غرب شناسی: اسرائیل شناسی: فلسطین و اسرائیل
عثمانی در جنگ جهانی طرف آلمان بود، یعنی رو به روی انگلیس و متحدانش. پس انگلیس هر شورشی در کشور عثمانی را تشویق می کرد. «شریف حسین» در عربستان به وسیله جاسوس انگلیسی، ادوارد توماس لورنس، به شورش تشویق شد. مناطق وسیعی از جنوب و شرق امپراتوری عثمانی تصرف شد. انگلیسی ها از غرب هم به کانال سوئز و فلسطین چشم داشتند. بعد از جنگ جهانی که بحث تقسیم عثمانی مطرح شد، اعلامیه بالفور هم فاش شد که گفته بود: «درخواست جمعیت صهیونیسم یهودی مبنی بر تشکیل دولت یهود در فلسطین با «نظر مساعد» دولت انگلیس مواجه شده است.» جامعه ملل به پیشنهاد ویلسون برای تحت الحمایگی کشورهای خاورمیانه، به اقدامات استعماری انگلستان و فرانسه جنبه قانونی داد؛ فلسطین و عرق برای انگلیسی ها و سوریه و لبنان برای فرانسوی ها. در 1922 انگلیس لایحه ای به جامعه ملل فرستاد تا وظیفه قانونی (!) را انجام داده باشد. در این لایحه به بستگی دیرین یهود با فلسطین و حقوق مذاهب اشاره شده بود؛ اختیار تام به دولت سرپرست- انگلیس- داده شده بود. از «آژانس یهود» هم به صورت رسمی دعوت به هم کاری شده بود. اردن هم از اینجا متولد شد تا یک دولت کوچک در کنار فلسطین وجود داشته باشد که اعراب و مسلمانان اخراجی و آواره وارد آنجا شوند. کشور اردن تحت حمایت انگلیس توسط عبدالله بن حسین تشکیل شد.
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک مستقیم مجاز است)