جریان شناسی سیاسی فرهنگی ایران: جریان های شبه مذهبی: انجمن حجتیه 1

جریان شناسی سیاسی فرهنگی ایران

جریان های شبه مذهبی

انجمن حجتیه 1

 

نماد برجسته طیف جریان شبه مذهبی فرقه گرا، انجمن حجتیه است که پیدایش و حرکت آن در جهت انحراف جامعه و مسلمانان از مسیر اصلی مبارزه و روکردن به مسائل فرعی و در استمرار حرکت بر ضد انقلاب و نظام جمهوری اسلامی بوده است. پس از دهه بیست، همزمان با رونق گرفتن فعالیت های فرقه بهائیت و نفوذ روزافزون معتقدان آن در عرصه حاکمیت، بسیاری از روحانیان و اقشار مذهبی درصدد مبارزه و مقابله برآمدند. یکی از این چهره های روحانی شیخ محمود حلبی بود که پس از شهریور بیست در مشهد به مبارزه با بهائیت پرداخت. شیخ محمود ذاکر تولایی مشهور به شیخ محمود حلبی انجمن ضد بهائیت را در سال 1335 و بعدها انجمن حجتیه مهدویه را در سال 1336 تشکیل داد.

 

انگیزه های تاسیس انجمن حجتیه

 

درباره انگیزه شیخ محمود حلبی در تشکیل انجمن حجتیه دیدگاه های متفاوتی وجود دارد از جمله:

1. برخی معتقدند که رژیم به دنبال سرگرم کردن جوانان مذهبی و غافل کردن آنها از مبارزه با رژیم بوده است. لذا اقدام به رشد و ترویج فرقه ضاله بهائیت نمود. یعنی علت تشکیل انجمن حجتیه را واکنش به گسترش فرقه بهائیت می داند. البته برخی معتقدند که شیخ محمود حلبی خود مهره ساواک بدین منظور بوده است که در این مورد اسنادی در دست نمی باشد.
2. دیدگاه دیگر معتقد است که در جریان اقدام روحانیت علیه بهائیت، شیخ محمود به همراه همکلاسی اش سید عباس علوی از سوی استادشان میرزا مهدی اصفهانی مامور تحقیق پیرامون بهائیت می گردند، که در طی این مسیر سید عباس علوی به فرقه بهائیت می پیوندد و این امر موجب حساسیت بیش از حد شیخ محمود حلبی و احساس خطر بیش از پیش به این فرقه می شود.
3. این دیدگاه معتقد است اختلاف میان آیت الله کاشانی و دکتر مصدق در کنار شکست شیخ محمود حلبی در انتخابات مجلس هفدهم، منجر به دلسردی وی از فعالیت های سیاسی و مبارزه با رژیم و گرویدن به مبارزه با بهائیت گشته است.
4. برخی دیگر که بیشتر اعضای انجمن حجتیه می باشند معتقدند علت تشکیل انجمن خوابی است که آقای شیخ محمود حلبی دیده که در آن حضرت ولی عصر (عج) ایشان را به تشکیل انجمن حجتیه سفارش نموده است.
5. گروهی دیگر بر این نظر هستند که بخشی از سیاست های استعمار، فرقه سازی بوده و برای مطرح کردن، بالا کشیدن و رشد دادن آن فرقه، یک ضد فرقه را تشکیل دادند. مسأله انجمن بهائیت و انجمن ضد بهائیت نیز مشمول این سیاست می باشد.

 

شاید بتوان این نظریات را با هم جمع کرد و با قاطعیت مطرح کرد که پیدایش این انجمن در جهت انحراف در جامعه اسلامی و توجه به مسائل فرعی بوده است.

 

اسرافیل: جریان شناسی سیاسی فرهنگی ایران: رمضان شعبانی سارویی