غرب شناسی: ناتوی فرهنگی: خاستگاه ها و علل روی آوردن نظام سلطه به ناتوی فرهنگی (قسمت دوم)
غرب شناسی
ناتوی فرهنگی
خاستگاه ها و علل روی آوردن نظام سلطه به ناتوی فرهنگی
(قسمت دوم)
چرایی استفاده نظام سلطه از ناتوی تهاجم فرهنگی
چرایی استفاده نظام سلطه از رویکرد تهاجم فرهنگی را باید در تفاوت های کارکرد فرهنگی در مقابل کارکرد نظامی ناتو جست و جو نمود. بر خلاف تهاجم نظامی که در جغرافیایی خاص و بیشتر در محدوده مرزها قرار می گیرد، عرصه کارکرد فرهنگی جغرافیای جهان اسلام می باشد و تمام ملت های اسلامی در همه نقاط عالم و فرهنگ های ملی و دینی در قلمرو تهاجم و در تیررس استکبار قرار می گیرند.
به علاوه، قلمرو عملکرد نظامی بیشتر مراکز اقتصادی و نظامی است؛ اما کارکرد فرهنگی تهاجم به ادیان، مکاتب، باور و مقدسات و فرهنگ ملی و دینی جامعه می باشد که خسارت در این تهاجم ، با توجه به عمق و گستره جبران آن بسیار مشکل و طولانی تر خواهد بود. دیگر آنکه تهاجم فرهنگی از نوع نرم و بدون سر و صدا عملی می گردد و تلفات کارکرد فرهنگی نامحسوس و نتیجه عملکرد و آثار خرابی ها و تلفات غیر محسوس، تدریجی و احساس بر انگیز نمی باشد.
همچنین ابزار و شیوه های تهاجم فرهنگی متنوع، گسترده، ظریف و با هزینه هایی به مراتب کمتر قابل تحقق است. بر همین اساس، شیوه های اقدام فرهنگی نیز گسترده تر و متنوع تر و پرجاذبه تر هستند و میدان عمل آن وسیع تر است. در جبهه فرهنگی با توجه به آثار تخریبی آن روی روح و روان و اخلاق و دین و باور مردم تلفات آن ضایع شدنی و نفرت آور خواهد بود.
در جمع بندی نهایی ناتوی فرهنگی از آن نظر که نه تنها تهدیدی ملی، بلکه منطقه ای و بین المللی است و ماهیت و هویت جهان اسلام را نشانه می رود، پیامدها و آثار مخرب آن به مراتب گسترده تر و خطرناک تر از کارکرد ناتوی نظامی است و قلمرو آن مجموعه جغرافیایی جهان اسلام را در بر می گیرد؛ به همین دلیل رهبر انقلاب تغییر راهبرد مهم نظام سلطه در تغییر عملکرد ناتو از ناتوی نظامی به ناتوی فرهنگی در تقابل با خیزش و حرکت بالنده اسلامی و دین گرایی در منطقه غرب آسیا و مقابله با نظام جمهوری اسلامی ایران را مطرح نموده و ضرورت آمادگی همه جانبه دستگاه های مسئول برای خنثی سازی، پیشگیری و مقابله همه جانبه با این حرکت را مورد تاکید قرار داده اند.
نویسنده: داوود میر محمدی
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)