سنگ بنای کج در علوم انسانی غرب یا غرب زده، «تعریف سکولار» از انسان و جهان و رویکرد صرفا مادی به معرفت (تجربه و علم و فلسفه)، قداست زدایی و سکولاریزه کردن «حقوق» و «اخلاق» و «فرد و جامعه» و «حق تکلیف» و حتی «معنویت» است.
حال آنکه تنها در سایه «خداوند» است که «انسان» موضوعیت و اصالت و قداست می یابد و تنها در ذیل حق و تکلیف الهی است که حقوق بشر، ارزش های اخلاقی و آرامش معنوی، مفاهیمی به راستی «فهمیدنی» و معقولاتی به راستی عقلانی خواهند شد.
علوم اجتماعی و رودربایستی با عقلانیت
تاثیر ابن سینا و غزالی بر عقل گرایی و رمانتیسیزم اروپا
سکولاریزه کردن حقوق بشر البته به تدریج صورت گرفت. بنیان های فکر مسیحی و کلیسایی نتوانست و نمی تواند از «حقوق ذاتی و طبیعی» به درستی، حراست نموده و حقوق بشر و عدالت را به سبک دینی، تئوریزه کند. آری تفکیک میان «تفکر دینی» و «حقوق بشر» صورت گرفت، اما به چه قیمتی؟ به قیمت سکولاریزه شدن بنیانِ حقوق. و نتیجه؟ متلاشی شدن «فلسفه حقوق»! و بنابراین، فلسفه سیاست و اقتصاد نیز!!
