غرب شناسی: امریکا شناسی: دین و سیاست در امریکا: مذهب و رقابت های سیاسی در امریکا (قسمت اول)

غرب شناسی

امریکا شناسی

دین و سیاست در امریکا

مذهب و رقابت های سیاسی در امریکا

(قسمت اول)

 

امروز گرایش به دین داری و مذهب یکی از زوایای مبارزه ها و رقابت های سیاسی بین نخبگان امریکا شده است. از زمانی که جرج دبلیو بوش از حزب جمهوری خواه با ائتلاف و استفاده از گروه های مختلف مذاهب مسیحی و به ویژه اوانجلیست ها، نومحافظه کاران تندرو و ملی گرا توانست خود را در کاخ سفید ریاست جمهوری مستقر کند، دموکرات ها و لیبرال ها نیز برای اینکه از صحنه سیاست و قدرت دور نمانند، در سخنرانی ها و مصاحبه های خود بر اهمیت دین و معنویت تکیه کرده و تلاش کردند تا می توانند خود را معتقد به مقدسات دینی، به ویژه مسیحیت جلوه دهند.

 

در انتخابات سال 2008م. ادعای دینداری به خوبی در گفته های هیلاری کلینتون، سناتور ایالت نیویورک و همسر بیل کلینتون رئیس جمهور سابق امریکا و رقیب نامزد انتخاباتی او از حزب دموکرات، باراک حسین اوباما، سناتور ایالت ایلی نویز و سایر کاندیداهای ریاست جمهوری حزب دموکرات مشهود بود.

 

به یاد داشته باشید که هیلاری کلینتون شاهد تخلف های اخلاقی شوهر خود در کاخ سفید بود. رفتارهایی که به محاکمه بیل کلینتون در مجلس سنای امریکا منجر گردید. باراک حسین اوباما که یک امریکایی سیاه پوست افریقایی نژاد و در خانواده ای مسلمان متولد شده است، به مسیحیت گرایش پیدا کرده و از به کار بردن بخشی از نام خود «حسین» در رسانه ها خودداری می کند.

 

در انتخابات 2008م. ریاست جمهوری، دو نامزد اصلی حزب جمهوری خواه برای ریاست جمهوری نیز در بین سایر کاندیداهای آن حزب از محافظه کاران و تندروهای مذاهب مسیحی بودند. رودی جولیانی شهردار سابق ایالت نیویورک- که در حادثه 11 سپتامبر 2001م. این سمت را عهده دار بود- و میت رامنی فرماندار سابق ایالت ماساچوست، کوشش داشتند جبهه موتلفه مذهبی مسیحی بوش را همراه خود کنند.

 

میت رامنی از گروه مذهبی موسوم به مورمن ها بود و مدتی نیز به عنوان کشیش کار می کرد و عضو فعال میسیونرهای مذهبی در فرانسه بوده است. مجله نیویورک، شماره 8 اکتبر 2007م. فعالیت های مذهبی او را به تفصیل شرح داده است.

 

در امریکا که بر اساس قانون اساسی آن، مذهب و دین رسمی و ملی وجود ندارد و ادیان، مذاهب و فرقه های مختلف، به ویژه مسیحیت، تشکل و زیرساخت های سنتی و دینی دارند، رهبران و فقهای دینی که در سطح ملی و عامه مردم شناخته شده و محبوبیت و قدرت سیاسی داشته باشند، وجود ندارند.

 

کشیش ها، اسقف ها، خاخام ها و سایر روحانیان فقط در بین اعضای گروه مذهبی خود و در سطح ایالتی و محلی و نه ملی، اعتبار و نفوذ دارند. مارتین لوتر کینگ رهبر سیاهان امریکا در مبارزه های آزادی خواهانه خود در دهه 1960م. که در سرتاسر امریکا شناخته شد، یک مورد استثنایی است که این دوره نیز با ترور او در سال 1968م. پایان یافت.

 

نویسنده: پروفسور حمید مولانا

 

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)