«علوم انسانی غرب» و پیش فرض های سکولار و ایدئولوژیک آن
آزادی صوری مردم، آزادی واقعی سرمایه دار
فاشیسم و سوسیالیسم البته از دل لیبرالیسم بیرون آمده و انشعاب هایی اعتراضی علیه نظام «لیبرال سرمایه داری» بوده اند با این دعوی که نظام لیبرال سرمایه داری نمی تواند بنیاد سیاست و روش توزیع قدرت را به درستی طراحی کند. سوسیالیست ها با یک ادبیات و فاشیست ها با ادبیات دیگری مدعی شدند که مشکل نظام سرمایه داری لیبرال را حل می کنند.
علوم اجتماعی و رودربایستی با عقلانیت
سرمایه داری و دولت رفاه: سبک مدیریت، عمل زدگی و ارزش های فروپاشیده
سرمایه داری اگر به بیمه های تامین اجتماعی و بیمه های کارگری تن داد، نه از باب استدلال های فلسفی، اخلاقی و حقوق بشری (هر چند با این پوشش)، بلکه برای تضمین بقای نظام سرمایه داری بود؛ زیرا فهمید که اگر بخواهد به شیوه خالص سرمایه داری لیبرال، پیش رود متلاشی می شود. پس مجبور است مقداری جانبدارانه به مسائل حقوق اجتماعی، تن دهد و به مشکلات دیگران هم کمی فکر کند.
علوم اجتماعی و رودربایستی با عقلانیت
پدران تئوریک «مشروطیت و جمهوریت غربی»؛ خود، «سلطنتی» اند
جشن تاجگذاری نوه ملکه انگلیس با میلیون ها پوند مخارج، برگزار شد. بعضی گمان می کنند که ملکه انگلیس کاملا تشریفاتی است و مشهور شده که شاه و ملکه در انگلیس، بی اختیارند حال آنکه اختیارات ملکه انگلیس، از بسیاری رئیس جمهورهای دنیا بیشتر است. سلطنت طلبان اروپا صدایش را در نمی آورند و کشورهای افریقایی، آسیایی و امریکای جنوبی را باشعارهایی چون مقاومت در برابر موج دموکراسی! نقد و ارزیابی کرده و هدف تبلیغاتی قرار می دهند!!! اما مهمترین کشورهای اروپایی چون انگلیس، سوئد، دانمارک، نروژ، هلند، اسپانیا و ... نیز همگی به روش پادشاهی و سلطنتی اداره می شوند نه جمهوری!
علوم اجتماعی و رودربایستی با عقلانیت
محل نزاع: «تدوین مفهومی و حکمی» حقوق یا «تقسیم موضوعی»؟!
در اینجا یک بحث در دولت و حکومت و بحثی در حقوق و تکالیف شهروندان در برابر دولت، در جریان است و در منبع حقوق اساسی، تقسیم بندی ها ادامه می یابد. بحث دیگر در قلمروی قانون اساسی است که در یکی دو قرن اخیر به شکل کنونی مطرح شده و از آنجا که قانون اساسی هیچ کشوری، برای حل همه مسایل آن جامعه هم کافی نبوده و به کلیات اکتفا می کند و ناظر به مسایل مستحدث نبوده، لازم می شده است که تغییراتی در قانون اساسی ها صورت گیرد به علاوه که عملا قانون اساسی غالب کشورها هم به طور کامل، مورد عمل قرار قرار نگرفته و یا در معرض تزلزل و تجدید نظر دائمی بوده است. خلاء هایی به وجود می آمده که با قانون گذاری عمومی می خواستند آن را جبران کنند. اگر خلائی هم نمی بود ، برای حل مشکلات ریز در همه موارد جزئی نمی توان دائما به قانون اساسی، ارجاع داد. بنابراین باید قوانین و حقوق متقابلی در ذیل قانون های اساسی، قانون گذاری و به اصول کلی، ارجاع داده می شد.
علوم اجتماعی و رودربایستی با عقلانیت
قرارداد انسانی یا پروتکل غریزی؟!
نخست آنکه این دعاوی که بشر از ابتدا، توجهی به مسأله حق و قانون ندشت، و هزاران سال طول کشیده تا به تجربه، ضرورت «قانون» را بفهمد کجا اثبات شده است؟ قانون حیوانات آن است که مدتی به یکدیگر لگد می زنند تا به تدریج هر یک، حریم خود را بشناسند!! یکی می فهمد که آخور آن طرفی، متعلق به آن یکی و آخور دیگر، متعلق به این یکی است و از ترس لگد مقابل، به حریم یکدیگر تجاوز نمی کنند.
اما به نظر می رسد که بشر، کمی پیچیده تر از گورخرها به ضرورتِ «قانون و حقوق» رسیده است و هزاران سال طول نکشیده تا از باب اضطرار، به این ضرورت رسیده باشد. تفاوت پروتکل های ما، با مناسبات غریزی حیوانات، صرفا در این نیست که در این جا، پای «لفظ و کلمه» در میان می آید و در آنجا صرفا با لگد، پروتکل ها امضا می شود! چهار گورخر را در یک قفس بیاندازید، مدتی به یکدیگر لگد می زنند و به تدریج هر یک، حریم خود را می شناسند!!!
علوم اجتماعی و رودربایستی با عقلانیت
«سکولاریسم»؛ جعل اضطراریِ «حدود و حقوق»!
با این حساب، هزاران سال طول کشیده تا بشر این نکته بدیهی را فهمیده و با تجربه های خونین تاریخی، شیرفهم شده است که اگر خود چاچوب هایی تعیین نکند که درون آنها، فاعل مختار و بیرون آنها، محدود باشیم کار پیش نمی رود و باید تصمیم بگیریم که اگر از خط قرمزها گذشتیم، قدرتی که نماینده جامعه است ما را گوشمالی دهد تا به چارچوب لانه خود باز گردیم! و مثلا به این ترتیب بوده است که «حدود و حقوق» جعل شده اند!!!
علوم اجتماعی و رودربایستی با عقلانیت
«حقوق بشر» اختراع بشر نیست
متون کلاسیک غرب در علوم سیاسی، مرزبندی های حقوقی در جامعه را محصول سیاسی شدن انسان به عنوان یک موجود طبیعی می دانند، پس حیوان سیاسی به اقتضای پیچیدگی سازماندهی جامعه، به علت استعداد سازماندهی، همه مرزبندی های حقوقی در جامعه را اختراع کرده است تا به اضطرار زندگی اجتماعی، یکدیگر را تکه پاره نکنند و این یعنی که کل قوانین و حتی حقوق اولیه را خود اختراع کرده ایم! تا جامعه قوام یابد و این محصول هزاران سال تجربه زندگی اجتماعی بشر است بنابراین منشأ «حق و تکلیف» اجتماعی، صرفا جعل بشری ناشی از «اضطرار» مادی در زندگی اجتماعی است.
علوم اجتماعی و رودربایستی با عقلانیت
قسمت هشتم
حقّ «قدرت» یا قدرتِ «حقّ»؟ مسأله اینست
پس نحوه مهندسیِ «حقوق و حدود» با محوریت «قدرت» و چگونگی توزیع آن در جامعه، تنها مبنای تعریف «علم سیاست» محسوب می شود. اما حقیقت این است که بنیان «علم سیاست» از یک سو به تعریف «حق» و از سوی دیگر به تعریف «قدرت» باز می گردد. و پرسش ریشه ای آن است که به لحاظ منطقی، کدام بایسته است؟ آیا «حقّ»، «قدرت» را تنظیم، مدیریت و مهندسی کند و یا «قدرت»، باید تکلیف «حق» را معلوم کند؟
علوم اجتماعی و رودربایستی با عقلانیت
قسمت هفتم
ربط غایی «انسان و خدا»، تنها توجیه «حقوق فطری بشر»
نگاه کلاسیک که معمولا در دانشگاه ها تدریس می شود، بر اساس متون ترجمه ای و بدون نگاه انتقادی، شکل گرفته و «حقّ و حقوق» را به عنوان مبنای تعریف «قدرت مشروع» و بنیاد «علوم سیاسی» به همان سبک سکولار، صورت بندی می کند. از جمله در «علم حقوق»، به گونه ای بحث می شود که گویی بشر، از آنجا که یک حیوان سیاسی و موجودی بالضروره «اجتماعی» است صرفا برای آنکه بتواند به زندگی اجتماعی ادامه دهد مرزبندی های حقوقی را خود، اختراع کرده است. این است آنچه در کتاب های درسی شما تدریس می شود.
علوم اجتماعی و رودربایستی با عقلانیت
قسمت ششم
تعلیق «حکمت نظری»، منشاء تخریب «حکمت عملی»
از سوی مبلغان کم سواد «علوم سیاسی مدرن» در کشورهای آسیایی و شرقی ادعا می شود که بحث های پیچیده ای در حوزه علوم سیاسی در جریان است که از سوی «دین داران» مغفول مانده و یا مثلا با ادله فلسفی، اثبات شده است که «حقوق بشر» و «دموکراسی» و «آزادی» با مبانی لائیک و غیر الهی، آخرین راه حل جهانی است. حال آنکه چنین چیزی، امروز حتی در متروپُل و سرزمین مادری ارباب هم طرفدار جدی ندارد.
