سکس پورنوگرافی فحشا: روسپی گری و گردشگری جنسی در اینترنت (قسمت سوم)

سکس پورنوگرافی فحشا

روسپی گری و گردشگری جنسی در اینترنت

(قسمت سوم)

 

با تبدیل روسپی گری به یکی از انواع گردشگری ویژه مردان، این فعالیت ها به یکی از عوامل توسعه اقتصادی کشورهای فقیر بدل شده است. صنعت گردشگری همواره از سوی سازمان ملل متحد، بانک جهانی و گروه های مشاوره ای ایالات متحده، به عنوان یکی از راه های ایجاد درآمد و بازپرداخت بدهی های خارجی کشورهای فقیر معرفی شده است.

 

کشورها با تعیین سیاست های گردشگری خود، می توانند در صورت تمایل از گسترش روسپی گری به عنوان یک جنبه گردشگری حمایت نموده یا از شکل گیری آن جلوگیری کنند. البته تعدادی از کشورها با اتکا به فروش اندام های زنان، به کسب درآمد روی آورده اند. با رشد صنعت سکس و تجارت پورنوگرافی، زنان و دختران بیشتری در یک شهر و یا کشور به این سو کشید می شوند تا به گردشگران خارجی فروخته شوند.

 

در بارهای بانکوک زنان و دختران اسم ندارند، بلکه شماره هایی بر لباس های تنگ و کوتاه آنان نصب شده است. مردان آنان را با شماره هایشان انتخاب می کنند. آنها کالاهایی سکسی و قابل تعویض به معنای کامل کلمه هستند. در یک تخمین گفته شده است که ده درصد جمعیت مونث تایلند در صنعت سکس فعالند. در مراکز توریسم جنسی، نظیر بانکوک تقاضا برای زنان مورد استفاده در مراکز روسپی گری، از ظرفیت جمعیت بومی آن فراتر رفته و آنان قادر به تامین زنان کافی برای انجام دادن تقاضاهای گردشگری خارجی نیستند، لذا دلالان محبت و پااندازها به سایر کشورها- به ویژه کشورهایی که بحران های سیاسی آنها، زنان را آسیب پذیر و نیازمند نموده- روی آورده اند.

 

مقام های تایلندی تخمین می زنند که هم اکنون بیست هزار زن برمه ای در فاحشه خانه ها فعالند که همه ساله به تعداد آنها افزوده می گردد. هم چنین ده هزار زن از کشورهای مستقل مشترک المنافع و پنج هزار زن چینی نیز همه ساله به تایلند آورده می شوند. مردانی که از این سایت های اینترنتی استفاده می کنند، در یادداشت های خود به یکدیگر، گردشگران را به بازدید از کشورهایی که به سختی از فقر صدمه دیده اند، دعوت می کنند. با کاهش درآمد سالانه، زنان مستاصل تر گردیده و در برابر روسپی گری، مقاومت کمتری نشان می دهند و نیز قیمت ها برای سکس با زنان روسپی هم پایین تر می آیند.

 

مردان در اکثر موارد، درآمد میانگین مناطق را به عنوان بخشی از اطلاعات عمومی در مورد هر کشور یا شهر خاطرنشان می کنند. این اطلاعات برای توضیح و توجیه این که چرا زنان را می توان به بهایی اندک در مقایسه با درآمد مردان کشورهای صنعتی خرید، به کار می آید.

 

نویسنده مقاله: دونا. م. هوگز

منبع: شفیعی سروستانی، ابراهیم. نظام اسلامی و مسئله روسپی گری. دفتر مطالعات و تحقیقات زنان، 1385، ص 331

 

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)