نقد فیلم: نقد فیلم سینمایی طبیب (پزشک) (به آلمانی Der Medicus - به انگلیسی The Physician)

نقد فیلم

نقد فیلم سینمایی طبیب (پزشک)

(به آلمانی  Der Medicus - به انگلیسی  The Physician)

 

شیعیان در فیلم طبیب (پزشک) افرادی متحجر، افراطی و مخالف با علم و تمدن بشر نمایش داده می شوند که بیشتر عمامه های سیاه به سر دارند؛ اما علمای شیعه در پوششی کاملا سیاه شبیه راهبان کلیسا نشان داده شده اند. روحانیانی که مانند راهبان کلیسا علم و تمدن و پیشرفت بشری را مخالف رسیدن به خدا و سعادت بشر می دانند و با ابن سینا و آموزشگاه وی مخالفند و طبق ادعای فیلمساز آرزو دارند دانشگاه ابن سینا را به یک کلاس قرآن تبدیل کنند و در پایان فیلم نیز دانشگاه ابن سینا را به آتش می کشند و یهودیان و مسیحیان را می کشند و به مردم شهر خیانت می کنند و شهر را تحویل خونخواران سلجوقی می دهند و همه این فجایع را با نوای «تکبیر» انجام می دهند.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)

غرب شناسی: اسرائیل شناسی: یهودیت و استقرار بیت المقدس در خاورمیانه (قسمت سوم)

غرب شناسی

اسرائیل شناسی

یهودیت و استقرار بیت المقدس در خاورمیانه

(قسمت سوم)

 

مستر همفر جاسوس انگلیسی می نویسد که :

 

«ذهن ما از ناحیه کشورهای اسلامی پیوسته نگران بود. اگرچه با امضاء معاهداتی با پادشاه ایران و امپراتوری عثمانی قید و بندهای زیادی را به پای آنها بسته بودیم اما؛ بزرگترین نگرانی ما به چند موضوع بر می گشت:

 

1. قدرت اسلام در نفوس پیروانش (جالب است که در همین بخش می نویسد: مسمانان ایرانی «شیعیان» خطرناک ترند)
2. اسلام روزگاری دین زندگی و سیطره و سروری بوده و بسیار مشکل به نظر می رسد که بتوان کسانی را که روزگاری آقا بودند به بردگی کشید.
3. از ناحیه علمای اسلامی نیز بسیار احساس نگرانی داشتیم. علمای الازهر و علمای عراق و علمای ایران محکمترین سد در برابر اهداف و آمال ما بودند. آنها به اندازه یک سر مو از اصول خود پایین نمی آمدند و مردم هم تابع آنها بودند و شاه هم مثل موش که از گربه می ترسد از آنها می ترسید.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)

غرب شناسی: اسرائیل شناسی: یهودیت و استقرار بیت المقدس در خاورمیانه (قسمت دوم)

غرب شناسی

اسرائیل شناسی

یهودیت و استقرار بیت المقدس در خاورمیانه

(قسمت دوم)

 

 

در حال حاضر حیات مدنی جهان غرب به بازرگانی متصل است. بازرگانی جهان امروز در غرب تعیین تکلیف می شود و بازرگانی غرب امروز در دست بنی اسرائیل است و بنی اسرائیل سعی در سلطه بر بیت المقدس دارد.

 

در این منطقه مسلمانان نیز به عنوان ساکنان اصلی زندگی می کنند که می خواهند جلوی این سلطه جویی یهود را بگیرند. این نکته کافی است که ما در یابیم هر چه به غرب امتیاز بدهیم  حاظر نیست با مسلمانان کنار بیاید.

 

پس منطقه خاورمیانه و وجود بیت المقدس- که در کانون توجه بیت المقدس قرار گرفته است- عامل بسیار مهمی است برای این که این جدال و رویارویی ادامه پیدا کند.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)

غرب شناسی: اسرائیل شناسی: یهودیت و استقرار بیت المقدس در خاورمیانه (قسمت اول)

غرب شناسی

اسرائیل شناسی

یهودیت و استقرار بیت المقدس در خاورمیانه (قسمت اول)

 

 

همواره در نظر داشته باشید که از نظر یهودی ها، برای جهان قطبی است و آن قطب اورشلیم است و در اورشلیم، منطقه مرکزی بیت المقدس و در بیت المقدس مسجد الاقصی قطب است.

 

در چنین شرایطی که قطب زمین و مرکز اصلی ادیان بزرگ الهی، در خاورمیانه قرار گرفته است امکان ندارد که بشود از آن چشم پوشی کرد. هر موردی از موارد دیگر هم که بخواهیم نادیده بگیریم، این نکته را نمی توانیم فراموش کنیم که بیت المقدس مرکز جریان سازی ادیان مختلف بوده است.

 

 

اگر در جهان، ده‌ها جریان فرهنگی خرد و کلان داشته باشیم، باز هم ناچاریم از سه جریان اصلی نام ببریم: اسلام، مسیحیت و یهودیت. اگر همه جریان های دیگر را حذف کنیم، این سه جریان فرهنگی را که گرایش بیش از دو سوم مردم جهان را در بر می گیرد، نمی توانیم حذف کنیم.

 

در صورت وجود این سه جریان بشر از داشتن سایر جریان های فرهنگی بی نیاز و مستغنی است و دقیقا این سه جریان در خاورمیانه ظهور پیدا کرده اند و مرتبط با منطقه بیت المقدس و مسجد الاقصی هستند. پس، غرب نمی تواند نسبت به خاورمیانه بی توجه باشد.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)

غرب شناسی: امریکا شناسی: جامعه مسلمانان امریکا: جمعیت مسلمانان امریکا

غرب شناسی

امریکا شناسی

جامعه مسلمانان امریکا: جمعیت مسلمانان امریکا

 

 

بر اساس آمار دولت امریکا بین سال های 1820 تا 1997م. حدود 3 میلیون و 300 هزار نفر از  کشورهای مسلمان به امریکا مهاجرت کردند و این فقط 5 درصد از سهم کل مهاجران 64 میلیونی در این سال ها به امریکا بوده است.

 

بزرگترین رقم مهاجران از کشورهای اسلامی به امریکا را به ترتیب کشورهای: عربی، ایران، پاکستان، هند، بنگلادش، تونس، افریقای شمالی، اروپا به ویژه منطقه بالکان (کشورهای آلبانی، بوسنی و هرزگوین و جمهوری سابق یوگسلاوی) تشکیل می دهد. سایر مناطق قاره افریقا و آسیا مانند: جمهوری های آسیای مرکزی، اندونزی، مالزی، افریقای جنوبی و ... در درجه بعد قرار دارند.

 

تعداد مهاجران از افغانستان بین سال های 1980 تا 1990م. حدود 30 هزار نفر و در هفت سال اول دهه 1990م. بیش از 13600 نفر بوده است.

 

امروزه جمعیت مسلمانان در امریکا حداقل 6 میلیون نفر و حداکثر تا 9 میلیون نفر تخمین زده می شود.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)

غرب شناسی: مسیحیت در خدمت سیاست غرب

غرب شناسی

مسیحیت در خدمت سیاست غرب

 

به نظر می‌رسد که در عالم اسلام و خاصّه در نزد ایرانیان تا دوره‌ی معاصر و حتی صرفاً تا سده‌ی اخیر، هیچگاه تفکر غربیان مستقل و جدا از اعتقاد دینی آنها، یعنی مسیحیّت مطرح نشده باشد. از لحاظ تاریخی چنین می‎نماید که فرد غربی از نظرگاه مسلمانان ایرانی الزاماً مسیحی است و فرقی نمی‌کند که او کاتولیک یا اورتدکس و یا پروتستان باشد، یا از کشوری معین و با قصد و غرض خاصّی به ایران آمده باشد. به هر صورت مشخصه‌ی غربیان، در درجه‌ی اول، مسیحی بودن آنها دانسته شده است و به نحو عام «خاج‌پرست»، «چلیپاپرست»، نصارا و ترسا نامیده شده‌اند، بدون اینکه الزاماً فِرَق و مذاهبِ مختلف آنها در نظر گرفته شوند، البته بجز ارامنه و نسطوری‌ها که به سبب شناخت درون‌مرزی و بومی، بی‌آنکه از لحاظ اعتقادی متفاوت از آنها دانسته شوند، آشناتر و شناخته‌تر تلقی شده‌اند و به مانند کلیمیان در اذهان ایرانیان سابقه‌ی تاریخی طولانی‌تری را تداعی می‌کنند تا گروهی از عصر مغول به بعد گاهی «فرنگان» و بعد فرنگیان نامیده شده‌اند.

 

ایرانیان مثل تمام مسلمانان دیگر، اطلاعات بنیادی خود را در مورد این امم، از کتاب آسمانی خود می‌گیرند و در قرآن مجید، اشاره‌های زیادی در مورد انبیا می‌یابند و افزون بر سوره‌ی مریم، در جای جایِ کتاب مقدس خود، نام مسیح و شمه‌ای از سیره او را می‌خوانند. از بدو پیدایی ادبیات فارسی، اعم از منثور یا منظوم، به صور مختلف نیز اشارات فراوانی به عیسی و مریم شده است و خاصّه در اشعار، کنایات و ترکیبات زیادی، همچون «عیسی دم» «روان‌بخش عیسی»، «مسیح نفس»، «مسیحای مجرد»، «روی پاک و مجرد چو مسیحا» و غیره ... دیده می‌شود. حتی گاهی بدون اینکه بخواهیم از مسیحی‌زاده‌هایی همچون خاقانی صحبت کنیم، از لحاظ عرفانی در این زمینه- چه در ایران و چه خارج از ایران- گاهی کار به افراط‌گویی کشیده و فی‌المثل حلاج نسخه‌ی اسلامی و عرفانی مصیبت مسیح قلمداد گردیده است.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک مستقیم مجاز است)

موسی به دین خود، عیسی به دین خود

موسی به دین خود، عیسی به دین خود

 

جمله «موسی به دین خود، عیسی به دین خود» در واقع ترویج بی تفاوتی در برابر کارهای ناشایست دیگران است از این رو راه را برای اصلاح جامعه توسط اعضای جامعه می بندد. بنابراین این جمله از نظرگاه شرع و دین هیچ جایگاه و اعتباری ندارد چرا که همه افراد یک جامعه نسبت به هم مسئول هستند و هیچ کس نمی تواند شانه از زیر مسئولیتِ راهنمایی و ارشاد دیگران خالی کند. جمله «موسی به دین خود، عیسی به دین خود» بنیاد و اساس یکی از مهمترین مسلمات جامعه اسلامی یعنی «امر به معروف و نهی از منکر» را سست و زایل می کند و در نهایت آن را از درون جامعه می زداید.

 

طرح مباحث و موضوعاتی همچون «موسی به دین خود، عیسی به دین خود»، «هر کس را در قبر خودش می گذارند»، «چه اشکالی دارد من شرابمو بخورم و تو نمازتو بخونی»، «چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است» در سطح جامعه اسلامی در واقع ترویج بی تفاوتی مسلمانان نسبت به یکدیگر است، اینکه دیگران هیچ اهمیتی ندارند و هرکسی باید فقط به فکر خودش و منافع خودش باشد. رواج دادن موضوعاتی از این دست ادامه دهنده همان پروژه «اسلام آمریکایی» است که چندین سال است با قدرت تمام از جانب مخالفان اسلام و جمهوری اسلامی یعنی آمریکا، انگلیس و رژیم منحوس صهیونیستی دنبال می شود.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)

معرفی نویسنده: «سید شهیدان اهل قلم» شهید سید مرتضی آوینی و آثار او

معرفی نویسنده: «سید شهیدان اهل قلم» شهید سید مرتضی آوینی و آثار او

.

.

شهید سید مرتضی آوینی در شهریور سال 1326 در شهر ری متولد شد. در سال 1344 در رشته معماری وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد اما بعد از پیروزی انقلاب در سال 1357 به کار فیلم سازی روی آورد. از اولین کارهای او در گروه فیلم سازی می توان «مجموعه شش روز در ترکمن صحرا»، «سیل خوزستان»، «مجموعه مستند خان گزیده ها»، «شهری در آسمان» (درباره محاصره، سقوط و آزاد شدن خرمشهر) و «مجموعه تلویزیونی روایت فتح» (در مورد جنگ هشت ساله دفاع مقدس به خصوص عملیات کربلای 1 و 5، عملیات والفجر 8 و همچنین اتفاقات فرهنگی و سیاسی سال 1366) را نام برد . وی بعد از جنگ در «مؤسسۀ فرهنگی روایت فتح» به فعالیت های فرهنگی، هنری و مطبوعاتی پرداخت. حاصل تلاش او در آن زمان مجموعه مقالاتی در مورد سینما، هنر، هنر و عرفان، نقاشی، تئاتر، هنر انقلاب و ... بود. او بر این باور بود که با وقوع انقلاب اسلامی و ظهور انسان کاملی چون امام خمینی(ره) بشر وارد عهد تاریخی جدیدی شده است که آن را «عصر توبه‌ی بشریت» می‌نامید. عصری که به انقلاب جهانی امام عصر(عج) و ظهور «دولت پایدار حق» منتهی خواهد شد.

.

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)