غرب شناسی: تربیت رسانه ای: فرهنگ، جامعه و آموزش در خدمت حکومت جهانی

غرب شناسی

تربیت رسانه ای: فرهنگ، جامعه و آموزش در خدمت حکومت جهانی

 

یکی دیگر از نتایج تزلزل خانواده، استقلال جوانان است. جوانان 14 تا 25 ساله تبدیل به یک مخاطب مستقل محصولات فرهنگی- سیاسی شده اند. به همین دلیل سن قانونی رای دادن، کم شد و در بیشتر کشورها به 18 سالگی رسید. در زمینه ورزش، علم، هنر و فن آوری هم سن افراد موثر کم شده بود. در بیشتر این زمینه ها جوانان به شهرت می رسیدند و خود این افراد الگویی می شدند تا جوان های دیگر هم به دنبال این زمینه ها باشند یا به نحوی شهرت اجتماعی را دنبال کنند.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک مستقیم مجاز است)

غرب شناسی: امریکا شناسی: بارون های دزد و زورگیر

غرب شناسی

امریکا شناسی: بارون های دزد و زورگیر

 

جرج واشنگتن وقتی در سال 1799م. مستغلاتی به ارزش 530 هزار دلار بر جای گذاشت، یکی از ثروتمند ترین مردم امریکا در زمان خودش تلقی می شد. در دهه 1940 بر اساس آماری که سی رایت میلز ارائه می دهد، در شهر نیویورک و در سراسر ایالت ماساچوست تنها 39 نفر میلیونر وجود داشت. در صدر ثروتمندان سال 1900م. جان دی. راکفلر با ثروت میلیاردی خود و در سال 1925م. (یعنی یک ربع قرن بعد) هنری فورد اول با ثروت میلیاردی اش نظام سرمایه داری امریکا را مشخص می کردند. ولی به طور کلی از زمان جنگ های داخلی یعنی از دهه 1860م. تا امروز، نسبت اشخاص بسیار ثروتمندی که از طبقه های: کارگر، مغازه دار، کارمندان اداری یا حقوق بگیر ظهور کرده باشند، پی در پی کاهش یافته و هم اکنون نیز این امکان به کلی از میان رفته است. واقعیتی که بی شک در تاریخ سرمایه داری امریکا مشاهده می کنیم جذب افراد طبقه ثروتمند، از سوی طبقه برتر و ثروتمندتر است.

 

تاریخچه افراد ثروتمند و پول دار در امریکا تاریخچه مردم سالاری در امریکاست. هیچ فردی هرگز با پس انداز حقوق یا درآمدهای خود نتوانسته در ردیف ثروتمندان و سرمایه داران بزرگ و کلان امریکا قرار گیرد؛ و هیچ کس به قول سی رایت میلز فقط با حرکت لاکپشتی و بوروکراتیک و سلسله مراتبی شرکت ها، وارد طبقه ثروتمندان کلان امریکا نشده است.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک مستقیم مجاز است)

غرب شناسی: امریکا شناسی: کالیفرنیا: تابلویی از تناقض ها

غرب شناسی

امریکا شناسی: کالیفرنیا: تابلویی از تناقض ها

 

امروزه ایالت کالیفرنیا با آب و هوای مطبوع، معتدل و آفتابی، یکی از برجسته ترین مراکز پرتناقض جامعه بشری در عصر به اصطلاح مدرنیته و تجدد گرایی و بدون شک پرتناقض ترین مرکز تمدن و سرمایه داری امریکاست. کالیفرنیا مرکز تولید فیلم و سینمای امریکا (هالیوود) و مرکز تولید و توزیع محصولات صنعت پورنوگرافی و فرهنگ مبتذل امریکاست.

 

این ایالت همچنین حاصلخیزی مزارع کشاورزی، میوه و سبزی امریکا را داراست. بیشتر صنایع فرهنگی و تفریحی امریکا از پارک دیزنی گرفته تا نرم افزارهای رایانه ای در این ایالت متمرکز است. بیشتر جمعیت کالیفرنیا را اقلیت های ثروتمند و فقیر امریکا و مهاجران (از جمله ارمنی ها، ایرانی ها، یهودی ها، مکزیکی ها، چینی ها و ژاپنی ها) تشکیل می دهند و در طول تاریخ، برخی از فرمانداران و شهرداران این ایالت از هنرپیشه های هالیوود بوده اند. در عین حال کالیفرنیا جایگاه برخی از بهترین دانشگاه ها و موسسه های علمی و صنعتی امریکا بوده است.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک مستقیم مجاز است)

غرب شناسی: امریکا شناسی: دموکراسی یا دموکراسی ها؟

غرب شناسی

امریکا شناسی: دموکراسی یا دموکراسی ها؟

 

مردم سالاری و دموکراسی انواع و اقسام مختلف دارد و روش مردم سالاری و دموکراسی در کشورهایی که مدعی داشتن آن هستند، متفاوت است. در دنیای غرب، نوع مردم سالاری با نظام حکومتی، دولتی و قانونی هر کشور مرتبط است. بریتانیا یک نظام سلطنتی است که در آن رئیس جمهور وجود ندارد، ولی نخست وزیر به عنوان بالاترین مقام اجرایی نظام از سوی مجلس و احزاب انتخاب می شود و نه مستقیم با رای عمومی مردم؛ مردم بریتانیا نمایندگان مجلس را انتخاب می کنند. بزرگترین مقام اجرایی در آلمان صدراعظم آن کشور است و اختیارهای صدراعظم نه مانند اختیارهای رئیس جمهور در امریکاست و نه مشابه نخست وزیر بریتانیا. احزاب سیاسی و نمایندگان آلمان در انتخاب صدراعظم تاثیر گذارند. در امریکا که یک نظام جمهوری است، نخست وزیر و صدراعظمی وجود ندارد، بلکه رئیس جمهور بالاترین و مهمترین مقام بوده، رهبری سیاسی را بر عهده دارد و فرماندهی کل قوای نظامی کشور نیز با اوست. مردم، دو مجلس نمایندگان و سنا را انتخاب می کنند، ولی انتخاب رئیس جمهور به طور مستقیم در دست مردم و رای دهندگان نیست؛ زیرا نامزدها از دو حزب مسلط انتخاب شده و رئیس جمهور، با اکثریت رای سهمیه اختصاص داده شده به 50 ایالت می شود.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک مستقیم مجاز است)

تروریسم: حکومت ترس و مرگ (قسمت دوم)

تروریسم: حکومت ترس و مرگ (قسمت دوم)

 

با تمام شدن جنگ جهانی دوم و ادامه حضور اشغالگرانه و استعماری قدرت های غربی در بسیاری از مناطق جهان حرکت های آزادی خواهانه ای برای مقابله نظامی با اشغالگران صورت گرفت که این حرکت ها و حرکت هایی از این دسته به دلیل مغایرت با منافع استعماری قدرت های غربی به تروریسم متهم شده و در نتیجه سرکوب این حرکت ها از طرف اشغالگران غربی، مقابله با تروریسم نامیده شد. قیام آزادی بخش مردم الجزایر علیه استعمارگران فرانسوی، نهضت مردم ویتنام بر ضد اشغالگران امریکایی، حرکت استقلال طلبانه مبارزان ایرلند شمالی بر ضد اشغالگران انگلیسی، حرکت چریک های فاراباندومارتی در ال سالوادور، قیام ساندیست ها علیه حاکم امریکایی نیکاراگوئه از این جمله به شمار می آیند.

 

تروریسم مورد حمایت غرب که با هدف تخریب چهره اسلام انقلابی و ایجاد بهانه به منظور شروع دوره جدید جنگ های صلیبی (بنا به سخنان بوش پسر در فردای 11 سپتامبر) شکل گرفته بود، علی رغم خشونت ها و جنایات بسیار اهداف مورد نظر قدرت های استکباری را فراهم نکرد و گرفتاری جدی ارتش و حکومت امریکا در باتلاق عراق و افغانستان، نتیجه مبارزه با تروریسم برای بانیان غربی آن بوده است!

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک مستقیم مجاز است)

غرب شناسی: تروریسم: حکومت ترس و مرگ (قسمت اول)

غرب شناسی

تروریسم: حکومت ترس و مرگ (قسمت اول)

 

ترور به معنای آسیب رساندن به شهروندان بی دفاع برای اهداف سیاسی، اعتقادی و حتی اقتصادی، از گذشته در تاریخ بشر وجود داشته و با مفهوم جنگ که طی آن نیروهای مسلح با اهداف گوناگون به یکدیگر صدمه و آسیب می رساندند، متفاوت است. اما تروریسم به مفهوم امروزین آن پدیده ای است که عمدتا از ابتدای قرن حاضر و به ویژه بعد از تمام شدن جنگ جهانی دوم شکل گرفته و رونق پیدا کرده است. معمولا پی آمد تروریسم در مقایسه با عواقب جنگ ها بسیار محدودتر و خسارات آن هم کمتر است اما وجود عنصر شهروندان بی دفاع در مقوله تروریسم و انجام تبلیغات رسانه ای خاص بر روی آن باعث شده تا این پدیده مثل جنگ و در بعضی مواقع زشت تر و نفرت بارتر از جنگ به نظر برسد. در یک تقسیم بندی، تروریسم را می توان به چهار دسته تقسیم کرد:

 

1. تروریسم دولتی
2. تروریسم کور و سیاسی
3. حرکت های آزادی خواه و استقلال طلبانه متهم به تروریسم
4. تروریسم هدایت شده

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک مستقیم مجاز است)

غرب شناسی: صهیونیسم شناسی: هولوکاست: بهانه یک امتداد

غرب شناسی

صهیونیسم شناسی: هولوکاست: بهانه یک امتداد

 

صهیونیست ها از اول می دانستند که علی رغم اخراج اجباری صدها هزار فلسطینی از سرزمین هایشان، هنوز ترکیب جمعیتی یهودی های مهاجر قابلیت تثبیت کامل این رژیم را ندارد.

 

به این دلیل سعی کردند با ایجاد جو روانی به کمک رسانه های جهانی، درباره یهودستیزی در جهان به ویژه در زمان هیتلر (هولوکاست)، یهودی های جهان به ویژه اروپای شرقی را وادار به مهاجرت به اسرائیل کنند. به این منظور از زمان اتمام جنگ جهانی دوم ساختن اسطوره ای به نام هولوکاست را شروع کردند.

 

ماجرای هولوکاست به کمک فیلم سازان و هنرمندان سینمای غرب و به ویژه هالیوود در فیلم های متعدد مطرح و کم کم به یک اسطوره تردید ناپذیر تبدیل شد و در سایه آن صهیونیست ها به عنوان بقایای قربانیان هولوکاست به مظلوم نمایی پرداختند و از یک سو مهاجرت یهودی ها به فلسطین اشغالی را تسهیل کرده و از طرف دیگر سرکوب شدید و قتل عام مردم فلسطین را مخفی کردند.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک مستقیم مجاز است)

غرب شناسی: چرا سرمایه‌داران ممکن است دیگر پاداش سرمایه‌داری را نیابند ؟

غرب شناسی

چرا سرمایه‌داران ممکن است دیگر پاداش سرمایه‌داری را نیابند ؟

 

جامعه‌شناس برجسته آمریکایی و منتقد نظام سرمایه‌داری، در آخرین پژوهش خود که حاصل عمر او به شمار می‌رود و برای نخستین بار توسط «عصر اندیشه» به فارسی ترجمه شده است. فروپاشی نظام سرمایه‌داری را تئوریزه و بدیل‌های آتی آن را معرفی می‌کند. به باور والرشتاین، نظام سرمایه‌داری طی 500 سال حضورش، برای تحقق بخشیدن به ویژگی ذاتی‌اش یعنی انباشت مداوم و بی‌پایان سرمایه، ناگزیر از دست زدن به اعمالی بوده که بحران ساختاری آن را رقم زده است، بحرانی که عاقبت‌الامر به سقوط این نظام حداکثر تا سال 2050 می‌انجامد و لاجرم پایان هژمونی آمریکا را سبب خواهد شد. با استدلال‌های والرشتاین چنین می‌نماید که مرگ سرمایه‌داری حتمی است و برای حفظ این نظام دیگر کار از کار گذشته است. با این وصف، آینده‌ای با نظامی جدید در راه است و بی‌شک از آن کسانی خواهد بود که از هم اکنون در تدارک آنند.

 

به طور خلاصه، نظام نوین جهانی که در آن زندگی می‌کنیم قابل تداوم نیست، زیرا از تعادل بسیار دور شده است و دیگر به سرمایه‌داران اجازه نمی‌دهد به انباشت بی‌پایان سرمایه بپردازند. طبقات محروم، دیگر اعتقاد ندارند که تاریخ با آنهاست یا نوادگان‌شان لزوماً جهان را به میراث خواهند برد. در نتیجه، ما در حال زندگی در بحرانی ساختاری هستیم که در آن مبارزه‌ای بر سر نظام بعدی در میان است. اگر چه پیامد، غیرقابل پیش‌بینی است، اما می‌توانیم مطمئن باشیم که یکی از طرف‌‌ها در دهه‌های آتی پیروز خواهد شد و نظام جهانیِ (یا مجموعه نظام‌های جهانیِ) نسبتاً با ثبات جدیدی، استقرار می‌یابد. تمام کاری که از ما ساخته است تلاش برای تجزیه و تحلیلِ انتخاب‌های تاریخی، دست زدن به انتخاب اخلاقی درباره پیامد مرجح و ارزیابی تاکتیک‌های سیاسی بهینه برای رسیدن به هدف است. تاریخ، بی‌طرف است. همه ممکن است در باره اینکه چگونه باید عمل کنیم به اشتباه داوری کنیم. از آنجا که پیامد، ذاتاً و نه به طور عارضی، غیرقابل پیش‌بینی است، در بهترین حالت شانس 50-50 برای رسیدن به آن نوع از نظام جهانی که ترجیح می‌دهیم داریم، اما همین 50-50 هم شانس زیادی است.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک مستقیم مجاز است)

غرب شناسی: مسیحیت در خدمت سیاست غرب

غرب شناسی

مسیحیت در خدمت سیاست غرب

 

به نظر می‌رسد که در عالم اسلام و خاصّه در نزد ایرانیان تا دوره‌ی معاصر و حتی صرفاً تا سده‌ی اخیر، هیچگاه تفکر غربیان مستقل و جدا از اعتقاد دینی آنها، یعنی مسیحیّت مطرح نشده باشد. از لحاظ تاریخی چنین می‎نماید که فرد غربی از نظرگاه مسلمانان ایرانی الزاماً مسیحی است و فرقی نمی‌کند که او کاتولیک یا اورتدکس و یا پروتستان باشد، یا از کشوری معین و با قصد و غرض خاصّی به ایران آمده باشد. به هر صورت مشخصه‌ی غربیان، در درجه‌ی اول، مسیحی بودن آنها دانسته شده است و به نحو عام «خاج‌پرست»، «چلیپاپرست»، نصارا و ترسا نامیده شده‌اند، بدون اینکه الزاماً فِرَق و مذاهبِ مختلف آنها در نظر گرفته شوند، البته بجز ارامنه و نسطوری‌ها که به سبب شناخت درون‌مرزی و بومی، بی‌آنکه از لحاظ اعتقادی متفاوت از آنها دانسته شوند، آشناتر و شناخته‌تر تلقی شده‌اند و به مانند کلیمیان در اذهان ایرانیان سابقه‌ی تاریخی طولانی‌تری را تداعی می‌کنند تا گروهی از عصر مغول به بعد گاهی «فرنگان» و بعد فرنگیان نامیده شده‌اند.

 

ایرانیان مثل تمام مسلمانان دیگر، اطلاعات بنیادی خود را در مورد این امم، از کتاب آسمانی خود می‌گیرند و در قرآن مجید، اشاره‌های زیادی در مورد انبیا می‌یابند و افزون بر سوره‌ی مریم، در جای جایِ کتاب مقدس خود، نام مسیح و شمه‌ای از سیره او را می‌خوانند. از بدو پیدایی ادبیات فارسی، اعم از منثور یا منظوم، به صور مختلف نیز اشارات فراوانی به عیسی و مریم شده است و خاصّه در اشعار، کنایات و ترکیبات زیادی، همچون «عیسی دم» «روان‌بخش عیسی»، «مسیح نفس»، «مسیحای مجرد»، «روی پاک و مجرد چو مسیحا» و غیره ... دیده می‌شود. حتی گاهی بدون اینکه بخواهیم از مسیحی‌زاده‌هایی همچون خاقانی صحبت کنیم، از لحاظ عرفانی در این زمینه- چه در ایران و چه خارج از ایران- گاهی کار به افراط‌گویی کشیده و فی‌المثل حلاج نسخه‌ی اسلامی و عرفانی مصیبت مسیح قلمداد گردیده است.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک مستقیم مجاز است)

آتش به اختیار: جنگ نرم و نفوذ فرهنگی

آتش به اختیار: جنگ نرم و نفوذ فرهنگی

 

 

در «جنگ نرم» تلاش بر این است که بدون استفاده از توان نظامی و دخالت مستقیم در خاک یک کشور و صرفا با استفاده از ابزارهایی همچون رسانه های مختلف مثل اینترنت و فضای مجازی، ماهواره و سینما و محتواهای گوناگون آنها همچون فیلم ها و سریال ها، موسیقی و بازی های به ظاهر سرگرم کننده، اخبار و اطلاعات کذب و گمراه کننده و ... جامعه مورد نظر را از راه های زیر وادار به شکست کرد:

 

تهاجم فرهنگی، تغییر افکار عمومی بر ضد حاکمیت، بی کفایت نشان دادن حکومت، برجسته کردن موضوعاتی همچون فقر، بیکاری و ... برای بی اعتماد کردن مردم به دولت و نظام حاکم، تفرقه، تنفر، نزاع و شکاف بین قومیت های مختلف برای بی ثبات کردن و برهم زدن امنیت و مخدوش کردن همزیستی بین فرهنگ ها و قومیت های مختلف در درون کشور، ناکارامد و منفی نشان دادن دین و مذهب و تلاش برای کم رنگ کردن آن در جامعه به خصوص در میان جوانان، ایجاد روحیه نا امیدی، سرخوردگی و «ما نمی توانیم» در میان جوانان و ترویج روحیه «وابستگی» در میان آنها، بی تفاوت کردن مردم نسبت به مسائل مهم و حساس جامعه و مشغول کردن آنان با موضوعات فرعی و بی اهمیت و ... .

 

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک آن مجاز است)