غرب شناسی: امریکا شناسی: تناقض: جوایز صلح نوبل دولتمردان امریکایی

غرب شناسی

امریکا شناسی

تناقض: جوایز صلح نوبل دولتمردان امریکایی

 

بسیاری از جوایز صلح نوبل به دولتمردان امریکایی داده شده است. در حالی که بزرگترین خونریزی ها و جنگ ها در دنیا توسط امریکا و در زمان ریاست جمهوری و مدیریت این افراد اتفاق افتاد:

 

تئودور روزولت (1906): در جنگ های امریکا علیه اسپانیا، کوبا، فیلیپین و جزایر اقیانوس کبیر

وودرو ویلسون (1919): جنگ جهانی اول

هنری کسینجر (1973): وزیر خارجه سابق امریکا. جنگ ویتنام، کودتای امریکا علیه کشورهای امریکای لاتین

جیمی کارتر (2002): پشتیبان نظام سلطنتی در ایران، حامی تجاوز صدام به ایران

بوش پدر و پسر: جنگ های اول و دوم خلیج فارس و اشغال عراق

باراک اوباما (2009): ادامه جنگ امریکا در عراق و افغانستان، اوج دخالت نظامی امریکا در پاکستان

 

اسرافیل:: پروفسور حمید مولانا: امریکا شناسی

غرب شناسی: امریکا شناسی: آزادی و کنترل بیان در امریکا: رسانه ها و دیپلماسی عمومی در امریکا

غرب شناسی

امریکا شناسی

آزادی و کنترل بیان در امریکا

رسانه ها و دیپلماسی عمومی در امریکا

 

ریچارد هالبروک، سفیر و نماینده سابق امریکا در سازمان ملل و نماینده رسمی باراک اوباما در امور افغانستان و پاکستان، دیدگاه امروزی سیاست گذاران امریکا در مورد نقش رسانه ها در سیاست خارجی آن کشور را این گونه خلاصه می کند:

 

« چه آن را دیپلماسی عمومی یا روابط عمومی یا جنگ روانی و یه به عبارت روشن و آشکار پروپاگاندا بنامیم، هر گونه آن را تعریف کنیم، تصویر این جنگ در مغز بیش از یک میلیارد مسلمان دنیا اهمیتی تاریخی و نتیجه ای نهایی خواهد داشت. آنچه باید نگران کننده باشد، کوتاهی  و شکست پیام های تبلیغاتی ما در این جنگ روانی و بی کفایتی برنامه های آن است... برای ترمیم این خسارت، باید هم در پیام و هم در فرستنده پیام تجدید نظر کنیم»

 

در اوج انفجارهای 11 سپتامبر 2001م. و جنگ افغانستان، رابرت کوپلند سردبیر مجله آتلانتیک و یکی از کارشناسان سیاسی و نظامی امریکا در مصاحبه تلویزیونی پیشنهاد کرد:

 

« براندازی و تغییر رژیم در ایران را همانطور که در روسیه و اروپای شرقی تجربه شده است، می توان و باید از راه کمک به مطبوعات و رسانه های وابسته و تهیه تسلیهات لازم از ماشین تحریر گرفته تا رایانه برای مخالفان انجام داد»

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)

جیش العدل در ایران، داعش در عراق: مقایسه عقاید و اهداف

جیش العدل در ایران، داعش در عراق: مقایسه عقاید و اهداف

 

محدود کردن اقدامات گروهک های تروریستی به چند اقدام نظامی محدود برای بر هم زدن امنیت مرزها بسیار ساده لوحانه و غیر عقلانی است. دشمنان نظام جمهوری اسلامی از زمان پیروزی انقلاب همواره به دنبال راه هایی برای بر اندازی آن بوده اند. غرب به سرکردگی آمریکا، اسرائیل و انگلیس هیچوقت چشم دیدن اسلام و به خصوص تشیع به عنوان یک گفتمان و یک قدرت (چه نظامی، چه سیاسی، چه اقتصادی و چه فرهنگی و دینی) در مقیاس جهانی را نداشته و نخواهند داشت. از این رو به هر وسیله ای برای تضعیف و حذف آن متوسل شده اند. یک بار از طریق جنگ با عراق ِ تا دندان مسلح با ابزارهای نظامی آمریکایی و اروپایی، یک بار از طریق ایجاد تنش با کشورهای منطقه همچون پاکستان، ترکیه، عربستان، یک بار از طریق تلاش برای تجزیه ایران به واسطه تفرقه افکنی بین مردم و اختلافات قومیتی، یک بار از طریق جدایی و نفاق بین مردم و نظام، یک بار از طریق اختلاف و تفرقه بین شیعه و سنی، و اکنون علاوه بر روش های بالا استفاده از گروهک های تروریستی نیز به این لیست اضافه شده است. گروه هایی که از چند سال گذشته همانند قارچ در سراسر منطقه خاورمیانه سر برآورده اند و از طرف کشورهای مخالف اسلام و نظام جمهوری اسلامی همچون آمریکا، انگلیس، فرانسه، عربستان، رژیم صهیونیستی و ... به امکانات نظامی، تکنولوژیکی و مالی بسیاری مجهز شده اند تا با قدرت تمام اهداف زیر را دنبال کنند:

 

1. تحریف اسلام به خصوص مذهب شیعه و ایجاد نفرت و کینه نسبت به شیعیان در سراسر جهان
2. تفرقه افکنی میان شیعه و سنی هم در سطح داخلی و هم در سطح بین المللی
3. نشان دادن چهره ای خشن، جنگ طلب، افراطی و دگُم، عقب مانده و متحجر، مخالف علم و بی منطق از اسلام و مسلمانان و جلوگیری از گسترش آن در جهان
4. همکاری نزدیک با شبکه ها و رسانه های ضد انقلاب و سلطنت طلب مانند بی بی سی، رادیو فردا، صدای آمریکا، العربیه برای دسترسی به طیف وسیعی از مردم در جهت القاء و ارائه عقاید انحرافی
5. کشاندن جنگ به داخل ایران، بر هم زدن ثبات آن و در نهایت تجزیه کشور
6. آماده سازی و استفاده ابزاری از کودکان از طریق شستشوی مغزی برای طرح های نظامی و تروریستی
7. مقصر نشان دادن نظام، رهبری، سپاه، بسیج در اذهان عمومی و در نهایت تفرقه افکنی میان مردم، نظام و دولت
8. نا امن کردن ایران در جهت دوری سایر کشور ها از ایران و عدم برقراری روابط اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و ... .

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکرمنبع مجاز است)

چرا بلوک کشورهای مخالف موجودیت رژیم صهیونیستی شکل نمی گیرد؟

چرا بلوک کشورهای مخالف موجودیت رژیم صهیونیستی شکل نمی گیرد؟

 

 

جا دارد که جبهه‌ای متشکل از آنانی که از اساس اسراییل را به رسمیت نمی‌شناسند شکل بگیرد؛ جبهه ای که هم در سطوح رسمی و دولتی حامیانی قوی و جدی دارد و هم در سطوح توده‌ها و مردم طرفداران بسیاری. باید خط مرزهای جدی میان تمامی کشورهایی که به نحوی از انحاء موجودیت این کیان سرطانی را پذیرفته اند و کشورها و ملت‌هایی که تن به چنین ذلتی ندادند صورت بگیرد و جای هیچ مجامله و تعارفی هم در این زمینه وجود ندارد. اوضاع آنچنان اسفناک شده است که سعودی‌ها تکه بار ترکیه و قطر می کنند و روابط پنهان و آشکارشان را با رژیم صهیونیستی به یادشان می‌آورند و کسی نیست که در این وانفسا به همه ایشان بگوید که همه‌تان غلط کردید.

 

 چرا کشورهای قدرتمند و موثری چون مالزی بعنوان یکی از ثروتمندترین کشورهای مسلمان، پاکستان بعنوان یکی از پرجمعیت‌ترین و موثرترین کشورهای مسلمان، الجزایر بعنوان یک کشور عربی مسلمان مقتدر، در کنار ایران اسلامی نباید ائتلافی جدید را از تمامی کسانی‌که موجودیت این کیان غاصب را برسمیت نشناخته اند، رقم بزنند؟ چرا وزارت خارجه بدنبال برگزاری نشستی از نمایندگان و سران مجموعه کشورهایی مسلمان و غیر مسلمانی که هیچ روابطی را با رژیم غاصب ندارند، نیست؟ چرا مجلس شورای اسلامی بعنوان نهاد قانون‌گذار کشور، بدنبال برگزاری نشستی فوق العاده از تمامی مجالسی که رابطه با رژیم صهیونیستی را ممنوع و غیر قانونی اعلام کرده‌اند نیست؟ چرا رسانه‌های ما بدنبال ارائه دلایل منطقی و تاریخی و سیاسی برای به رسمیت نشناختن رژیم صهیونیستی، در قالب‌های مختلف رسانه‌ای نیستند؟ چرا نباید رابطه با اسراییل اقلا در میان کشورهای اسلامی تبدیل به ننگ و عار گردد تا کسانی سکان حمایت از فلسطین را بدست نگیرند که در سخت‌ترین شرایط مردم فلسطین، حتی حاضر نشدند تشری به سفرای اسراییلی در کشورشان بزنند یا سفرایشان را از سرزمین های اشغالی ۱۹۴۸ فرا بخوانند؟

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)