ولنگاری فرهنگی
ولنگاری فرهنگی بدان معناست که مناسبات فرهنگی در این باره، از قاعده و ضابطه ای مشخص پیروی نمی کنند و به حال خود وانهاده و رها هستند. بدیهی است که این وضع ناخوشایند، از یک نقص و ضعف حاکمیتی حکایت می کند، زیرا این مسئولیت بر عهده ناظم سیاسی است و نهادهای فرهنگی رسمی باید بر تولید و عرضه کالاهای فرهنگی مسلط باشند و به ایفای نقش های هدایتی و نظارتی بپردازند تا جهان فرهنگی دچار ولنگاری، اغتشاش و هرج و مرج نشود.
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)
نفوذ
جناح گرایی راهی برای نفوذ
(قسمت دوم)
هدف دشمنان از نفوذ تنها جذب افراد به نظام اطلاعاتی دشمن یا همکاری به عنوان مامور و عنصر بیگانه نیست، بلکه در اینجا سخن از نوعی دگرگونی ایدئولوژیک است که مطابق آن دولتمردان ایرانی نیز همانند و همسو با ایدئولوژی سیاستمدار غربی شوند.
جناح گرایی یکی از راه های نفوذ دشمن است. به این شکل که نفوذ ابتدا در مراکز تصمیم گیری و اگر نشد در عرصه تصمیم سازی اتفاق می افتد و هدف این است که مسئولان بر مبنای خواسته ها، میل و اراده دشمن تصمیم بگیرند. این نفوذ به گونه ای است که مسئول مورد نظر گاه بدون اطلاع، به تامین منافع دشمن در تصمیم های خود اقدام می کند که این نفوذ به صورت گسترده در ساختار سیاسی کشور صورت می گیرد.
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)
فرقه های نوظهور
اهداف و روش های عرفان های کاذب
راه های مقابله با نفوذ عرفان های نوظهور
(قسمت اول)
در عرفان های کاذب به جای رسیدن به حقیقت ، انسان راه شیطان و اصحاب شیطان را می پیماید و این آغاز انحراف بزرگتر است. این رویکردها عموما در خصایص رهبران فرقه های انحرافی قابل مشاهده است. در عرفان های سکولار به جای دعوت به خدا، تسلیم بی قید و شرط بودن در برابر رهبر فرقه مطرح می شود که این خود آغاز انحراف بزرگتر است.
ریشه های شکل گیری سحر و جادوگری جدید و مدرن به سده های 16 و 17 میلادی بر می گردد که نشان می دهد مدیریت صهیونیستی و کابالایی تاثیری مهم در ترویج جادوگری و سحر تا به حال داشته است. ترویج سحر و جادوگری از راه کارهای جذب افراد است که امروزه توسط رهبران این فرقه ها انجام می گیرد.
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)
نفوذ
مفهوم نفوذ
چیستی، چرایی، چگونگی و اهداف نفوذ
(قسمت اول)
نفوذ در لغت و در فرهنگ فارسی، به معنای اثر کردن در چیزی، داخل شدن در چیزی (فرهنگ فارسی معین)، تاثیر گذاشتن بر کسی و راه یافتن پنهانی در گروه یا جایی (فرهنگ فارسی عمید) آمده است.
نفوذ در اصطلاح عبارت است از اعمالی که مستقیم یا غیر مستقیم باعث تغییر در رفتار با نظرهای دیگران می شود.
امروزه در عرصه سیاسی، نفوذ از اهمیت بسیاری برخوردار است. اگر در گذشته نظامیان تلاش می کردند با نفوذ در خطوط مقدم دشمن و رخنه در دیوار دفاعی، از درون کنش هایی را به وجود آورند که موجب فروپاشی یک دیوار دفاعی از انسان و ابزارهای دفاعی شوند، امروزه بیشترین کارکرد نفوذ در عرصه سیاسی و اجتماعی و فرهنگی است تا افکار و عقاید و عواطف و احساسات ملتی را تغییر دهند و از درون، استقامت و مقاومت ملت و امتی را خرد کرده و از هم بپاشند.
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)
علل و عوامل روسپی گری
عوامل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی موثر بر ترویج روسپی گری
غرب شناسی: نظام سلطه (قسمت سوم)
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی در کمیته اصلاحات مجلس نمایندگان امریکا گفت: تلویزیون های ماهواره ای با پخش برنامه های جنسی می توانند حکومت ایران را به سوی فروپاشی سوق دهند.
این سخن یکی از صدها اعتراض است که همه روزه در جراید منتشر می شود. فروش یا پخش مجانی سی دی های مبتذل و وارد کردن کالاهای مختلف در همین جهت و به صورت قاچاق، همه و همه بیانگر واقعیت تلخی هستند که در جریان است.
در حال حاضر با پیشرفت صنعت و توسعه ارتباطات، فحشا و روسپی گری وارد عرصه ای دیگر، یعنی پورنوگرافی شده است که رکن اصلی آن ، بهره مندی نظام سلطه از عایدات فراوان با استفاده از زنان است.
نظام سلطه در بعد داخلی کشورها نیز به گونه های مختلف عمل می کند. در کشور ما هم از روسپی گری ابزاری ساخته است برای امحای فرهنگ و ملیت از یک سو و مذهب و معنویت از سوی دیگر.
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)
آتش به اختیار: جنگ نرم و نفوذ فرهنگی
در «جنگ نرم» تلاش بر این است که بدون استفاده از توان نظامی و دخالت مستقیم در خاک یک کشور و صرفا با استفاده از ابزارهایی همچون رسانه های مختلف مثل اینترنت و فضای مجازی، ماهواره و سینما و محتواهای گوناگون آنها همچون فیلم ها و سریال ها، موسیقی و بازی های به ظاهر سرگرم کننده، اخبار و اطلاعات کذب و گمراه کننده و ... جامعه مورد نظر را از راه های زیر وادار به شکست کرد:
تهاجم فرهنگی، تغییر افکار عمومی بر ضد حاکمیت، بی کفایت نشان دادن حکومت، برجسته کردن موضوعاتی همچون فقر، بیکاری و ... برای بی اعتماد کردن مردم به دولت و نظام حاکم، تفرقه، تنفر، نزاع و شکاف بین قومیت های مختلف برای بی ثبات کردن و برهم زدن امنیت و مخدوش کردن همزیستی بین فرهنگ ها و قومیت های مختلف در درون کشور، ناکارامد و منفی نشان دادن دین و مذهب و تلاش برای کم رنگ کردن آن در جامعه به خصوص در میان جوانان، ایجاد روحیه نا امیدی، سرخوردگی و «ما نمی توانیم» در میان جوانان و ترویج روحیه «وابستگی» در میان آنها، بی تفاوت کردن مردم نسبت به مسائل مهم و حساس جامعه و مشغول کردن آنان با موضوعات فرعی و بی اهمیت و ... .
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک آن مجاز است)
حکومت ایران و پدیده روسپی گری
امنیت ملی به مفهوم حفظ ارزش های حیاتی هر جامعه از تهدید های داخلی و خارجی است. البته امنیت عمومی بیشتر ناظر به تهدید های داخلی و امنیت ملی ناظر به تمامیت کشور و تهدید های خارجی است. با این حال، از منظر ارزشی و فرهنگی، امنیت ملی در مفهوم «حفظ ارزش های حیاتی هر جامعه» نیز کاربرد دارد. از این منظر، چون گسترش پدیده روسپی گری، ارزش های حیاتی جامعه ایران را به خطر می اندازد، مخالف امنیت ملی ایران است. همچنین از این جهت که گسترش این پدیده، به ویژه در شکل سازمان یافته آن، باعث بروز آشفتگی و بی نظمی می شود، باز هم تهدیدهایی را بر سر راه امنیت ملی ایران به وجود می آورد. تاریخ از کشوری به نام «اندلس» برای ما سخن می گوید که با گسترش فساد جنسی و بی بندوباری، از دامن اسلام به دامن کفر افتاد!
مطالب مرتبط:
مسئله روسپی گری: قانونی شدن فعالیت روسپیان: موافقان و مخالفان
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)
تهاجم فرهنگی
تعاریف بسیار زیادی برای فرهنگ ارائه شده است. اما در یک تعریف کلی می توان گفت که فرهنگ عبارت است: از مجموعه ای از باورها، ارزش ها، آداب و رسوم، اخلاقیات، سنت ها، هنر، مراسمات، نمایش ها، معماری، موسیقی، پوشش، عرف ها و ... . در واقع فرهنگ تمام آن چیزهایی است که یک جامعه در طول زمان تولید می کند چه مادی مثل آثار هنری، خط، موسیقی، بناهای تاریخی و ... ، و چه معنوی مثل عقاید، سنت ها، رسوم و ارزش ها و ... .
.
فرهنگ همچون روح و روان یک کشور می ماند و کوچکترین تغییر و تحولی در آن تغییرات بسیار بنیادی و حیاتی بر روی سیاست، اقتصاد، صنعت، آموزش و پرورش، ارزش های اجتماعی، اخلاقیات و رفتارهای مردم یک کشور می گذارد. لذا امروزه کشورهای مهاجم و استعمارگر سعی می کنند برای تسلط بهتر، سریعتر و عمیق تر بر کشور هدف از امکانات خود برای تغییر فرهنگ آن کشور استفاده کنند. از این نظر در کنار تهاجم نظامی و اقتصادی نوعی از جنگ و هجوم شکل گرفت که آن را تهاجم فرهنگی می گویند.
.
تهاجم فرهنگی زمانی اتفاق می افتد که یک جامعه سعی می کند فرهنگ خود را بر فرهنگ دیگری تحمیل کند، یا آن فرهنگ را تخریب کند، یا آن فرهنگ را تغییر و دگرگون کند. در تهاجم فرهنگی معمولا هجوم به روش نظامی، اقتصادی و سیاسی نیست اما برای تهاجم فرهنگی به یک کشور ممکن است از ابزارهای اقتصادی و سیاسی نیز استفاده بشود. هر چند از اهداف نهایی تهاجم فرهنگی تسلط بر سیاست و اقتصاد یک کشور نیز هست. از آنجایی که امروزه هزینه هجوم نظامی به یک کشور بسیار بالاست به راحتی نمی شود از طریق نظامی بر یک کشور مسلط شد، لذا دولت های مهاجم سعی می کنند ابتدا با تغییر فرهنگ کشور هدف، افکار عمومی آن کشور را بر ضد حکومت و دولتشان تغییر دهند و آنها را نسبت به فرهنگ خود بیگانه کنند. در تهاجم فرهنگی سعی دشمن بر این است که باورها، ارزش های اجتماعی، رفتارها، سنت ها و آداب و رسوم جامعه هدف را تخریب کند یا به نفع خود و در راستای اهدافش تغییر دهد و از این طریق راه را برای تسلط بر آن کشور هموار کند زیرا هنگامی که مردم یک جامعه از فرهنگ خود دور شده باشند یا از آن متنفر باشند و بخواهند آن را تغییر دهند مقاومت در مقابل کشور مهاجم به شدت کاهش می یابد بنابراین راحت تر می توان در یک جنگ بر آنها پیروز شد.
.
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)
چرا بلوک کشورهای مخالف موجودیت رژیم صهیونیستی شکل نمی گیرد؟
جا دارد که جبهه‌ای متشکل از آنانی که از اساس اسراییل را به رسمیت نمی‌شناسند شکل بگیرد؛ جبهه ای که هم در سطوح رسمی و دولتی حامیانی قوی و جدی دارد و هم در سطوح توده‌ها و مردم طرفداران بسیاری. باید خط مرزهای جدی میان تمامی کشورهایی که به نحوی از انحاء موجودیت این کیان سرطانی را پذیرفته اند و کشورها و ملت‌هایی که تن به چنین ذلتی ندادند صورت بگیرد و جای هیچ مجامله و تعارفی هم در این زمینه وجود ندارد. اوضاع آنچنان اسفناک شده است که سعودی‌ها تکه بار ترکیه و قطر می کنند و روابط پنهان و آشکارشان را با رژیم صهیونیستی به یادشان می‌آورند و کسی نیست که در این وانفسا به همه ایشان بگوید که همه‌تان غلط کردید.
چرا کشورهای قدرتمند و موثری چون مالزی بعنوان یکی از ثروتمندترین کشورهای مسلمان، پاکستان بعنوان یکی از پرجمعیت‌ترین و موثرترین کشورهای مسلمان، الجزایر بعنوان یک کشور عربی مسلمان مقتدر، در کنار ایران اسلامی نباید ائتلافی جدید را از تمامی کسانی‌که موجودیت این کیان غاصب را برسمیت نشناخته اند، رقم بزنند؟ چرا وزارت خارجه بدنبال برگزاری نشستی از نمایندگان و سران مجموعه کشورهایی مسلمان و غیر مسلمانی که هیچ روابطی را با رژیم غاصب ندارند، نیست؟ چرا مجلس شورای اسلامی بعنوان نهاد قانون‌گذار کشور، بدنبال برگزاری نشستی فوق العاده از تمامی مجالسی که رابطه با رژیم صهیونیستی را ممنوع و غیر قانونی اعلام کرده‌اند نیست؟ چرا رسانه‌های ما بدنبال ارائه دلایل منطقی و تاریخی و سیاسی برای به رسمیت نشناختن رژیم صهیونیستی، در قالب‌های مختلف رسانه‌ای نیستند؟ چرا نباید رابطه با اسراییل اقلا در میان کشورهای اسلامی تبدیل به ننگ و عار گردد تا کسانی سکان حمایت از فلسطین را بدست نگیرند که در سخت‌ترین شرایط مردم فلسطین، حتی حاضر نشدند تشری به سفرای اسراییلی در کشورشان بزنند یا سفرایشان را از سرزمین های اشغالی ۱۹۴۸ فرا بخوانند؟
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)
غرب شناسی
حجاب: در اسلام، یهودیت و مسیحیت
.
همه مطلب این است که امر به عفت و پاک دامنی برای حفظ و حراست زنان در برابر تجاوز و مزاحمت است، یا به بیان ساده تر ، عفت و پاکدامنی همان مصونیت است. بنابراین تنها هدف اسلام از حجاب ، حفاظت و مصونیت است. حجاب در دین اسلام، بر خلاف حجاب در سنت مسیحیت، نه نشان سلطه و اقتدار مرد بر زن است و نه نشان پیروی و فرمانبرداری زن از مرد. حجاب در دین اسلام، بر خلاف حجاب در سنت یهود، نشان تجمل و امتیاز برخی زنان متاهل اصیل و نجیب نیست. حجاب در دین اسلام فقط نشانه عفت و پاکدامنی برای حفظ همه زنان است.
.
بعضی افراد، به ویژه در غرب، خواستار این هستند که موضوع عفت و پاکدامنی را به منزله عامل امنیت و مصونیت به کلی به تمسخر گیرند. دلیل های آنان این است که بهترین عامل امنیت، گسترش آموزش، رفتار مودبانه و خویشتن داری است. ما می خواهیم بگوییم: اینها خوب اند ولی کافی نیستند. اگر تمدن برای ایجاد امنیت کافی است، چرا زنان در امریکای شمالی جرات ندارند تنها در خیابان تاریک قدم بزنند یا حتی از یک پارکینگ خلوت عبور کنند؟ اگر آموزش راه حل این مسئله است چرا دانشگاه معتبری مانند «دانشگاه ملکه» اساساً برای دانشجویان دختر در محوطه دانشگاه یک سرویس پیاده رو داخلی دارد؟ اگر خویشتن داری پاسخ مسئله است، چرا موارد آزار جنسی در محل کار در رسانه های خبری همه روزه اعلام می شود؟ نمونه ای از کسانی که در این سالهای اخیر به آزار جنسی متهم شده اند عبارت اند از: افسران نیروی دریایی، مدیران، استادان دانشگاه، سناتورها، قاضی دیوان عالی قضایی و رئیس جمهوری ایلات متحده امریکا.
.
این یکی از طعنه های بزرگ دنیای امروز ماست که چیزهایی شبیه روسری که نماد قداست اند و راهبه های مسیحی برای نشان دادن سلطه و اقتدار مرد، آنها را به سر می کنند، وقتی زنان مسلمان برای حفظ صیانت از خود به سر می کنند به مثابه نماد مظلومیت ناسزا می شود.
.
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)
