غرب شناسی: امریکا شناسی: امریکا، آن‌گونه که هست

غرب شناسی

امریکا شناسی

امریکا، آن‌گونه که هست

 

تصور امریکایی ها درباره خود و کشورشان با تصویری که بسیاری از خارجی ها درباره امریکا دارند، بسیار متفاوت است. بیشتر امریکایی ها خود را زحمت کش، پرکار، متوسط و معمولی می دانند و عقیده دارند در مقایسه با کشورهای دیگر، از هر جهت تقدم و حتی برتری دارند؛ زندگی به نسبت مرفهی دارند و در سرزمین و نظامی آزاد منش زندگی می کنند.

 

گرچه در دهه ها و سال های اخیر این گونه باورها، تصاویر و هویت ها در داخل امریکا آسیب دیده است و بحران های اقتصادی، سیاسی و نظامی، عزم و اراده امریکایی ها را به تزلزل انداخته، اما هنوز قشر گسترده ای از مردم و نخبگان این کشور، به ماموریت تاریخی امریکا باور دارند و به رهبری، تداوم و استقرار قدرت بین المللی ایالات متحده امریکا پایبند هستند. به طور کلی امریکایی ها در تصویر و قضاوتشان درباره بسیاری از کشورهای دنیا، همان قدر در اشتباهند که مرم دیگر کشورها درباره آنها. این جریان شناخت، تصویر و آگاهی ها بسیار پیچیده است و دلایل بسیاری دارد.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)

غرب شناسی: امریکا شناسی: جامعه مسلمانان امریکا: جمعیت مسلمانان امریکا

غرب شناسی

امریکا شناسی

جامعه مسلمانان امریکا: جمعیت مسلمانان امریکا

 

 

بر اساس آمار دولت امریکا بین سال های 1820 تا 1997م. حدود 3 میلیون و 300 هزار نفر از  کشورهای مسلمان به امریکا مهاجرت کردند و این فقط 5 درصد از سهم کل مهاجران 64 میلیونی در این سال ها به امریکا بوده است.

 

بزرگترین رقم مهاجران از کشورهای اسلامی به امریکا را به ترتیب کشورهای: عربی، ایران، پاکستان، هند، بنگلادش، تونس، افریقای شمالی، اروپا به ویژه منطقه بالکان (کشورهای آلبانی، بوسنی و هرزگوین و جمهوری سابق یوگسلاوی) تشکیل می دهد. سایر مناطق قاره افریقا و آسیا مانند: جمهوری های آسیای مرکزی، اندونزی، مالزی، افریقای جنوبی و ... در درجه بعد قرار دارند.

 

تعداد مهاجران از افغانستان بین سال های 1980 تا 1990م. حدود 30 هزار نفر و در هفت سال اول دهه 1990م. بیش از 13600 نفر بوده است.

 

امروزه جمعیت مسلمانان در امریکا حداقل 6 میلیون نفر و حداکثر تا 9 میلیون نفر تخمین زده می شود.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)

غرب شناسی: چرا سرمایه‌داران ممکن است دیگر پاداش سرمایه‌داری را نیابند ؟

غرب شناسی

چرا سرمایه‌داران ممکن است دیگر پاداش سرمایه‌داری را نیابند ؟

 

جامعه‌شناس برجسته آمریکایی و منتقد نظام سرمایه‌داری، در آخرین پژوهش خود که حاصل عمر او به شمار می‌رود و برای نخستین بار توسط «عصر اندیشه» به فارسی ترجمه شده است. فروپاشی نظام سرمایه‌داری را تئوریزه و بدیل‌های آتی آن را معرفی می‌کند. به باور والرشتاین، نظام سرمایه‌داری طی 500 سال حضورش، برای تحقق بخشیدن به ویژگی ذاتی‌اش یعنی انباشت مداوم و بی‌پایان سرمایه، ناگزیر از دست زدن به اعمالی بوده که بحران ساختاری آن را رقم زده است، بحرانی که عاقبت‌الامر به سقوط این نظام حداکثر تا سال 2050 می‌انجامد و لاجرم پایان هژمونی آمریکا را سبب خواهد شد. با استدلال‌های والرشتاین چنین می‌نماید که مرگ سرمایه‌داری حتمی است و برای حفظ این نظام دیگر کار از کار گذشته است. با این وصف، آینده‌ای با نظامی جدید در راه است و بی‌شک از آن کسانی خواهد بود که از هم اکنون در تدارک آنند.

 

به طور خلاصه، نظام نوین جهانی که در آن زندگی می‌کنیم قابل تداوم نیست، زیرا از تعادل بسیار دور شده است و دیگر به سرمایه‌داران اجازه نمی‌دهد به انباشت بی‌پایان سرمایه بپردازند. طبقات محروم، دیگر اعتقاد ندارند که تاریخ با آنهاست یا نوادگان‌شان لزوماً جهان را به میراث خواهند برد. در نتیجه، ما در حال زندگی در بحرانی ساختاری هستیم که در آن مبارزه‌ای بر سر نظام بعدی در میان است. اگر چه پیامد، غیرقابل پیش‌بینی است، اما می‌توانیم مطمئن باشیم که یکی از طرف‌‌ها در دهه‌های آتی پیروز خواهد شد و نظام جهانیِ (یا مجموعه نظام‌های جهانیِ) نسبتاً با ثبات جدیدی، استقرار می‌یابد. تمام کاری که از ما ساخته است تلاش برای تجزیه و تحلیلِ انتخاب‌های تاریخی، دست زدن به انتخاب اخلاقی درباره پیامد مرجح و ارزیابی تاکتیک‌های سیاسی بهینه برای رسیدن به هدف است. تاریخ، بی‌طرف است. همه ممکن است در باره اینکه چگونه باید عمل کنیم به اشتباه داوری کنیم. از آنجا که پیامد، ذاتاً و نه به طور عارضی، غیرقابل پیش‌بینی است، در بهترین حالت شانس 50-50 برای رسیدن به آن نوع از نظام جهانی که ترجیح می‌دهیم داریم، اما همین 50-50 هم شانس زیادی است.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک مستقیم مجاز است)