انگلیسی، ادوارد توماس لورنس، به شورش تشویق شد. مناطق وسیعی از جنوب و شرق امپراتوری عثمانی تصرف شد. انگلیسی ها از غرب هم به کانال سوئز و فلسطین چشم داشتند. بعد از جنگ جهانی که بحث تقسیم عثمانی مطرح شد، اعلامیه بالفور هم فاش شد که گفته بود: «درخواست جمعیت صهیونیسم یهودی مبنی بر تشکیل دولت یهود در فلسطین با «نظر مساعد» دولت انگلیس مواجه شده است.» جامعه ملل به پیشنهاد ویلسون برای تحت الحمایگی کشورهای خاورمیانه، به اقدامات استعماری انگلستان و فرانسه جنبه قانونی داد؛ فلسطین و عرق برای انگلیسی ها و سوریه و لبنان برای فرانسوی ها. در 1922 انگلیس لایحه ای به جامعه ملل فرستاد تا وظیفه قانونی (!) را انجام داده باشد. در این لایحه به بستگی دیرین یهود با فلسطین و حقوق مذاهب اشاره شده بود؛ اختیار تام به دولت سرپرست- انگلیس- داده شده بود. از «آژانس یهود» هم به صورت رسمی دعوت به هم کاری شده بود. اردن هم از اینجا متولد شد تا یک دولت کوچک در کنار فلسطین وجود داشته باشد که اعراب و مسلمانان اخراجی و آواره وارد آنجا شوند. کشور اردن تحت حمایت انگلیس توسط عبدالله بن حسین تشکیل شد.

 

 

ماده 13 لایحه سرپرستی اجازه دخل و تصرف در اماکن مذهبی نمی داد. اما یهودی ها چنین هدفی داشتند. در سال 1929 یک درگیری وسیع بین مسلمانان و یهودی ها در شهر یافا درگرفت. پلیس انگلیسی 356 مسلمان را به شهادت رساند. درگیری به شهرهای دیگر کشیده شد و انگلیس نیروهایش را از مصر و مالت به فلسطین فراخواند. قیام 1933 در شهر یافا وسیع تر بود انگلیسی ها با اعمال خشونت و یک سری وعده ها، آرامش موقت ایجاد می کردند. اما مطابق معمول به وعده ها عمل نمی شد. در سال 1936 اعتصاب عمومی طولانی مدت توسط فلسطینی ها صورت گرفت. این اعتصاب که صدها هزار نفر از اعراب مسلمان در آن حضور داشتند، 6 ماه طول کشید.

 

 

دولت سرپرست گوشش بدهکار نبود. 20 هزار هکتار زمین برای یهودی ها خرید. به همه آنها شناسنامه فلسطینی داد. صهیونیست ها برای واردات از قوانین مالیاتی معاف بودند. امتیازات اقتصادی متعددی برای مهاجرت بیشتر و سکونت بیشتر یهودیان و صهیونیست ها در منطقه ارائه می شد. دولت سرپرست حتی مهاجرین را مسلح کرد تا بتوانند از جانشان محافظت کنند. مراکزی برای آموزش نظامی یهودی ها و صهیونیست ها تشکیل شد. یک سازمان تروریستی به نام سازمان نگهبانان مسلح مستعمرات یهود تشکیل گردید که بعدها تشکیلاتی آدمکش به نام هاگانا از آن منشعب شد. دختران و پسران صهیونیست در این سازمان ابتدا در مورد اندیشه صهیونیستی آموزش می دیدند و بعد آموزش های نظامی. به آنها آموزش می دادند که برای رسیدن به آرمان صهیونیستی، ترور زشت نیست، بلکه «خشونت مقدس» است.

 

 

منبع: روایت تفکر، فرهنگ و تمدن از آغاز تا کنون، جلد چهارم: این عصر قرمز است: از مدرنیته تا جنگ جهانی دوم. دفتر نشر معارف، چاپ دوم، 1391، ص 81

 

کلمات کلیدی: اسرافیل، غرب، غرب شناسی، فلسطین، اسرائیل، فلسطین و اسرائیل، امپراتوری عثمانی، جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم، انگلستان، عربستان سعودی، جاسوسان انگلیسی در ایران، کانال سوئز، اعلامیه بالفور برای تصاحب فلسطین، صهیونیسم، اسرائیل شناسی، صهیونیسم یهودی، قوم یهود، جمعیت یهودیان جهان، تشکیل دولت یهود، اعلامیه بالفور و تشکیل دولت یهود در فلسطین، حمایت جامعه ملل از اسرائیل و صهیونیسم و یهودی ها، کشورهای خاورمیانه، استعمار فرانسه، سوریه و لبنان، عراق و سوریه، دین یهودیت، آژانس یهود، تشکیل دولت اردن، اسلام و مسلمانان، اماکن مذهبی یهودی ها و اسرائیل و صهیونیست ها، درگیری بین یهودی ها و مسلمانان در شهر یافا، خرید زمین های فلسطین توسط یهودی ها و انگلیسی ها، صهیونیست ها، مهاجرت و انتقال صهیونیست ها و یهودی ها به فلسطین، مراکز نظامی اسرائیل و یهودی ها و صهیونیست ها، سازمان های تروریستی اسرائیلی و یهودی و صهیونیستی، تروریسم یهودی و صهیونیستی، سازمان تروریستی نگهبانان مسلح مستعرات یهود، سازمان تروریستی هاگانا، خشونت مقدس، عقاید باورها افکار و نظرات صهیونیستی و یهودی و اسرائیلی، فراماسونری

 

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک مستقیم مجاز است)