نقد مسیحیت: نیچه: دجّال: نقد مسیحیت در اندیشه های نیچه 5

نقد مسیحیت

نیچه

دجّال: نقد مسیحیت در اندیشه های نیچه 5

 

به گذشته باز می گردم و داستان حقیقی مسیحیت را باز می گویم. خودِ واژه مسیحیت حاصل سوء تفاهم است، در اصل تنها یک مسیحی وجود داشت و آن یکی هم بر صلیب مُرد. «انجیل» بر صلیب مُرد. آنچه را که از آن زمان «انجیل» یا همان «بشارت» می نامند، خلاف زندگی آن مصلوب و تنها پیامی ناگوار و خبری فلاکت بار است.

مسیحی بودن، مسیحیت را حقیقت پنداشتن و به جنبه های پدیداریِ آگاهانه تقلیل دادن یعنی همان نفی مسیحیت. در واقع اصلا هرگز مسیحیانی وجود نداشته اند. مسیح و هرآنچه از دو هزار سال پیش تاکنون مسیحی نامیده می شود، تنها سوء تفاهمی روان شناختی در باب خویشتن است. اگر دقیق بنگریم، بر وجود او به رغم ایمان صرفا غرایز حاکم بوده است، و آن هم عجب غرایزی!

نیچه: دجّال: نقد مسیحیت در اندیشه های نیچه 4

نیچه

دجّال: نقد مسیحیت در اندیشه های نیچه 4

 

اگر دقیق بنگریم، چاره ی دیگری ندارد. اگر بخواهد خود «خدای برگزیده» یا «معبد خدا» یا «داور فرشتگان» باشد، در اساس انتخاب دیگر او، برای مثال صداقت عقل، مردانگی، غرور، زیبایی و آزادی دل و به سادگی همه ی «عالم» خواهد بود.- بدی فی نفسه... اخلاق یا به عبارت دیگر هر واژه ای در دهان «نخستین مسیحی» دروغ است و هر رفتاری که می کند، تحریف غریزه است- همه ارزش های او، همه هدف هایش زیان آور است، اما به هر کس و هر امری که نفرت ورزد، آن امر ارزشمند می شود... مسیحی، مسیحی روحانی با آن ویژگی خاص خود، معیاری برای ارزش هاست...

پروتستانتیزم، پیوریتانیسم و مسیحیت یهودی و صهیونیستی

پروتستانتیزم، پیوریتانیسم و مسیحیت صهیونیستی

 پروتستانتیزم، روشنگری و نهانگرائی (میستی سیزم) عبرانی

 

پروتستانتیزم و روشنگری مفاهیمی هستند که بی‌گمان با آنها به حد کافی آشنایی داریم و بر تأثیرات بی‌چون و چرای بر جای مانده از این دو واقعه بزرگ نیز آگاهیم. می‌دانیم که این دو واقعه بزرگ دو مرحله از یک روند بوده و تمامی باورها و اندیشه‌های انسان غربی -یا به عبارت دیگر بخش‌های قابل توجهی از انسان‌های دیگر جوامع- را در ارتباط با دنیا، جهان و زندگی از بنیاد تغییر داده و در پی ایجاد یک دنیای غیردینی بوده‌اند. همراه با ایجاد این دنیای غیردینی انسان را نیز از «بندگی و ستایش خالق خود» به مثابه وظیفه فطری و اصلی او باز داشته به ستایش و پرستش خود واداشته است و باز می‌دانیم که این دو واقعه، باور به «گذرا و بی‌ارزش بودن دنیا» را از میان برداشته و به جای آن باور «پاینده، ابدی و بی‌نهایت ارزشمند بودن دنیا» را قرار داده است.

نیچه دجّال: نقد مسیحیت در اندیشه های نیچه 3

نیچه

دجّال: نقد مسیحیت در اندیشه های نیچه 3

 

خوب است هر بار که عهد جدید (انجیل) را می خوانیم، دستکشی بر دست کنیم. آخر نزدیکی با این همه ناپاکی ما را به چنین کاری وا می دارد. ما «نخستین مسیحیان» دیگر با کسانی چون یهودیان لهستانی آمد و شد نخواهیم کرد، البته نه به این دلیل که تنها برای مقابله با آنان به ایرادی نیاز است... و هر دو بوی خوشی نمی دهند.

 

بیهوده در عهد جدید (انجیل) به جستجوی حتی یک مورد جالب توجه گشته ام، زیرا هیچ امری در آن آزادانه، مهربانانه، با گشاده رویی و صادقانه نیست. بشریت در اینجا حتی نخستین گام را برنداشته است و از غرایز پاک هم نشانی نیست... تنها می توان غرایزی بد را در عهد جدید (انجیل) یافت و حتی جسارت کافی برای دستیابی به این غرایز بد نیز وجود ندارد.

پروتستانتیزم، پیوریتانیسم و مسیحیت صهیونیستی: پروتستانتیزم، روشنگری و نهانگرائی (میستی سیزم) عبرانی

پروتستانتیزم، پیوریتانیسم و مسیحیت صهیونیستی: پروتستانتیزم، روشنگری و نهانگرائی (میستی سیزم) عبرانی (قسمت اول)

 

«در میان تمامی ادیان، یهودیت دینی دنیوی و دارای تمایلات چپ است. بهشت دنیوی موعود و کلیه تئوری‌های یهودی مطروحه، از این تمایل ناشی می‌شود. «کتاب ایوب» رؤیای تحقق عدالتی است که باید در این دنیا محقق شود. یعنی در آن دنیا نه، بلکه در این دنیا فوراً باید تحقق یابد…! یهودیان خبر از آمدن ملکوت خداوند، قبل از آمدن حضرت عیسی علیه‌السلام را داده‌اند، اما آنها برخلاف مسیحیان نه در آن دنیا که در همین دنیا آن را انتظار می‌کشند. در ادبیات دینی یهود در اوان ظهور مسیحیت، مسیح به عنوان شخصیتی که عدالت را به اجرا درمی‌آورد مورد مدح و ستایش قرار می‌گیرد.. برای کسانی که اهل راستی و درستی هستند دنیای فاقد خوشبختی مفهومی ندارد. این بنیاد و اساس عدالت یهودی و هر عدالت «اجتماعی» است.

 

ایده بهشت دنیایی در ذات خود یهودی است. نه تنها از نظر محتوا بلکه از نقطه‌نظر منبع و سرچشمه نیز چنین است. قالبی یهودی برای تاریخ گذشته و آینده، برای ستمدیدگان تمامی دوران‌ها و بدبختی‌ها که فراخوانی پرقدرت است. این قالب را قدیس آگوستین به مسیحیت و مارکس به سوسیالیزم منتقل کرد. (برتراند راسل، تاریخ فلسفه غرب) تمامی قیام‌ها، اتوپیاها، سوسیالیزم‌ها و دیگر جریانات که خواستار ایجاد بهشت در روی زمین هستند، در بنیان و ماهیت خود دارای آبشخوری توراتی و عهد عتیقی بوده و ریشه‌ای یهودی دارند.»

نیچه: دجّال: نقد مسیحیت در اندیشه های نیچه 2

نیچه

دجّال: نقد مسیحیت در اندیشه های نیچه 2

 

تاریخ مسیحیت (و در واقع از همان زمان مرگ بر صلیب) تاریخ سوءتفاهمی گام به گام خشن تر شده در باب نمادگرایی آغازین است. با هر بار گسترش مسیحیت در میان توده های پرشمارتر و ناپخته تر که پیوسته فاقد شرایط درک آن بوده اند، لزوم تبدیل مسیحیت به امری مبتذل تر و وحشیانه تر فزونی یافت و این چنین مسیحیت همه ی آموزه ها، رسوم و آیین های زیرزمینی امپراتوری روم و یاوه سرایی های خردهای بیمار را فرو بلعید.

نیچه: دجّال: نقد مسیحیت در اندیشه های نیچه 1

نیچه

دجّال: نقد مسیحیت در اندیشه های نیچه 1

 

مسیحیت ثمره فرهنگ باستان را از ما ستاند و بعدها نیز بار دیگر با ثمره فرهنگ اسلامی چنین کرد. آن عالم فرهنگ شگفت انگیزتر اعراب اسپانیا را که با ما در اصل خویشاوند بود و حتی از روم و یونان باستان نیز مفهوم و سلیقه ای برتر داشت، لگدمال کردند (نمی خواهم بگویم که با چه پاهایی)، چرا؟

 

چون این فرهنگ ناب بود، چون پیدایش آنان مرهون غریزه های مردانه بود، چون زندگی را با همان ارزشمندی های نادر و بس پخته زندگی اعراب اسپانیا تایید می کرد!... جنگجویان صلیبی بعدها به ستیز با امری پرداختند که بهتر بود به پایش روی در خاک می کشیدند، یعنی همان فرهنگی که در برابر آن ، فرهنگ قرن نوزدهم ما بس فقیرانه و بس «عقب مانده» بود.

دین و تجدّد: مواجه یهودیت، مسیحیت و اسلام با تجدّد: قسمت سوم

دین و تجدّد

مواجه یهودیت، مسیحیت و اسلام با تجدّد

قسمت سوم

 

در دوره متأخر، فلسفه و علوم طبیعی و انسانی جولان داد و متجددین را گرفتار کرد و سرانجام پس از انقلاب اسلامی نحله های پراگماتیستی- لیبرالیستی و بالاخره متدلوژی و اندیشه باز پوپری که بر مبنای غیر از وحی و الهام آسمانی و القائات رحمانی تکوین یافته است، آفت معرفت دینی انقلاب و حوزه ها گردید. اما ایمانیان که از سرچشمه ایمان و تفکر معنوی حضرت امام (ره) برخوردار بودند، روح خبیث این اندیشه را درک کردند و به معارضه با آن پرداختند.

دین و تجدّد: مواجه یهودیت، مسیحیت و اسلام با تجدّد: قسمت دوم

دین و تجدّد

مواجه یهودیت، مسیحیت و اسلام با تجدّد

قسمت دوم

 

همان غربی که خدایانش از معصومیت مبرا بودند و آدمش بی گناهی را نمی شناخت، مسیحیت را نیز در اندیشه ی شرّ مستغرق ساخت. اما مسیحیت قرون وسطی هرچه بود از چاله هرز این شرارت ذاتی در مراتبی رهایی یافت و حتی بر این نظریه یونانی زده روح معنوی دمید و آن را تعالی بخشید.

 

دوران تجدید حیات فرهنگی یونان و روم، با آغاز رنسانس و تفکر اومانیستی به مثابه جوهر این دوران، پایان عصر معنویت و ایمان مسیحی سنتی بود. در دوره جدید حقیقت دین مسیحیت در سیطره تفکر بشر انگارانه به کل مستور و نهان شد و فِرَق کهن صورت کاملا جدید به خود گرفتند.

غرب شناسی: امریکا شناسی: سازمان های اجتماعی امریکا: کریستوفر کلمبوس و بومیان امریکا: قسمت دوم

غرب شناسی

امریکا شناسی

سازمان های اجتماعی امریکا

کریستوفر کلمبوس و بومیان امریکا

قسمت دوم

 

زندگی اجتماعی بومیان بسیار ساده و روستایی بود و از فناوری های جدید که اروپایی ها به آن دست یافته بودند، اطلاع نداشتند. به همین دلیل برخورد اولیه بومیان با اروپایی ها شکاف فناوری، فرهنگی، اجتماعی و نظامی را کاملا آشکار می ساخت. انگیزه کلمبوس و اروپایی ها، مادی سلطه گرایانه و فرمانروایانه بود. آنچه از اسناد و مدارک مشخص می شود، انگیزه بومیان، کنجکاوی، همکاری و آشنایی به نظر می رسید.

 

کریستوفر کلمبوس در خاطرات خود و در گزارشی که تهیه می کند به عواطف انسانی بومیان امریکا اعتراف کرده، چنین می نویسد:

 

« ما هرچه از بومیان می  خواستیم به ما می دادند. هیچ وقت پاسخ منفی در بین آنها وجود نداشت؛ آنها حاضر بودند در همه چیز خود، ما را شریک کنند»