غرب شناسی: امریکا شناسی: امریکا: استبداد دموکراسی (قسمت دوم)

غرب شناسی

امریکا شناسی

امریکا: استبداد دموکراسی (قسمت دوم)

.

دوتوکویل دو گرایش کاملاً متضاد در دموکراسی امریکا مشاهده کرد. یکی گرایش به مساوات و آزادی و دیگری، گرایش به فردگرایی و استبداد فکری برای رسیدن به منافع شخصی است. به عبارت دیگر، برابری شرایط در جامعه با شرایط برابر دو چیز کاملا مختلف است و فردگرایی زاویه مهم آن را تشکیل می دهد. به عبارت دیگر، گرچه شرایط قانونی برابر است، اما تنازع بقا، به توانمندی اقتصادی، اجتماعی، نژادی و سیاسی فرد مرتبط است. دوتوکویل گرایش به شرایط مساوی در جامعه امریکا را تمجید و تحسین کرد ولی از عواقب فردگرایی امریکایی ها نگران بود.

.

وی در جلد دوم کتاب خود، در قسمت 4، فصل 6 با عنوان «چه نوع استبدادی باعث ترس ملت های دموکراتیک می شود؟» از «دموکراسی نرم» نام می برد. در این نوع دموکراسی هر یک از شهروندان به منافع خود می اندیشند و از منافع جامعه و دیگران بی خبر می ماند. در این شرایط، قدرت سیاسی مطلق می شود، بدون اینکه شهروندان و مردم خود متوجه آن باشند. او از نظم آرام و از بردگی صلح آمیز صحبت می کند. زمانی این سخنان را به کار می برد که امریکا هنوز یک جامعه کشاورزی تمام عیار بود. دوتوکویل به خوبی نمی توانست آسیب های وارده از جامعه صنعتی امریکای یک قرن بعد را مجسم کند. تاریخ نشان داد که چگونه اشراف سالاری سرمایه داری نظام اقتصادی همگانی و مصرف گرایی زیر نظر دو حزب مسلط جمهوری خواه و دموکرات، موفق شد معنای کاملا متفاوتی از دموکراسی باستانی و سنتی یونان به شهروندان امریکایی ارائه داده و برای ترویج آن در سطح جهانی سرمایه گذاری و سیاست گذاری کند.

.

مطالب مرتبط:

.

امریکا: دوگانه استبداد و دموکراسی (قسمت اول)

امریکا: نظام سکولار یا نظام دینی؟

صنایع فرهنگی و قدرت نرم در امریکا

ماهیت رسانه های امریکا

واقعیت دموکراسی در امریکا

بی اطلاعی عمومی در امریکا

امریکا کشور تناقض ها

 

.

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)

غرب شناسی: امریکا: نظام سکولار یا نظام دینی؟

غرب شناسی

امریکا شناسی

امریکا: نظام سکولار یا نظام دینی؟

.

.

در موضوع دین و سیاست، ظاهر و باطن امریکا کاملاً با هم متفاوت است. در خارج و در فراسوی مرزهای ملی، این طور جلوه داده شده است که امریکا یک نظام و جامعه سکولار است. در نوشته ها، گفتمان ها، در داخل و خارج ایالات متحده امریکا، بیش از آنچه که در واقع هست درباره جدایی و فاصله دین از سیاست صحبت شده است. اما باطن و بافت سیاست و دین در امریکا با آنچه تبلیغ شده است، تفاوت آشکاری دارد. از زمان کشف قاره امریکا از سوی اروپایی ها تا به امروز، رابطه دین و مذهب با سیاست و جنگ مرتبط بوده است. آغاز نظام امروزی امریکا که جنگ های استقلال یا به اصطلاح خود امریکایی ها، انقلاب امریکا باشد، در حقیقت یک کشمکش و جنگ مذهبی بوده است که شباهت بسیاری به جنگ های داخلی انگلستان در قرن های قبل داشت.

.

.

جامعه شناس و نویسنده معروف فرانسوی قرن نوزدهم، الکس دوتوکویل جامعه آن روز امریکا را یک جامعه کاملاً مذهبی و دینی تلقی کرد، به گونه ای که سیاست و گفتمان خصوصی و عمومی از مذهب قابل تفکیک نبود.

.

بسیاری از مردم دنیا که اطلاعات دست اول و جامع از جامعه و نظام امریکا ندارند و باورهای آنها درباره جامعه و زندگی روزمره امریکاییان بر پایه اطلاعاتی است که از  مطبوعات، رادیو، تلویزیون، سینما و ماهواره ها به دست می آورند، چنین می پندارند که ایالات متحده امریکا یک کشور به نسبت غیر دینی و ضد سنتی است. این باوری غیر واقعی و اشتباه است. ادعای امریکا درباره سکولاریسم و غیر دینی بودن در سیاست، با آنچه ما در عمل مشاهده و تجربه می کنیم تفاوتی آشکار دارد.

.

.

به طور خلاصه، فرهنگ مسلط و مسیحی که در قرن های هجدهم و نوزدهم کاملا بر امریکا حاکم بود، دو جنگ بزرگ- یکی جنگ استقلال امریکا از انگلستان و دیگری جنگ داخلی شمال و جنوب- را در پایان به نفع ارزش های مذهبی خود تفسیر و تعبیر کرد و این یکی از بزرگترین تبلیغات مذهبی آن زمان بود: «خداوند ساکنان قاره شمالی امریکا را از دست شیطان روز که امپراتوری انگلستان می باشد، نجات داده و به واسطه خونریزی های جنگ داخلی، گناهان مسیحیان امریکا را بخشیده و آنها را پاک کرده است». یکی از نویسندگان و فرهنگیان امریکا، کریستوفر کالینز در کتاب جدید خود با عنوان «اسطوره وطن: متون انجیلی در فرهنگ امریکایی» نشان می دهد که چگونه امریکا با استفاده از تفسیر و تعبیر انجیل، تخلف ها و جنایت های گذشته خود را درباره سرخ پوستان، سیاهان و غیر مسیحی ها توجیه کرده و اسطوره های ملی ملت امریکا مانند منشور ماموریت آشکار را نوشته است.

.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)