معرفی کتاب: اسلام و تجدّد
نام کتاب: اسلام و تجدد |
نوبت چاپ: چهارم |
تعداد صفحات: 399 |
پدید آورنده: مهدی نصیری |
نوع کتاب: تالیف |
زبان: فارسی |
ناشر: کتاب صبح |
تیراژ: 2000 |
محل نشر: تهران |
سال نشر: 1387 |
شابک: 8-01-6698-964 |
از مجموعه آثار غرب شناسی- 2 |
.
این کتاب از 9 بخش و 3 پیوست تشکیل شده است با عناوین:
بخش اول: نقد نظریه ترقی و تکامل تاریخ
بخش دوم: نظریه تاریخی اسلام
بخش سوم: توقیفی بودن علوم معاش
بخش چهارم: دین و علوم جدید
بخش پنجم: دین وتوسعه
بخش ششم: امام زمان (عج) و تمدن جدید
بخش هفتم: تعارض اسلام و تجدّد؛ استناداتی دیگر
بخش هشتم: پاسخ چند استدلال بر مطلوبیت علوم و فنون جدید
بخش آخر: چه باید کرد
پیوست-1: مروری بر توانمندی تمدن های ما قبل تمدن جدید
پیوست-2: بحران تجدّد
پیوست-3: تامّلی درباره بی طرفی تکنولوژی جدید
.
.
چکیده:
این کتاب به نقد مدرنیته و تمدن جدید و همچنین نسبت بین اسلام و تجدد می پردازد و با ارائه شواهد و مستندات گوناگون از منابع دینی (کتاب و سنت) و غیر دینی اثبات می کند که تمدن جدید محصول انحراف بشر از آموزه های وحیانی است. این کتاب ضمن اینکه تجزیه و تفکیک وجوه تمدن جدید را اشتباه می داند و تمدن جدید را دارای روح و کلیتی واحد می بیند؛ نسبتِ بین «اسلام» و «تجدّد» را تعارض به نحو کلی و ماهوی می بیند و صرف تشابه جزئی در پاره ای از امور را، دلیل وحدت و حتی تفاهمِ نسبی بین این دو نمی داند. از نظر نگارنده: «تجدد و تمدن جدید با همه ابعاد و رهاوردهایش، محصول خودبنیادی بشر غربی و انحراف تمام عیار او از آموزه های وحیانی است و با فرض حضور حاکمیت دین- به معنای جامع و حقیقی آن- هرگز تمدنی از نوع تمدن جدید، ظهور نخواهد کرد. به بیان روشن تر، اگر حاکمیت اسلامی با حضور معصوم (ع) و بسط ید او، تحقق و تداوم پیدا می کرد و حاکم اسلامی، در مقام تمدن سازی بر می آمد، محصول آن، تمدنی از نوع تمدن جدید و مشابه آن نبود، همان گونه که با ظهور حضرت بقیه الله الاعظم (عج) و استقرار حاکمیت صالحان، نشانی از این نوع تمدن نخاهد بود.»
.
«نگارنده بر این باور است که تنها راه نجات از هیمنه و سیطره روز افزون غرب- حداقل در مقام نظر و اعتقاد-، رسیدن به چنین دیدگاهی است، و پافشاری بر دیدگاه «تفصیل و تفکیک»، روز به روز بر انفعال و خودباختگی در برابر غرب می افزاید و آخرین مقاومت های سیاسی و فرهنگی جامعه را در هم می شکند. پذیرش نظریه نفی کلی تجدّد، اگر چه در مقام عمل- با دلیل اضطرارهای ایجاد شده و عدم گریز از اَخذ وجوهی تمدن جدید- دستاورد های نسبی و محدودی خواهد داشت، اما در مقام نظر و اعتقاد، می تواند نجات بخش باشد و افراد را از خطر ارتداد که فتنه و بلیه ای عام در آخرالزمان است، برهاند.»
.
(کپی برداری از «سرباز عقل» فقط با ذکر منبع مجاز است)