غرب شناسی: امریکا شناسی: بی اطلاعی عمومی در امریکا

غرب شناسی

امریکا شناسی

بی اطلاعی عمومی در امریکا

 

گستردگی رسانه های ارتباطی همچون تلویزیون، ماهواره، اینترنت، رادیو، مطبوعات و همچنین ازدیاد مراکز علمی، آموزشی و فرهنگی در امریکا سبب شده است تا عده ی زیادی از مردم سراسر دنیا فکر کنند که مردم امریکا از اطلاعات، سواد و دانش ویژه ای در شناخت دنیا نسبت به دیگر ملت های جهان برخوردارند.

 

اما بسیاری از اندیشمندان و جامعه شناسان جهان این گمان را زیر سوال برده اند و با انجام تحقیقاتی نشان داده اند که امریکایی ها آنگونه که تصور می شود نه تنها در مورد کشورهای آسیایی، افریقایی و حتی بسیاری از کشورهای اروپایی اطلاعات کافی و صحیحی ندارند بلکه حتی در مورد خود امریکا نیز اطلاعات چندانی ندارند. چنانکه یکی از تحقیقاتی که توسط «انجمن ملی جغرافیای امریکا» که در واشنگتن قرار دارد، نشان داد بیشتر مردم امریکا وقتی به نقشه خالی و فاقد نام کشور خود نگاه می کنند، استان و ایالتی که سال هاست در آن زندگی می کنند، را نمی توانند پیدا کنند.

 

این بی اطلاعی عمومی امریکایی ها ریشه های بسیاری دارد. اما مهمترین آن استفاده بسیار زیاد امریکایی ها از رسانه های داخلی به ویژه تلویزیون است. چنانکه اصلی ترین منبع اطلاعاتی مردم امریکا هم برای شناخت کشور خود و هم برای درک و آگاهی از سایر کشورهای جهان تلویزیون می باشد. رسانه ای که حتی از قول اندیشمندان و جامعه شناسان امریکایی، به میزان بسیار زیادی تحت کنترل سیاست های دولت امریکا قرار دارد و روح ایدئولوژی و جهان بینی سیاست های امریکایی به شدت بر آن حاکم است. که این امر موجب شده است کیفیت و کمیت اطلاعاتی که از این رسانه در مورد جهان، در امریکا، منتشر می شود، به شدت پایین و مورد مناقشه باشد.

 

از این نظر رسانه های امریکا همچون تلویزیون، کارکرد آگاهی بخشی و اطلاع رسانی بسیار ضعیف و جهت داری دارند. چنانکه «نیل پستمن» از اساتید قدیمی و مطرح دانشگاه نیویورک و از جامعه شناسان معروف مسائل ارتباط جمعی در سطح جهان می نویسد:

«امریکاییان که سرگرم ترین ملت جهان غرب (به تلویزیون) هستند، کم اطلاع ترین و بی خبرترین مردمی نیز هستند که از حداقل اطلاعات عمومی بهره مندند»

 

البته ساده لوحی و سطحی نگری است که پایین بودن کیفیت و کمیت اطلاعات منتشر شده در تلویزیون امریکا در مورد جهان را غیرعمدی و از روی ناآگاهی بدانیم، چرا که از کشوری که بزرگترین رسانه های جهان و بزرگترین مراکز علمی جهان را در اختیار دارد و حضور گسترده ای در بسیاری از کشورهای جهان دارد، انتظار می رود که مردمانش شناخت کافی و معقولی از دیگر جوامع و فرهنگ (به ویژه کشورهایی که تقابل و مناسبات زیادی با امریکا دارند) داشته باشند. اما در عمل می بینیم که در مورد مردم امریکا برعکس این قضیه صحت دارد به طوری که در مطالعه دیگری از سوی «انجمن ملی جغرافیای امریکا» نشان داده شد که از هر هفت جوان امریکایی فقط یک نفر توانست نام کشور عراق را در نقشه ای که از خاورمیانه به آنها داده شده بود پیدا کند و از جوانان و تحصیل کردگان 18 تا 24 ساله، تنها 17 درصد موفق شدند نام افغانستان را در نقشه پیدا کنند.

 

در نهایت باید گفت که رسانه های عریض و طویلی که قرار است وسیله آگاه شدن و مطلع شدن مردم امریکا از جهان باشند، خود به عاملی برای تحمیق  و بی اطلاعی عمومی مردم امریکا تبدیل شده اند. چنانکه جامعه شناس معروف امریکایی «نیل پستمن» نیز با صراحت کامل به آن اعتراف کرده است:

«جامعه امریکا تحت تاثیر برنامه های تلویزیونی از دقیقه ای به دقیقه دیگر احمق تر می شود»

 

نویسنده: حجت مهدوی

 

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)