غرب شناسی: امریکا شناسی: ماهیت رسانه های امریکا

غرب شناسی

امریکا شناسی

ماهیت رسانه های امریکا

.

هدف اصلی مطبوعات و رسانه های امریکا سوداگری و حفظ نظام است. شرکت های مطبوعاتی، بنگاه های سخن پراکنی، رسانه ها و صنایع فرهنگی به تولیدات خود به عنوان یک کالای مصرفی می نگرند. در وصول به این هدف، رسانه های امریکا کارکرد های اجتماعی زیر را در جامعه ایفا می کنند:

.

4-    تبلیغ نظام، اشاعه و ترویج سیاسی ارزش ها و دفاع از آن،

5-    بسیج مردم به وسیله اطلاع رسانی و آگهی در امور مصرفی، اقتصادی و سرمایه داری،

6-    اشغال بیشتر وقت مردم با محتوا و برنامه های خود، در حصول به دو کارکرد اولیه.

.

افتضاح های انتخاباتی سال های اخیر، خلافکاری های سیاسی و پوشش جنجالی و نادرست مطبوعات و رسانه ها از این وقایع، توازن بین مردم و رسانه ها، مردم و نظام و رسانه ها و نظام را بر هم زد. مطبوعات و رسانه ها در امریکا به دنبال به دست آوردن وقت روزانه مخاطبان هستند؛ زیرا تنها با کسب هر چه بیشتر وقت آنها پول بیشتری کسب می کنند. افزون بر این، محتوای تفریحی و سرگرم کننده مطبوعات و رسانه ها، نظم سیاسی و اجتماعی جامعه را در راستای اهداف تولید کنندگان شکل می دهد. اشتغال مخاطبان به چنین برنامه هایی، شاخص مهمی در فعالیت روزانه توده های مردم در جامعه امریکاست و بخشی از آمار نوسان های اجتماعی را تشکیل می دهد.

.

ظهور، سقوط و ثبات نظام مطبوعاتی و رسانه ای امریکا یک منحنی وابستگی اقتصادی و سیاسی را دنبال می کند. برای مثال، سلب اعتماد مردم از تلویزیون و بدبینی آنها به رسانه های جمعی، تعداد شنوندگان، بینندگان و خواندگان را پایین آورده، توجه توده های مردم را به منابع دیگری معطوف کرده است، که کمتر قابل کنترل بوده و حتی خطرناک به نظر می رسد.

.

کمیت مخاطبان و کیفیت زمانی و اجتماعی آنها تنها شاخص جلب آگهی از صنایع، بنگاه های بازرگانی و آژانس های مالی و اقتصادی است که 99 درصد درامد کل شبکه های تلویزیونی در امریکا را تشکیل می دهد. از طرفی مشروعیت نخبگان تلویزیون و نفوذ گردانندگان آن، مانند مطبوعات، با دسترسی آنها به توده های مردم، کنترل افکار و اندیشه ها سروکار دارد؛ همچنین اعضای کنگره، بازیگران و دلالان سیاسی به وسیله تلویزیون، رسانه های جمعی و همکاری با نخبگان مطبوعاتی و رسانه ای اعمال نفوذ کرده، مشروعیت سیاسی و انتخاباتی می یابند. تعجبی نیست که در چند جلسه اول کمیسیون- که مدیران مطبوعات و رسانه ها حضور داشتند- اعضای کمیسیون، این نشست را به یک صحنه اعتراف به گناهان و تقاضای توجه به اصلاحات در رسانه ها  و جریان های سیاسی مملکت تبدیل کردندو آنها به صراحت و به طور مشترک برای جلب اعتماد مردم و ترمیم وضع نامطلوبی که به وجود آمده بود، از سیاستگذاری ها، تعصب ها و پوشش نادرست وقایع، نتایج انتخاباتی و اخبار مربوط به آن، اظهار تاسف می کردند.

.

بررسی نظرات مدیران رسانه ها و شبکه های تلویزیونی در این جلسه های کمیسیون کنگره، بسیار آموزنده است. برای مثال سردبیر و گوینده اصلی و گرداننده یکی از چهار شبکه بزرگ تلویزیونی امریکا، در پاسخ به این سوال که پوشش نتایج انتخاباتی ریاست جمهوری امریکا را در رسانه ها چگونه ارزیابی می کنید؟ بدون تامل گفت: «آشغال پراکنی!». رئیس بخش اخبار یکی دیگر از شبکه های اصلی تلویزیونی در گزارش خود به کمیسیون کنگره اظهار داشت:« گناه ما در تهیه اخبار انتخابات ریاست جمهوری، فراتر از آن است که در اینجا گفته می شود. ما مردم امریکا را از نقص های ماشین های رای گیری و موانع مشارکت در انتخابات، با خبر نکردیم و به آنها توجه نداشتیم. همه می دانند که شرایط شرکت در انتخابات برای تمامی شهروندان یکسان نیست و عوامل طبقاتی، اقتصادی، نژادی و قومی در آن دخیل است. نام نویسی برای انتخابات دلیل آن نیست که به شخص متقاضی اجازه شرکت و رای دادن در انتخابات داده شود... »

.

این اعتراف های مطبوعات و رسانه ها و این عذر خواهی ها و اشتباه ها که برای جلب اعتماد مردم و با دقت تمام از سوی کارشناسان روابط عمومی همان سازمان ها و کنگره ترتیب داده شده بود، به عنوان مسکن افکار عمومی به کار رفت، و از این رو تکان دهنده است که مطبوعات و رسانه های امریکا همین سیاست خودسرانه پوشش خبری را با همه تعصب ها سیاسی و اقتصادی، سالهاست که در روابط بین المللی و در مورد سایر کشورها تکرار می کنند، بدون اینکه در مقابل افکار عمومی پاسخ گو باشند.

.

منبع: مولانا، حمید. امریکا شناسی: فراز و فرود یک امپراتوری. موسسه انتشارات امیر کبیر، چاپ دوم، 1390، ص 98

.

کلمات کلیدی: اسرافیل، امریکا، غرب، غرب شناسی، امریکا شناسی، رسانه های امریکا، مطبوعات امریکا، نظام امریکا، حکومت امریکا، صنایع فرهنگی امریکا، سیاست امریکا، فرهنگ امریکا، سرمایه داری و امپریالیسم، انتخابات در امریکا، جامعه امریکا، تلویزیون در امریکا، رسانه ها جمعی در امریکا

.

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)