نیچه. دجال. نقد یهودیت و مسیحیت در اندیشه های فردریش نیچه

نیچه

دجال: نقد یهودیت و مسیحیت در اندیشه های فردریش نیچه

 

در اینجا تنها به مسأله پیدایش مسیحیت می پردازم. نخستین اصل برای حل این مسئله چنین است: مسیحیت را تنها می توان بر اساس زمینی درک کرد که بر آن روییده است، این دین جنبشی خلاف غریزه های یهودی نیست، بلکه حتی پیامد و حاصل منطق هراس انگیز یهودیت است. در دستور نجات بخشان چنین آمده است: «رستگاری از یهودیان نشأت می گیرد». اصل دوم چنین است: گونه روانشناسی جلیله را هنوز می توان بازشناخت، اما با آن حالت منحط و کامل آن (که در عین حال آکنده از گنگی و ویژگی های بیگانه است) می توانست که مفید فایده باشد و نمونه ای برای رستگاران شود.

 

یهودیان جالب توجه ترین قوم در تاریخ جهان هستند، زیرا مسأله بودن یا نبودن را با آگاهی کامل به بودنِ به هر بهایی ترجیح داده اند و این بها همان تحریف تندرویانه ی طبیعت، همه امور طبیعی و واقعیت های جهان درونی و بیرونی است. آنان خود را خلاف تمام شرایطی جلوه دادند که تا آن زمان ملتی می توانست  با آنها زندگی کند و مفهومی متضاد با شرایط طبیعی از خود پدید آوردند و به این سان به ترتیب، دین، آیین، اخلاق، تاریخ و روان شناسی را به گونه ای جبران ناپذیر در تضاد با ارزش های طبیعی آنها تحریف کردند.

 

بار دیگر همین پدیده را البته به میزانی چندین برابر و بازناگفتنی تر چون رونوشتی از آن مشاهده می کنیم، یعنی کلیسای مسیحی در قیاس با «قوم قدیسان»، هر گونه ادعای اصالت را کاملا بی ارزش می دانند. به این ترتیب یهودیان ننگین ترین قوم تاریخی جهان اند و تاثیرات بعدی آنان وجود بشری را چنان تحریف کرده است که امروزه هنوز هم هر مسیحی، احساس یهود ستیزی می کند، البته بی آنکه خود را واپسین ارمغان یهودیت بداند.

 

در کتاب «تبار شناسی اخلاقِ» خود برای اولین بار دو مفهوم متضاد اخلاق پسندیده و اخلاق منحط را از جنبه روان شناسی مطرح کردم و گفتم که اخلاق منحط سرچشمه گرفته از پاسخی منفی به اخلاق پسندیده است، اما این اخلاق دقیقا با همان اخلاق یهودی- مسیحی مطابقت دارد. برای آنکه بتوان به همه اموری پاسخ منفی داد که جوش و خروش تعالی بخش زندگی، سلامتی، قدرت، زیبایی و تایید خویشتن بر این کره ی خاکی را توصیف می کند، باید در اینجا آن غریزه نبوغ آمیز انحطاط عالم عالمی دیگر را در ذهن آفرید.

 

بر اساس این غریزه تایید زندگی کاری بد و به خودی خود ملامت بار قلمداد می شود. اگر از جنبه روان شناسی بنگریم، قوم یهود پرطاقت ترین قوم دارای نیروی زندگی است که حتی در سخت ترین شرایط، آزادانه از ژرف ترین هوشمندی ها برای حفظ خویش بهره می جوید و از همه غرایز منحط جانبداری می کند، یعنی تسلیم آنها نمی شود، بلکه در آنها قدرتی را نهفته می داند که با آن می توان کار خویشتن را خلاف امور عالم پیش برد.

 

یهودیان ادامه همه ی تباهی ها هستند، یعنی تا سر حد توهم، ناگزیر این تباهی ها را توصیف کرده اند، آنان با بالاترین نبوغ هنرپیشگی خود دریافته اند، چگونه سرآمد همه جنبش های منحط (چون مسیحیت پولس) گردند و از این جنبش ها آن را پدید آوردند که نیرومند تر از تمام جنبه های تایید کننده زندگی است. فساد برای آنگونه انسانیِ طالب قدرت در مسیحیت و یهودیت ابزار و گونه ای روحانی نمایی است و این گونه انسانی بسی علاقه دارد که بشر را بیمار سازد و مفاهیم «نیک»، «بد»، «حقیقی» و «جعلی» را به گونه ای مرگبار و با ایراد اتهام به عالم تغییر دهد.

 

سرباز عقل: دجال: نیچه: نقد مسیحیت // نقد یهودیت و مسیحیت در اندیشه های فردریش نیچه