علی (ع)
« أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِیَ بِالذُّلِّ مَنْ کَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَیْهَا لِسَانَه»
آن که طمع را شعار خویش ساخت، خودش را خوار کرد،
و آن که گرفتاری و سختی خویش را فاش نمود به پستی و ذلت تن داد،
و آن که زبانش را فرمانده خویش ساخت ارزش خود را کاست.
سرباز عقل: نهج البلاغه| حکمت های نهج البلاغه
امام علی (ع): طمع، ذکر مشکلات خود برای دیگران و پُرگویی
«أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّمَا أَهْلَکَ مَنْ کَانَ قَبْلَکُمْ أَنَّهُمْ مَنَعُوا النَّاسَ الْحَقَّ فَاشْتَرَوْهُ، وَ أَخَذُوهُمْ بِالْبَاطِلِ فَاقْتَدَوْهُ»
آنان که پیش از شما بودند
از آن رو هلاک شدند که مردم را از حقشان محروم ساختند، تا آنان با پرداخت رشوه آن را به دست آورند
و مردم را به راه باطل بردند و آنان نیز پیرو آن شدند.
سرباز عقل: نهج البلاغه: نامه 79
نامه امام علی (ع) به سرداران سپاه هنگامی که به خلافت رسید
علی (ع)
کُنْ فِى الْفِتْنَةِ کَابْنِ اللَّبُونِ لَا ظَهْرٌ فَیُرْکَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَیُحْلَبَ
هنگام رویارویی با فتنه و آشوب همچون شتر بچه باش،
که نه پشتی دارد بر آن سوار شوند و نه پستانی که از آن شیر بدوشند.
سرباز عقل: نهج البلاغه| حکمت های نهج البلاغه
امام علی (ع): شیوه رویارویی با فتنه ها
