در کتاب های معمولی امریکا و در تبلیغات این کشور- چه در خارج و چه در داخل- چنین جلوه داده می شود که ابتکار فردی همراه با آزادی و منابع خدادادی، طبقه ثروتمندان را ایجاد کرده است. ولی در اینکه چنین فرصت هایی در چه شرایط جغرافیایی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، نژادی و نظامی برای این افراد به وجود آمده، کمتر نوشته شده است.
مطالب مرتبط:
غرب شناسی
امریکا شناسی
اقتصاد سرمایه داری امریکا
بی عدالتی و بحران اقتصادی در امریکا
در ده سال بین سال های 1998 تا 2008م. در امریکا، ثروتمندان ثروتمند تر و فقیران فقیرتر شده اند. شکاف طبقاتی در امریکا، برخلاف افزایش کلی درآمد ملی، بیشتر شده و در عین حال شرکت های غول آسای ملی و فراملی، واحدهای کوچک و متوسط را که در گذشته پشتوانه جامعه بودند، در خود ادغام کرده اند.
در سال 1979م. بر اساس آمار مالیاتی، کمی بیش از 13 هزار نفر از امریکایی ها درآمدی حدود یک میلیون دلار داشتند، در حالی که در سال 1992م. این رقم به سه میلیون و دویست هزار نفر رسیده و سال 2000م. از شش میلیون تجاوز کرده است. در مقابل این تعداد، کسانی که درآمد آنها سالیانه از بیست هزار دلار کمتر است، به یکصد میلیون رسیده است که یک سوم جمعیت امریکا را تشکیل می دهند.
حد متوسط درآمد یک خانواده در سال 2000م. در امریکا 32 هزار دلار تخمین زده شده است، ولی کمی بیش از 5 درصد شهروندان امریکا 80 درصد ثروت کل این کشور را در دست دارند. 45 درصد از امریکایی ها پس انداز و درآمد اضافی خود را در معرض بورس های داخلی و بین المللی گذاشته اند و نوسان ها و نبود ثبات اقتصادی و مالی جهانی بیش از پیش به اضطراب و نگرانی افراد و خانواده ها شدت داده است.
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)
غرب شناسی
امریکا شناسی: استقلال فردی در امریکا (قسمت چهاردهم)
یکی از ویژگی هایی که امریکایی ها درباره خود اظهار کرده و بدان افتخار می کنند استقلال فردی و خودکفایی است. در جامعه امریکا رقابت و فردگرایی یک خصلت نیک و یک صفت مطلوب و حتی با فضیلت محسوب می شود. امریکایی ها کارهای دشوار را تحسین می کنند و برای آنان یک بازی جدی است که پیرزومندان همیشه قهرمان هستند. افراد ضعیف چه از نظر جسمی و چه از نظر فکری و کار، جایگاه مناسبی در میان امریکایی ها ندارند.
معنای وجدانی و اخلاقی فردگرایی از دیدگاه امریکایی ها فلسفه و جهان بینی سودگرایی و استفاده از اشیاء، زمان و مکان است. از این جهت امریکایی ها ارزش های مسیحی و پروتستانی، به ویژه گروه کلونیست ها را به میراث برده اند؛ ارزش هایی که در آن ثروتمندان بزرگ بوده و فقرا، کودکان وابسته به دیگران محسوب می شوند. تاریخ مهاجرت و استفاده اروپایی های آنگلوساکسون از قاره وسیع امریکا، این فردگرایی و ارزش اجتماعی را بسیار تقویت کرد. مفهوم جامعه در محیط امریکا همیشه به مصداق اجتماع، محله و همسایه بوده است و نه الزاما تشکل بزرگ و جامعه ملی.
فرهنگ و روان شناسی فردگرایی همراه با شیوه های ترویج شده بازاریابی و آگهی، یک محیط ولخرجی فراسوی توانایی مالی و فکری برای شهروندان امریکا ایجاد کرده است. ورشکستگی مالی، فکری و روانی فرد، یکی از علل افول جامعه امریکا و در حقیقت قدرت معنوی و مادی ایالات متحده امریکا است. به طور متوسط یک دقیقه از هر سه دقیقه برنامه های تلویزیونی امریکا به آگهی اختصاص داده شده است.
نتیجه اینکه گویا اعتیاد به خرید در میان همه اقشار جامعه امریکا، فردگرایی نیست. دادن اعتبار بیش از حد و توانایی خرید بانک ها به مردم نه تنها مصرف گرایی را آسان و ترویج داده، بلکه باعث بحران مالی و اعتباری موسسه های مالی و بانکی شده است. زیرا مصرف کنندگان توانایی بازپرداخت بدهی های خود را ندارند. هر شهروند امریکایی به طور متوسط 15 کارت اعتبار بانکی و خرید همراه دارد. امریکا این الگوی مصرف گرایی را به خارج از مرزهای خود نیز صادر می کند.
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک مستقیم مجاز است)
غرب شناسی
امریکا شناسی: بارون های دزد و زورگیر
جرج واشنگتن وقتی در سال 1799م. مستغلاتی به ارزش 530 هزار دلار بر جای گذاشت، یکی از ثروتمند ترین مردم امریکا در زمان خودش تلقی می شد. در دهه 1940 بر اساس آماری که سی رایت میلز ارائه می دهد، در شهر نیویورک و در سراسر ایالت ماساچوست تنها 39 نفر میلیونر وجود داشت. در صدر ثروتمندان سال 1900م. جان دی. راکفلر با ثروت میلیاردی خود و در سال 1925م. (یعنی یک ربع قرن بعد) هنری فورد اول با ثروت میلیاردی اش نظام سرمایه داری امریکا را مشخص می کردند. ولی به طور کلی از زمان جنگ های داخلی یعنی از دهه 1860م. تا امروز، نسبت اشخاص بسیار ثروتمندی که از طبقه های: کارگر، مغازه دار، کارمندان اداری یا حقوق بگیر ظهور کرده باشند، پی در پی کاهش یافته و هم اکنون نیز این امکان به کلی از میان رفته است. واقعیتی که بی شک در تاریخ سرمایه داری امریکا مشاهده می کنیم جذب افراد طبقه ثروتمند، از سوی طبقه برتر و ثروتمندتر است.
تاریخچه افراد ثروتمند و پول دار در امریکا تاریخچه مردم سالاری در امریکاست. هیچ فردی هرگز با پس انداز حقوق یا درآمدهای خود نتوانسته در ردیف ثروتمندان و سرمایه داران بزرگ و کلان امریکا قرار گیرد؛ و هیچ کس به قول سی رایت میلز فقط با حرکت لاکپشتی و بوروکراتیک و سلسله مراتبی شرکت ها، وارد طبقه ثروتمندان کلان امریکا نشده است.
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک مستقیم مجاز است)
غرب شناسی
امریکا شناسی
امریکا: صاحبان قدرت
با این همه، قدرتمند ترین مردان و زنان امریکا که به وسیله مال، ثروت، مقام سیاسی و اقتصادی و وسایل ارتباط جمعی، بدان مرتبه رسیده اند و این چنین فریفته و شیفته آنها هستند، بدون پول و مقام، کوچکترین منزلتی در جامعه نخواهند داشت. در امریکا برای مشهور شدن، ثروتمند بودن و قدرت داشتن، دسترسی به بنگاه ها و نهاد های اقتصادی، سیاسی، رسانه ای و اطلاعاتی و تفریحی، لازم است. از نظر مشاغل، پس از مدیریت بازرگانی، مرسوم ترین مشاغل در میان نخبگان، آموزش و تربیت حقوقی و شغل وکالت دادگستری است و دانشکده های بازرگانی و حقوق دو مرکز مهم رشد و تربیت این گروه هاست.
رابرت مرداک: صاحب بزرگترین صنایع فرهنگی و رسانه ای امریکا و جهان
امریکا از کمبود نخبگان حکم رنج می برد. نخبگان حکمت از دیدگاه ما به افراد و انسان های برگزیده و برتری اطلاق می شود که شخصیت و نیروی ویژه ای دارند و می کوشند خود را نه به وسیله پول، ثروت و مقام انتصابی، بلکه از راه خلاقیت های انسانی و فکری به تعالی و کمال برسانند و بر این اساس، نجیب تر، معنوی تر، لایق تر و بانفوذ تر از دیگران هستند. به عبارت ساده، آنها به دلیل نوع شخصیت اکتسابی و ویژگی های علمی و فرهنگی، بالاتر از همه هستند و با داشتن فضیلت و نه فقط داشتن اطلاعات و دانش، به طور ذاتی نخبه و برگزیده به نظر رسیده و عمل می کنند.
تفاوت اصلی بین نخبگان قدرت و نخبگان حکمت، جهان بینی خداوندگان قدرت در مقابله با بندگان فکری و فضیلت است. جمهوری ایالات متحده امریکا از آغاز با کمبود نخبگان حکمت مواجه بود که این کمبود در قرن های بعدی با تسلط قدرت اقتصادی، سیاسی و نظامی، کمتر نیز شده است. امریکایی ها به سختی می توانند نام فیلسوفان، شعرا، هنرمندان، استادان و متفکران غیر اقتصادی، سیاسی و نظامی خود را به یاد آورند.
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)
