غرب شناسی: اسرائیل شناسی: یهودیت و استقرار بیت المقدس در خاورمیانه (قسمت دوم)

غرب شناسی

اسرائیل شناسی

یهودیت و استقرار بیت المقدس در خاورمیانه

(قسمت دوم)

 

 

در حال حاضر حیات مدنی جهان غرب به بازرگانی متصل است. بازرگانی جهان امروز در غرب تعیین تکلیف می شود و بازرگانی غرب امروز در دست بنی اسرائیل است و بنی اسرائیل سعی در سلطه بر بیت المقدس دارد.

 

در این منطقه مسلمانان نیز به عنوان ساکنان اصلی زندگی می کنند که می خواهند جلوی این سلطه جویی یهود را بگیرند. این نکته کافی است که ما در یابیم هر چه به غرب امتیاز بدهیم  حاظر نیست با مسلمانان کنار بیاید.

 

پس منطقه خاورمیانه و وجود بیت المقدس- که در کانون توجه بیت المقدس قرار گرفته است- عامل بسیار مهمی است برای این که این جدال و رویارویی ادامه پیدا کند.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)

غرب شناسی: اسرائیل شناسی: یهودیت و استقرار بیت المقدس در خاورمیانه (قسمت اول)

غرب شناسی

اسرائیل شناسی

یهودیت و استقرار بیت المقدس در خاورمیانه (قسمت اول)

 

 

همواره در نظر داشته باشید که از نظر یهودی ها، برای جهان قطبی است و آن قطب اورشلیم است و در اورشلیم، منطقه مرکزی بیت المقدس و در بیت المقدس مسجد الاقصی قطب است.

 

در چنین شرایطی که قطب زمین و مرکز اصلی ادیان بزرگ الهی، در خاورمیانه قرار گرفته است امکان ندارد که بشود از آن چشم پوشی کرد. هر موردی از موارد دیگر هم که بخواهیم نادیده بگیریم، این نکته را نمی توانیم فراموش کنیم که بیت المقدس مرکز جریان سازی ادیان مختلف بوده است.

 

 

اگر در جهان، ده‌ها جریان فرهنگی خرد و کلان داشته باشیم، باز هم ناچاریم از سه جریان اصلی نام ببریم: اسلام، مسیحیت و یهودیت. اگر همه جریان های دیگر را حذف کنیم، این سه جریان فرهنگی را که گرایش بیش از دو سوم مردم جهان را در بر می گیرد، نمی توانیم حذف کنیم.

 

در صورت وجود این سه جریان بشر از داشتن سایر جریان های فرهنگی بی نیاز و مستغنی است و دقیقا این سه جریان در خاورمیانه ظهور پیدا کرده اند و مرتبط با منطقه بیت المقدس و مسجد الاقصی هستند. پس، غرب نمی تواند نسبت به خاورمیانه بی توجه باشد.

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع مجاز است)

غرب شناسی: اسرائیل شناسی: فلسطین و اسرائیل

غرب شناسی: اسرائیل شناسی: فلسطین و اسرائیل

 

 

عثمانی در جنگ جهانی طرف آلمان بود، یعنی رو به روی انگلیس و متحدانش. پس انگلیس هر شورشی در کشور عثمانی را تشویق می کرد. «شریف حسین» در عربستان به وسیله جاسوس انگلیسی، ادوارد توماس لورنس، به شورش تشویق شد. مناطق وسیعی از جنوب و شرق امپراتوری عثمانی تصرف شد. انگلیسی ها از غرب هم به کانال سوئز و فلسطین چشم داشتند. بعد از جنگ جهانی که بحث تقسیم عثمانی مطرح شد، اعلامیه بالفور هم فاش شد که گفته بود: «درخواست جمعیت صهیونیسم یهودی مبنی بر تشکیل دولت یهود در فلسطین با «نظر مساعد» دولت انگلیس مواجه شده است.» جامعه ملل به پیشنهاد ویلسون برای تحت الحمایگی کشورهای خاورمیانه، به اقدامات استعماری انگلستان و فرانسه جنبه قانونی داد؛ فلسطین و عرق برای انگلیسی ها و سوریه و لبنان برای فرانسوی ها. در 1922 انگلیس لایحه ای به جامعه ملل فرستاد تا وظیفه قانونی (!) را انجام داده باشد. در این لایحه به بستگی دیرین یهود با فلسطین و حقوق مذاهب اشاره شده بود؛ اختیار تام به دولت سرپرست- انگلیس- داده شده بود. از «آژانس یهود» هم به صورت رسمی دعوت به هم کاری شده بود. اردن هم از اینجا متولد شد تا یک دولت کوچک در کنار فلسطین وجود داشته باشد که اعراب و مسلمانان اخراجی و آواره وارد آنجا شوند. کشور اردن تحت حمایت انگلیس توسط عبدالله بن حسین تشکیل شد.

 

 

بقیه متن در «ادامه مطلب»

(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک مستقیم مجاز است)