روسپی گری: آثار و پیامدهای روسپی گری: آثار اجتماعی روسپی گری (قسمت اول)

روسپی گری

آثار و پیامدهای روسپی گری

آثار اجتماعی روسپی گری (قسمت اول)

 

پیدایش و به خصوص توسعه روسپی گری- هرچند تحت عنوان سازمان دهی صورت گیرد- علاوه بر آثار فردی، آثار اجتماعی نگران کننده ای نیز دارد. اگر ما به وجود روسپیان در جامعه معترف باشیم و به دنبال توجیه پدیده نبوده و به فکر برطرف کردن این لکه ننگین از چهره جامعه اسلامی خود باشیم، هر یک از پی آمدهای اجتماعی آن به تنهایی کافی است که ما را در این باره متقاعد سازد. بنابراین بجاست که برخی از این آثار را یادآور شویم:

 

1 ::: نهادینه کردن نگاه ابزاری به زن

 

از نگاه یک زن، تجویز روسپی گری یا پذیرفتن آن به هر دلیل، به معنای تداوم و نهادینه کردن نگاه ابزاری به زن آن هم در بدترین شکل ممکن است. دامن زدن به روسپی گری، یعنی تحقیر زنان، که علاوه بر این تحقیر، نسبت به زنان و دختران در معرض آسیب نیز اثری از همین دست دارد.

 

منظور این است که وقتی تن فروشی و جلوه فروشی، به خصوص به قصد کسب درآمد در جامعه رسم می شود، برای تمام دختران و زنانی که هر کدام، به دلیلی (اعم از شخصی، خانوادگی و اجتماعی) در معرض خطر هستند، اهداف زندگی، بسیار کوچک و حقیر می شوند. حضور اجتماعی چنین زنانی در «حضور انوثیت و زنانگی» منحصر می شود. هم و غم چنین زنانی محدود به خودآرایی و جمع و جذب وسایل آرایشی، لباس های جذاب و ... است. وای به زمانی که اباحی گری و آزادی های لیبرالیستی ما را به سمت هنجار نمودن چنین رفتارهای ناهنجاری ببرد.

 

به نظر نگارنده، حتی بر اساس دیدگاه های فمینیستی که بر پایه شخصیت گرایی زنان و خواهری همه زنان جهان استوار است، در نگاه هیچ زنی روسپی گری نمی تواند و نباید موجه باشد، حال آنکه متاسفانه در برخی نوشته های آنان چه در داخل کشور و چه در خارج، دل سوزی های بیش از حدی برای آن می بینیم.

 

منبع: نویسنده: فریبا علاسوند در کتاب: شفیعی سروستانی، ابراهیم. نظام اسلامی و مسئله روسپی گری. دفتر مطالعات و تحقیقات زنان، 1385، ص 166

 

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)