غرب شناسی: امریکا شناسی: صنایع فرهنگی و رسانه های امریکا: آزادی بیان در امریکا (قسمت اول)

غرب شناسی

امریکا شناسی

صنایع فرهنگی و رسانه های امریکا

آزادی بیان در امریکا (قسمت اول)

 

شاید بزرگترین منشور حقوق آزادی فکر، بیان و رسانه- که در نهایت در دادگاه ها و محکمه ها حدود عملکرد رسانه ها را تعیین می کند- ماده اول متمم قانون اساسی (لایحه الحاقی به قانون اساسی) است که در سال 1791م. از سوی کنگره امریکا به تصویب رسید و تا امروز تا حدی ملاک عمل است.

 

بر اساس این ماده، «کنگره امریکا نباید قانونی که منجر به نقض آزادی بیان (سخن) یا مطبوعات باشد، تصویب کند» ولی هنوز هفت سال از تصویب این ماده الحاقی به قانون اساسی نگذشته بود که کنگره امریکا با تصویب لایحه دیگری به نام لایحه ضد فتنه گری و آشوب 1798م. به طور آشکار و صریح ، همین ماده مربوط به آزادی بیان و مطبوعات را نقض کرد.

 

لایحه ضد فتنه گری و آشوب- که در زمان ریاست جمهوری جان آدامز به تصویب کنگره امریکا رسید- در حقیقت انعکاس نگاه نظام امریکا به افراد و گروه هایی بود که در نتیجه انقلاب فرانسه و قیام ایرلندی ها به تشویق و گسترش افکار انقلابی در امریکا می کوشیدند.

 

این قانون هر نوع فتنه گری و آشوبگری علیه نظام و دولت امریکا را جرم شناخته و هر گونه اظهار نظر غیر حقیقی و توهین آمیز به کنگره امریکا و رئیس جهور کشور را غیر قانونی اعلام کرد. لایحه ضد فتنه انگیزی و آشوبگری، در واقع با ماده اول الحاقی قانون اساسی در مورد آزادی بیان و مطبوعات مغایرت کامل داشت.

 

بسیاری از امریکایی ها به دنبال لایحه ضد فتنه انگیزی و همچنین آشوبگری و به علت انتقاد و مخالفت با دولت، روانه زندان شدند و بالاترین مقام قضایی امریکا یعنی دیوان عالی کشور و قضات آن، این لایحه را بر اساس منشور و مواد قانون اساسی ایالات متحده امریکا شناختند.

 

نویسنده: پروفسور حمید مولانا

 

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)