حکومت سرمایه داران | نه قانون، نه اکثریت؛ این است لیبرال دموکراسی: وقتی اقلیتی هزار برابر اکثریت، پول و نفوذ دارند، وقتی برابری اقتصادی در کار نیست، سر دادن شعار آزادی اقتصادی، یک کلاه برداری تمام عیار است.. برابری اقتصادی که نباشد، چگونه برابری و آزادی در رقابت احزاب و رسانه ها باشد؟ واضح است که در چنین سازماندهی اجتماعی، احزاب و رسانه ها در اختیار چه کسانی خواهند بود؟! همینان که اینک هست.
آزادی واقعی متعلق به آنهاست. «جان لاک» بود که آرزو می کرد: حکومت و دولت، هیچ وظیفه ای در جهت اخلاق و عدالت یا مفاهیمی چون رشد، رستگاری و تهذیب و مسئولیتی در این حوزه نداشته و تنها حافظ امنیت اموال و آزادی «اشخاص» باشد.
از همان وقت روشن بود که «اشخاص»، نام مستعار چه کسانی و «فردگرایی»، چتر حمایت کدام فردها ست؟ گدایان، اموال، و بنابراین نیازی به آزادی! ندارند. شهروندان عادی، چیزی ندارند، پس مراقب چه چیز آنها باشند؟ تنها باید مراقب بود که شورش نکنند!
مطالب مرتبط:
دموکراسی چرتکه ای: منافع به جای برهان
حق قدرت یا قدرت حق: مسئله این است
دموکراسی با رای های مدیریت شده و پروتکل های لائیک و اختیارات دیکتاتور مأب
پدران تئوریک مشروطیت و جمهوریت غریی، خود سلطنتی اند
علوم اجتماعی و عقلانیت: حقوق ذاتی و حقوق بشر
سرمایه داری و دولت رفاه: سبک مدیریت| عمل زدگی و ارزش های فروپاشیده
آزادی اقتصاد و آزادی رقابت| برابری حقوق و عدالت| دولت لیبرال و حقوق ذاتی بشر
