غرب شناسی
هنر و رسانه در قرن بیستم
موسیقی نوای انسان مدرن (قسمت دوم)
با اومانیستی و این جهانی شدن روز افزون همه اشکال دیگر هنر در غرب، بخشی از ژرف ترین امیال و انگیزه های دینی و خدا خواهانه انسان غربی، به دامان موسیقی پناه برد و این وضع به خصوص تا قرن هجدهم بر همین منوال باقی ماند.
تنها در قرن بیستم بود که در موسیقی کلاسیک هم، مثل هنرهای تصویری، قالب ها «از زیر» در هم شکست، این جریان در موسیقی دوازده صوتی شونبرگ، مکتب مینی مالیسم و مکاتب متعدد دیگر موسیقی کلاسیک معاصر که حتی برای گوش شنوندگان حرفه ای غربی هم غریب و نامانوس است، پیدا شد. این موسیقی، با آنکه اساسا برانگیزنده تامل و تذکر به یاد خداوند نیست، در بسیاری از فرهنگ های غیر غربی دنیا مورد ستایش و استقبال قرار گرفته است.
بقیه متن در «ادامه مطلب»
(کپی برداری از «اسرافیل» فقط با ذکر منبع و لینک مستقیم مجاز است)
