غرب شناسی
ناتوی فرهنگی
راهبردهای مقابله با ناتوی فرهنگی
راهبرد مقابله با ناتوی فرهنگی نظام سلطه مجموعه ای از اقدام های هدف مند، آگاهانه، فعالانه، منسجم، هماهنگ، هم افزا، جذاب، بدیع و مستمر را شامل می شود.
رهبری در خصوص نحوه مبارزه و مقابله با تهدیدهای نرم و تهاجم فرهنگی دشمن می فرماید:
«هجوم فرهنگی را با تفنگ نمی شود جواب داد، تفنگ او قلم اوست... چشم ها را باید باز کرد»
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل« فقط با ذکر منبع مجاز است)
غرب شناسی
ناتوی فرهنگی
ماهیت و هدف ناتوی فرهنگی
تحلیل محتوایی اقدام ها و تلاش های پژوهشی، اطلاعاتی، فرهنگی و رسانه ای که نظام سلطه در چارچوب راهبرد مقابله نرم انجام داده است، نشان می دهد هدف و جهت گیری ناتوی فرهنگی متوجه جهان بینی و ایدئولوژی دینی و جامعه اسلامی بوده و ماهیت و هویت جهان اسلام را نشانه گرفته است.
مطالعه مرکز اسناد انقلاب اسلامی نشان می دهد در مطالعات انجام شده درباره چگونگی تصویر اسلام در رسانه ها، پژوهشی به نام «چهره خشن و تضادگرای اسلام» در شبکه های تلویزیونی ARD و ZDF آلمان به مدیریت کی حافظ انجام شده است که نشان می دهد تمام برنامه های تلویزیونی این دو شبکه درباره اسلام در سال های 2005 و 2006 مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته اند که بر اساس نتایج این تحقیق، 81 درصد از برنامه ها به اسلام، با موضوع هایی که به صورت مستقیم یا ضمنی دارای مفهوم منفی هستند، ارتباط داده شده اند.
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)
غرب شناسی
ناتوی فرهنگی
خاستگاه ها و علل روی آوردن نظام سلطه به ناتوی فرهنگی
(قسمت دوم)
چرایی استفاده نظام سلطه از رویکرد تهاجم فرهنگی را باید در تفاوت های کارکرد فرهنگی در مقابل کارکرد نظامی ناتو جست و جو نمود. بر خلاف تهاجم نظامی که در جغرافیایی خاص و بیشتر در محدوده مرزها قرار می گیرد، عرصه کارکرد فرهنگی جغرافیای جهان اسلام می باشد و تمام ملت های اسلامی در همه نقاط عالم و فرهنگ های ملی و دینی در قلمرو تهاجم و در تیررس استکبار قرار می گیرند.
به علاوه، قلمرو عملکرد نظامی بیشتر مراکز اقتصادی و نظامی است؛ اما کارکرد فرهنگی تهاجم به ادیان، مکاتب، باور و مقدسات و فرهنگ ملی و دینی جامعه می باشد که خسارت در این تهاجم ، با توجه به عمق و گستره جبران آن بسیار مشکل و طولانی تر خواهد بود. دیگر آنکه تهاجم فرهنگی از نوع نرم و بدون سر و صدا عملی می گردد و تلفات کارکرد فرهنگی نامحسوس و نتیجه عملکرد و آثار خرابی ها و تلفات غیر محسوس، تدریجی و احساس بر انگیز نمی باشد.
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)
غرب شناسی
ناتوی فرهنگی
خاستگاه ها و علل روی آوردن نظام سلطه به ناتوی فرهنگی
(قسمت اول)
طراحی راهبردهای تهاجم چندگانه «نظامی، تسلیحاتی» (تهاجم سخت) و «اقتصادی، سیاسی، اطلاعاتی» (تهاجم نیمه سخت) و «فرهنگی» (تهاجم نرم) در مواجه با جهان و به ویژه مسلمانان همواره در دستور کار نظام سلطه قرار داشته است. با این تفاوت که گاهی در برهه های تاریخی خاص مانند دوران جنگ سرد وجه راهبرد تهاجم سخت بر سایر وجوه برتری داشته است و گاهی با رشد آگاهی در بین ملت ها و گرایش به اسلام و نگرانی نظام سلطه از قدرت اسلام در منطقه غرب آسیا، به ناچار نومحافظه کاران امریکا راهبرد خود را با رویکرد توامان «نظامی و فرهنگی» طراحی کردند و به مرحله اجرا گذاشتند.
هر قدر بیداری اسلامی در جهان و به خصوص در میان مسلمانان تقویت شده است، آنان تلاش نموده اند تهاجم نرم و فرهنگی را توسعه و تعمیق بخشند و لبه تیغ راهبردهای خود را (ناتو) از بعد سخت به بعد نرم (ناتوی فرهنگی) تغییر جهت گیری دهند.
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)
تهاجم فرهنگی
تعاریف بسیار زیادی برای فرهنگ ارائه شده است. اما در یک تعریف کلی می توان گفت که فرهنگ عبارت است: از مجموعه ای از باورها، ارزش ها، آداب و رسوم، اخلاقیات، سنت ها، هنر، مراسمات، نمایش ها، معماری، موسیقی، پوشش، عرف ها و ... . در واقع فرهنگ تمام آن چیزهایی است که یک جامعه در طول زمان تولید می کند چه مادی مثل آثار هنری، خط، موسیقی، بناهای تاریخی و ... ، و چه معنوی مثل عقاید، سنت ها، رسوم و ارزش ها و ... .
.
فرهنگ همچون روح و روان یک کشور می ماند و کوچکترین تغییر و تحولی در آن تغییرات بسیار بنیادی و حیاتی بر روی سیاست، اقتصاد، صنعت، آموزش و پرورش، ارزش های اجتماعی، اخلاقیات و رفتارهای مردم یک کشور می گذارد. لذا امروزه کشورهای مهاجم و استعمارگر سعی می کنند برای تسلط بهتر، سریعتر و عمیق تر بر کشور هدف از امکانات خود برای تغییر فرهنگ آن کشور استفاده کنند. از این نظر در کنار تهاجم نظامی و اقتصادی نوعی از جنگ و هجوم شکل گرفت که آن را تهاجم فرهنگی می گویند.
.
تهاجم فرهنگی زمانی اتفاق می افتد که یک جامعه سعی می کند فرهنگ خود را بر فرهنگ دیگری تحمیل کند، یا آن فرهنگ را تخریب کند، یا آن فرهنگ را تغییر و دگرگون کند. در تهاجم فرهنگی معمولا هجوم به روش نظامی، اقتصادی و سیاسی نیست اما برای تهاجم فرهنگی به یک کشور ممکن است از ابزارهای اقتصادی و سیاسی نیز استفاده بشود. هر چند از اهداف نهایی تهاجم فرهنگی تسلط بر سیاست و اقتصاد یک کشور نیز هست. از آنجایی که امروزه هزینه هجوم نظامی به یک کشور بسیار بالاست به راحتی نمی شود از طریق نظامی بر یک کشور مسلط شد، لذا دولت های مهاجم سعی می کنند ابتدا با تغییر فرهنگ کشور هدف، افکار عمومی آن کشور را بر ضد حکومت و دولتشان تغییر دهند و آنها را نسبت به فرهنگ خود بیگانه کنند. در تهاجم فرهنگی سعی دشمن بر این است که باورها، ارزش های اجتماعی، رفتارها، سنت ها و آداب و رسوم جامعه هدف را تخریب کند یا به نفع خود و در راستای اهدافش تغییر دهد و از این طریق راه را برای تسلط بر آن کشور هموار کند زیرا هنگامی که مردم یک جامعه از فرهنگ خود دور شده باشند یا از آن متنفر باشند و بخواهند آن را تغییر دهند مقاومت در مقابل کشور مهاجم به شدت کاهش می یابد بنابراین راحت تر می توان در یک جنگ بر آنها پیروز شد.
.
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)
